ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και η αναδιάρθρωση του χρέους είναι οι δύο προϋποθέσεις για να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, επεσήμανε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξή της στο ARD μετά τη συνάντηση με την Καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ.
«Οι συνθήκες όσον αφορά στις μεταρρυθμίσεις δείχνουν καλές», πρόσθεσε ενώ για την αναδιάρθρωση του χρέους είπε ότι έχει ήδη συζητηθεί επί της αρχής μεταξύ της Αθήνας και των δανειστών.
“Προφανώς το δεύτερο σκέλος αφορά το επίπεδο του χρέους. Το χρέος πρέπει να αναδιαρθρωθεί κατάλληλα και το μέγεθος της αναδιάρθρωσης θα εξαρτηθεί ξεκάθαρα από το πόσες μεταρρυθμίσεις, πόση πρόοδο και πόσο ισχυρή θα είναι η ελληνική οικονομία στο τέλος του προγράμματος”, διευκρίνισε η κα Lagarde.
“Αν οι μεταρρυθμίσεις εφαρμοστούν, αυτό που θα χρειαστεί δεν είναι κούρεμα αλλά μια σημαντική μείωση των επιτοκίων και επέκταση στην ωρίμανση του χρέους και αυτά θα συζητηθούν λεπτομερώς αργότερα, όταν υπάρξει πρόοδος στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων”, πρόσθεσε η ίδια επισημαίνοντας ότι αυτό θα λάβει χώρα στο τέλος του τρέχοντος προγράμματος.
Και η κ. Λαγκάρντ κατέληξε: «Η Ελλάδα έχει υποστεί υπερβολική λιτότητα. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Χρειάζεται πολλή δουλειά προτού μπορέσουμε να παρουσιάσουμε ένα σχέδιο για την Ελλάδα στο συμβούλιο του ΔΝΤ».
Αργότερα η κ. Μέρκελ θα συναντηθεί με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Οι πληροφορίες και το… 2012
Παρά το γεγονός ότι η συνάντησή τους περιβάλλεται από πέπλο μυστικότητας όλα δείχνουν ότι Άγγελα Μέρκελ και Κριστίν Λαγκάρντ οδηγούνται σε ένα συμβιβασμό σχετικά με το ελληνικό πρόγραμμα που δεν θα διαταράξει την προεκλογική περίοδο της Γερμανίας, ωστόσο θα επιτρέπει στο ΔΝΤ να μην αποκλίνει από το αυστηρό καταστατικό του και τις νέες ισορροπίες μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων, Μέρκελ και Λαγκάρντ θα διευθετήσουν τις λεπτομέρειες για έναν διαφαινόμενο συμβιβασμό μεταξύ Ευρωπαίων και ΔΝΤ, ο οποίος προβλέπει μία πιο “ευέλικτη ερμηνεία” για τους δημοσιονομικούς στόχους του ελληνικού προγράμματος, αλλά και ενδεχόμενα επιπλέον μέτρα από την πλευρά της Αθήνας.
Προ ημερών, η εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου υποστήριζε ότι Μέρκελ και Λαγκάρντ είχαν τηλεφωνική επικοινωνία, κατά την οποία η επικεφαλής του ΔΝΤ υποσχέθηκε στήριξη προς την καγκελάριο, συμμετοχή του Ταμείου στο τρέχον πρόγραμμα διάσωσης και τη διερεύνηση πιθανών διευκολύνσεων για το ελληνικό πρόγραμμα το νωρίτερο το 2018, δηλαδή έναν χρόνο μετά τις γερμανικές εκλογές.
“Αγοράζει χρόνο” το ΔΝΤ;
Κατ΄αυτόν τον τρόπο το ΔΝΤ φαίνεται να “αγοράζει χρόνο” για μία ακόμη φορά στο ελληνικό ζήτημα. Η Welt υπενθυμίζει ότι Μέρκελ και Λαγκάρντ έχουν καλή “χημεία” και ότι η καγκελάριος είχε βοηθήσει τη Λαγκάρντ στην προσπάθειά της να επανεκλεγεί στην ηγεσία του ΔΝΤ. Επιπλέον, η Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να θεωρεί τη Μέρκελ ως μία από τις λίγες νησίδες σταθερότητας στη σημερινή εποχή γεωπολιτικής αβεβαιότητας και γι’ αυτό δεν θα ήθελε «να είναι ένα από τα εμπόδια, στα οποία θα μπορούσε να σκοντάψει η Μέρκελ στον δρόμο για την επανεκλογή της στην καγκελαρία». Το ίδιο το ΔΝΤ δεν θέλησε να σχολιάσει το ρεπορτάζ της Welt.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε πρόσφατη δήλωσή του, ανέφερε ότι «δεν έχει καμία αμφιβολία» για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Την αναγκαιότητα της συμμετοχής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα τονίζει και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ σε συνέντευξή του στην S?ddeutsche Zeitung. Ο Ρέγκλινγκ επισημαίνει ότι, ναι μεν στο μέλλον ο ESM θα μπορούσε να αναλάβει μόνος του τη διάσωση κρατών-μελών της ευρωζώνης με δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας προβλέπεται κάτι διαφορετικό και η μη συμμετοχή του ΔΝΤ «δεν θα ανταποκρινόταν στις συμφωνίες που έχουν κάνει οι εθνικές κυβερνήσεις με τα κοινοβούλιά τους».
