ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να αντέξει πολιτικά τη λήψη πρόσθετων μέτρων -εν είδει ενός “παράλληλου μνημονίου” που θα αποτελέσει, ίσως, τον κοινό τόπο μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου ώστε το πρώτο να παραμείνει εντός του ελληνικού προγράμματος;
Το ερώτημα αυτό τίθεται ολοένα και περισσότερο στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ (σχετική συζήτηση έγινε κατά την τελευταία συνεδρίαση της Π.Γ) αλλά και στις συσκέψεις υπό τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. Σύμφωνα με πληροφορίες του anatropinews.gr, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μετέφερε στον Αλέξη Τσίπρα την πεποίθησή του πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να φθάσει σε ένα προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2018 (το οποίο πρέπει να υποβληθεί τον Οκτώβριο του 2017) με μέτρα που θα αποσκοπούν σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%. “Εγώ δεν μπορώ να το κάνω”, φέρεται, μάλιστα, να είπε ο υπουργός, αφήνοντας έτσι να κατανοήσουν οι συνομιλητές του μέχρι ποιο σημείο φθάνουν οι πολιτικές αντοχές του, δεδομένου ότι είναι και επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης των “53”+.
‘Οπως αναφέρει σήμερα και η Καθημερινή, μια συμφωνία ΔΝΤ- Βερολίνου μπορεί μεν να περιλαμβάνει δέσμη μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους (τα βραχυπρόθεσμα και την περιγραφή των μεσο και μακροπρόθεσμων που θα εφαρμοστούν μετά το 2018), είναι, όμως, εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχθεί ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε μείωση των πλεονασμάτων. Ως εκ τούτου, για να παραμείνει το ΔΝΤ θα απαιτήσει πρόσθετα μέτρα. Η μείωση του αφορολόγητου στα 4,000 ευρώ αποτελεί επίμονη θέση του Ταμείου και βρήκε προ ημερών και ανέλπιστο (;) σύμμαχο τον ΣΕΒ, ο οποίος “έσπασε” την μέχρι πρότινος εθνική γραμμή στο θέμα αυτό.
Νέες περικοπές στις συντάξεις, εξαφάνιση φοροαπαλλαγών και κοινωνικών επιδομάτων είναι, επίσης, πάνω στο τραπέζι ως απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Ο Αλέξης Τσίπρας τα γνωρίζει όλα αυτά και γι αυτό άρχισε προ ημερών να περιγράφει την παράμετρο των πρόωρων εκλογών, ως απειλή προς τους δανειστές, αξιοποιώντας, μάλιστα, και την σκληρή γραμμή του Κυριάκου Μητσοτάκη που ζητά καθημερινά εκλογές και πολιτική αλλαγή.
Οι περιοδείες του πρωθυπουργού στη Θράκη και του προέδρου της Ν.Δ στην Ήπειρο εντάσσονται, άλλωστε, σ αυτό το σχέδιο εκλογικής ετοιμότητας -εάν και εφόσον απαιτηθεί- που υπηρετούν και οι δύο.
Ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, βασίζεται σε μια απλή διαπίστωση: Σε μια Ευρώπη με εύθραυστες πολιτικές ισορροπίες στην οποία άπαντες πλέον αμφισβητούν το δόγμα της λιτότητας του Σόϊμπλε (Ντράγκι, Γιουνκέρ, Ρέντσι κ.ά) ουδείς θα ήθελε, λογικά, να ανοίξει μία εστία πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα που θα προκαλέσει τριγμούς γενικότερα.
Ο έντονος ευρωσκεπτικισμός, η άνοδος της ακροδεξιάς, τα σοβαρά προβλήματα στην υλοποίηση της συμφωνίας για το προσφυγικό και οι απειλές του Ερντογάν είναι η μια πλευρά του προβλήματος.
Από την άλλη, στις 4 Δεκεμβρίου πολλά θα κριθούν στο Italicum, το ιταλικό δημοψήφισμα που θα κρίνει την ανθεκτικότητα της κυβέρνησης Ρέντσι, και στις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία. Το δε 2017, αρχής γενομένης από τις εκλογές στην Ολλανδία, τον Μάρτιο, Γαλλία και μετά Γερμανία παίρνουν τη σκυτάλη με εξαιρετικά απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις.
Μέσα σε αυτή την “αταξία” η κυβέρνηση Τσίπρα επιδιώκει να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα για πλεονάσματα, χρέος και ποσοτική χαλάρωση. Γνωρίζοντας πως σε αντίθετη περίπτωση μια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα ανάγκαζε την όποια νέα κυβέρνηση να βρεθεί αντιμέτωπη με τον εκβιασμό για ένα 4ο μνημόνιο.