ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Διάπλατο και πηγαίο το χαμόγελο του Ιάσονα Φωτήλα όταν ο πρόεδρος της Ν.Δ τον καλωσόρισε με ειδική και πολιτικά γενναιόδωρη αναφορά ενώπιον του κομματικού ακροατηρίου. Δεν είναι μικρό πράγμα.
Και ο “μετεωρολόγος” Γιάννης Καλλιάνος προσχώρησε στη Ν.Δ (τόσους…χιονιάδες προέβλεψε ο άνθρωπος), το ίδιο και ο επικεφαλής της “Δράσης” Θόδωρος Σκυλακάκης, ωστόσο ο Φωτήλας ήταν αυτός στον οποίο έγινε η “τιμή” της ειδικής αναφοράς.
Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που ενώ ο Ιάσων Φωτήλας χαμογελούσε ευχαριστημένος, ο βουλευτής Αχαϊας της Ν.Δ Ανδρέας Κατσανιώτης έπεφτε σε βαθιά περίσκεψη. Ακόμα και αν στις επόμενες εκλογές η Ν.Δ αναδειχθεί πρώτο κόμμα, η εκλογική μάχη στην Αχαϊα δεν θα είναι εύκολη (λόγω ειδικών συσχετισμών), οπότε δεν είναι ευχάριστο για έναν νυν βουλευτή να ακούει τον αρχηγό του να αποδίδει εύσημα σε έναν ¨ξένο”, προερχόμενο από άλλο κόμμα, που προσχωρεί και διεκδικεί έδρα στην ίδια εκλογική περιφέρεια.
Κάποιοι έσπευσαν, μάλιστα, να θυμηθούν την οικογενειακή…παράδοση του Φωτήλα, αφού και ο πατέρας του Ασημάκης (πέθανε το 1997), είχε προσχωρήσει στη Ν.Δ προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ (και την Ένωση Κέντρου κατά τη δεκαετία του ’60) μετά τη διαγραφή του από τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Ιάσων Φωτήλας δεν είναι, φυσικά, η σπουδαία πολιτική προσωπικότητα, η “μεταγραφή” της οποίας στο νεοδημοκρατικό ρόστερ, θα αλλάξει τα δεδομένα και θα βοηθήσει την ομάδα να κερδίσει τον τίτλο. Θα ενισχύσει, πιθανώς, τη Ν.Δ στην περιφέρεια της Αχαϊας αλλά έως εκεί…
Ο Ιάσων Φωτήλας, όμως, προσφέρει στον πρόεδρο της Ν.Δ το επιχείρημα της διεύρυνσης.
Μπορεί να ισχυριστεί πως η Ν.Δ μετακινείται προς το Κέντρο και ενσωματώνει, όχι έναν πρώην βουλευτή του Ποταμιού (άλλωστε η πλειονότητα των βουλευτών του κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη, ίσως και ο ίδιος ο αρχηγός του, στη Ν.Δ θα προτιμούσαν να βρίσκονται), αλλά ένα πολιτικό όνομα από την “βαθιά” ιστορία του ΠΑΣΟΚ και δη από μία εκλογική περιφέρεια -“κάστρο” του Κέντρου και του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τόλμησε να καλωσορίσει και να αποδώσει εύσημα ενώπιον του κομματικού ακροατηρίου (μπροστά στον Σαμαρά ή, ακόμα περισσότερο, στον Καραμανλή) στον επίσης άρτι προσχωρήσαντα Θόδωρο Σκυλακάκη. Γνωρίζει πως η υποδοχή του τελευταίου στη Ν.Δ έχει προκαλέσει μείζονες (βουβές αλλά και όχι τόσο βουβές) αντιδράσεις και αλλοιώνει το ιδεολογικό προφίλ του κόμματος. Ένας ακραιφνής νεοφιλελεύθερος που έχει υπονομεύσει τον Αντώνη Σαμαρά και έχει λοιδωρήσει τον Κώστα Καραμανλή θεωρείται από αρκετούς πολιτική ύβρις.
Γι αυτό και η “απογείωση” του Φωτήλα είχε και αυτό το σκοπό. Να εξισορροπήσει με…άρωμα Κέντρου τη διολίσθηση στον πούρο νεοφιλελευθερισμό μέσω της προσχώρησης Σκυλακάκη. Όμως αυτή η προσπάθεια εξισορρόπησης είναι αμφιβόλου αποτελέσματος. Διότι, τελικά, και Φωτήλας και Σκυλακάκης δεν γίνεται.
Για την ακρίβεια, Φωτήλας και Σκυλακάκης δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα συνύπαρξης μέσα στη γενικευμένη ατμόσφαιρα πολιτικού κυνισμού (κι αυτό δεν αφορά, φυσικά, μόνο τη Ν.Δ), όμως οι συμβολισμοί που εκπέμπουν δεν μπορούν εύκολα να συνυπάρξουν. Και διεύρυνση προς το Κέντρο (δια του Φωτήλα υποτίθεται), και διεύρυνση προς την…απελευθέρωση των απολύσεων και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό (που είναι η πολιτική ταμπέλα του Σκυλάκάκη) δεν μπορούν να συμβαδίσουν.
Βεβαίως, θα πει κάποιος, εάν δημοσκοπικά προηγείσαι με δέκα ή δέκα πέντε μονάδες και ο αντίπαλός σου παλινωδεί μεταξύ Σόϊμπλε και ΔΝΤ και μεταξύ όσων έχει υποσχεθεί και δεν έχει υλοποιήσει, νοιώθεις πως είσαι άτρωτος και μπορείς να καθιστάς πολιτικούς συνδαιτυμόνες σου και τους Φωτήλες και τους Σκυλακάκηδες.
Αυτό, όμως, η ζωή θα το δείξει…