Σύμφωνα, πάντως, με ρεπορτάζ της Αγγελικής Παπαμιλτιάδου στο euro2day.gr, η Άγγελα Μέρκελ καλείται να “ξεπληρώσει” τη χάρη που της έκανε η Κριστίν Λαγκάρντ το 2012.
Η Ελλάδα το 2012 είχε φθάσει για πρώτη φορά ένα βήμα πριν την έξοδο από την ευρωζώνη, καθώς ΕΕ και ΔΝΤ πάλι είχαν διαφορές για τη βιωσιμότητα του χρέους, με την επικεφαλής του ΔΝΤ να λέει στην κρίσιμη σύνοδο κορυφής αρχηγών κρατών ότι μόνο με ένα γενναίο reprofiling ή και κούρεμα του ονομαστικού χρέους θα μπορέσει η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της.
Το κούρεμα βεβαίως απορρίφθηκε, όπως και τώρα άλλωστε, καθώς δεν το επιτρέπουν οι κανονισμοί. Έτσι η κ. Λαγκάρντ -που μόλις είχε αναλάβει το τιμόνι του Ταμείου- απαίτησε από τους ηγέτες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις σχεδόν σε όλους τους τομείς της οικονομίας, σε συνδυασμό με μια μεγάλη αναδιάρθρωση.
Μέχρι τις 5 το πρωί εκείνης της μέρας βρισκόμασταν σε αδιέξοδο, όταν η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ ζήτησε από την κ. Λαγκάρντ να τα πουν οι δυο τους.
Μία ώρα μετά, οι δύο κυρίες -και αφού πρώτα μίλησαν με τους συμβούλους τους- βγήκαν και ανακοίνωσαν στους υπόλοιπους ότι επήλθε συμφωνία.
Τι έγινε όμως τότε;
Καλά πληροφορημένη πηγή, που αργότερα συζήτησε και με τις δύο κυρίες, ανέφερε ότι η συμφωνία βασιζόταν περισσότερο σε «προσωπικές» επιδιώξεις παρά στο καλό της Ελλάδας.
Η κ. Μέρκελ φέρεται να ενημέρωσε τότε την κ. Λαγκάρντ ότι σκόπευε να αποσυρθεί το 2016 -ένα χρόνο πριν τις εκλογές-, ώστε να γραφτεί στην ιστορία ως η καλύτερη καγκελάριος της Γερμανίας -καθώς είχε εμμονή να ξεπεράσει τον Χέλμουτ Κολ.
Ζήτησε δηλαδή πίστωση χρόνου από το ΔΝΤ, να υιοθετήσει το πρόγραμμα του 2012 και ως αντάλλαγμα, το 2016, η κ. Λαγκάρντ, και εφόσον το πρόγραμμα δεν έβγαινε, θα ζητούσε τη μεγάλη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Έκτοτε πολλά άλλαξαν και η μεγάλη κρίση της ευρωζώνης, σε συνδυασμό με τις απρόβλεπτες διαστάσεις που πήρε το μεταναστευτικό, ανάγκασαν την κ. Μέρκελ να αλλάξει γνώμη. Είδε τη δημοτικότητά της να υποχωρεί και να βάλλεται από παντού για τις αποφάσεις της, είδε τα άκρα να κερδίζουν έδαφος και έτσι αναγκάστηκε να ξαναδηλώσει υποψηφιότητα για να υποστηρίξει την υστεροφημία της.
Όμως το 2016 το ΔΝΤ σήκωσε τη σημαία της μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Η κ. Λαγκάρντ όχι μόνο δεν ξέχασε τη μεγάλη υποχώρηση που έκανε στην κ. Μέρκελ, αλλά έδωσε και εντολή στους τεχνοκράτες του Ταμείου να διατηρούν σκληρή στάση, με στόχο τη σημαντική αναδιάρθρωση.
Μάλιστα, για όσους θυμούνται καλά, στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε της συμφωνίας το 2012, η κ. Λαγκάρντ, όταν ρωτήθηκε, ανέφερε ότι το ΔΝΤ θα επανεξέταζε το ελληνικό πρόγραμμα το 2016.
Έτσι, με το πρόγραμμα να μη βγαίνει κατά το ΔΝΤ, ξεκίνησε η διαφορά του ΔΝΤ με την ΕΕ στις προβλέψεις βιωσιμότητας, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η σημερινή συνάντηση και η Ελλάδα
Ασφαλείς πληροφορίες από την Ουάσινγκτον αναφέρουν ότι η κ. Λαγκάρντ θα ζητήσει να εφαρμοστεί η συμφωνία των δύο κυριών του 2012. Και μέσα από αυτή να μειωθούν οι στόχοι για το 2019 και μετά, αλλά και να αλλάξει ο τρόπος παρακολούθησης της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων από την Αθήνα, που κατά το ΔΝΤ είναι ελλιπής, με αποτέλεσμα να υπάρχει κωλυσιεργία.
