Ένα “καυτό” πολιτικό δίμηνο έχει ξεκινήσει ήδη για την Ευρώπη, με τις πολιτικές εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί και αναμένεται να κορυφωθούν τον Μάιο και τον Ιούνιο να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο για το μέλλον της ίδιας της ΕΕ, στους κόλπους της οποίας οι αναταράξεις όχι απλώς δεν λένε να κοπάσουν, αλλά εντείνονται.
Πιο συγκεκριμένα, στις 22 Μαΐου, οι Αυστριακοί προσέρχονται στις κάλπες για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, μετά το αποτέλεσμα-σοκ του πρώτου, όπου ο υποψήφιος της Ακροδεξιάς διασφάλισε ποσοστό 35,1%. Έτσι, ο Νόρμπεερτ Χόφερ διεκδικεί με σοβαρές αξιώσεις την προεδρία της χώρας, κάτι που εφόσον συμβεί θα είναι η πρώτη φορά μεταπολεμικά που ένας Ακροδεξιός θα κατακτά ανώτατο πολιτειακό αξίωμα στην Ευρώπη.
Τον Ιούνιο και συγκεκριμένα στις 23 του μήνα, έρχεται η ώρα των Βρετανών να αποφασίσουν για το εάν θα παραμείνουν ή όχι στην ΕΕ. Στη δεύτερη περίπτωση, είναι προφανές ότι η ιστορία της “ενοποίησης” θα αρχίσει να ξαναγράφεται -όμως και στην πρώτη, τα δεδομένα θα αλλάξουν για πολλές χώρες που θα θελήσουν επίσης να διασφαλίσουν μια “ειδική σχέση”.
Τρεις μέρες αργότερα, οι Ισπανοί προσέρχονται ξανά στις κάλπες, μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών είναι απολύτως ανοιχτό -όπως και οι πολιτικές εξελίξεις που θα δρομολογήσει σε μια από τις ισχυρότερες χώρες της ΕΕ και της ευρωζώνης.
Τέλος, αλλά όχι τελευταίο σε σημασία, πρέπει να αναφερθεί το ελληνικό ζήτημα, που έρχεται ξανά στο προσκήνιο, ενώ δεν αποκλείεται να αποκτήσει και πάλι δραματικούς τόνους και η λέξη Grexit να αρχίσει να ακούγεται ξανά. Κι αυτό, σε μια Ευρώπη που οι διαφωνίες για την ακολουθούμενη οικονομική και νομισματική πολιτική είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς, όπως δείχνει και η ανοιχτή σύγκρουση Σόιμπλε-Ντράγκι.