Το βιντεοκλιπ διάρκειας δυο λεπτών και είκοσι δευτερολέπτων, θυμίζει διαφημιστικό σποτ χολιγουντιανής ταινίας, με καλογυρισμένες εικόνες και συναισθηματικά φορτισμένη μουσική.
H Μαρίν Λεπέν, βρίσκεται στο πηδάλιο ενός σκάφους, είτε στον πάγκο ενός καφέ, περπατά μόνη της σε μια έρημη παραλία ή στην πλατεία του Τροκαντερό στο Παρίσι. «Απ’όσο μπορώ να θυμηθώ, ένιωθα πάντα ένα σπλαχνικό πάθος για την χώρα μας και την ιστορία της», ακούμε να διηγείται η Μαρίν Λεπέν που αναγνωρίζει τη Γαλλία ως «ένα κράτος που δεν υποβάλλεται».
Η αρχηγός του ακροδεξιού Μετώπου συστήνεται ως μια γυναίκα που αισθάνεται «σαν εξτρεμιστική βία τους περιορισμούς της ελευθερίας που πολλαπλασιάζονται μέσα από την ανάπτυξη του ισλαμιστικού φονταμενταλισμού».
Το βιντεοκλίπ κλείνει με την Μαρίν Λεπέν, να δηλώνει «έντονα περήφανη και προφανώς Γαλλίδα». Ένα υστερόγραφο που θίγει το θέμα της εθνικής ταυτότητας το οποίο είναι και το κυριότερο της όπλο της ακροδεξιάς πολιτικού σ αυτή την προεκλογική εκστρατεία.