Και ενώ ο κ. Σόιμπλε μαζί με τους δορυφόρους εντός του Eurogroup αναφέρει ότι η συζήτηση αυτή θα γίνει σε δύο χρόνια, η κ. Λαγκάρντ θα θέσει ως όρο τη συζήτηση και τη συμφωνία, ώστε να παραμείνει το ΔΝΤ.
Υπάρχει όμως ένα σημείο που, όπως μαθαίνουμε, μπορεί να κάνει την κ. Λαγκάρντ να περιμένει πάλι για μετά τις γερμανικές εκλογές. Και δεν είναι άλλο από μια προσωπική της υπόθεση.
Οι φιλοδοξίες της κ. Λαγκάρντ είναι γνωστές -κάτι που συνδέει μάλιστα τις δύο κυρίες ως κοινό χαρακτηριστικό. Μια ισχυρή γερμανική ασπίδα εντός του ΔΝΤ είναι χρήσιμη γι’ αυτήν τώρα που βάλλεται και που ίσως πιεστεί ακόμα περισσότερο από τον νέο Αμερικανό πρόεδρο. Επίσης η κ. Μέρκελ μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δική της επιρροή, δεδομένων των εμπλοκών που δημιουργήθηκαν για τη γενική διευθύντρια του Ταμείου μετά την καταδίκη της από τη γαλλική δικαιοσύνη.
Σε αυτή την περίπτωση δεν αποκλείεται η κ. Λαγκάρντ να ενδώσει για μερικούς μήνες ακόμα. Διαφορετικά, το χάσμα μεταξύ της ΕΕ και του ΔΝΤ θα παραμείνει, ναρκοθετώντας και πάλι τη συμφωνία.
Ο Τόμσεν και η σιωπή…
Πάντως ο σκληρός του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, δεν έκρυβε την ικανοποίησή του εδώ και μέρες, λέγοντας σε συγκεκριμένους δημοσιογράφους ότι «η Ελλάδα φαίνεται να υποχωρεί χωρίς ιδιαίτερα ανταλλάγματα».
Μάλιστα στη συνεδρίαση του Eurogroup, όπως μας μετέφεραν αξιωματούχοι που ήταν στην αίθουσα, παρακολουθούσε σιωπηλός χωρίς να δεσμεύεται σε τίποτα και ιδιαίτερα όταν συζητιούνταν τα επόμενα βήματα.
Με άλλα λόγια, το ΔΝΤ -μέσω Τόμσεν τουλάχιστον- δεν έδωσε καμία υπόσχεση στους Ευρωπαίους ότι εάν τα μέτρα αποφασιστούν, νομοθετηθούν και κλείσει η αξιολόγηση και όταν η Eurostat τον Απρίλιο επικυρώσει πρωτογενές πλεόνασμα το 2016 κοντά στο 2%, τότε το ΔΝΤ θα επανεξετάσει τη βιωσιμότητα του χρέους με γνώμονα πιο αισιόδοξες προβλέψεις. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμφωνηθεί και συνεπώς εγείρει ερωτήματα για το πώς θα προχωρήσουν τα πράγματα μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης και εάν υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας.
Πάντως, όπως μας μετέφερε αξιωματούχος από το Eurogroup, το Staff Level Agreement είναι περίπου έτοιμο -παρά τα όσα λέγονται περί διαπραγμάτευσης στην Αθήνα- και ότι οι θεσμοί θα χρειαστούν μόλις μία εβδομάδα για να το «κλείσουν», αν όλα πάνε όπως έχουν συμφωνηθεί.
Το θέμα που παραμένει άλυτο είναι τι θα γίνει αμέσως μετά και πώς θα τα βρουν ΕΕ και ΔΝΤ στο χρέος. Για αυτό το ερώτημα κανείς δεν είχε ξεκάθαρη απάντηση.
Ο μεγάλος κερδισμένος πάντως από το Eurogroup της Δευτέρας δεν είναι άλλος από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, που κατάφερε με αυτή τη συμφωνία και βγάλει την Ελλάδα από το κάδρο των εκλογών στην Ολλανδία και να δείξει ότι κατάφερε να συμβιβάσει όλες τις πλευρές, έστω και με «γκρίζες ζώνες». Οι οποίες όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να λυθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και αυτό ακριβώς θα συζητήσουν Μέρκελ και Λαγκάρντ.
Όσο για τη συμμετοχή της χώρας μας στο QE της ΕΚΤ, θα χρειαστεί να περιμένουμε αρκετά καθώς το Governing Council θέλει να κλείσουν όλα τα μέτωπα πριν εξεταστεί το θέμα, καθώς μεγάλη μερίδα δεν θέλει να πάρει μεγάλο ρίσκο.
Ορισμένοι κεντρικοί τραπεζίτες βλέπουν την ένταξη της χώρας μας ίσως και τον Σεπτέμβριο, κάνοντας χρήση του QE κάτι παραπάνω από έξι μήνες.
ΤΑΖ: Η διαμάχη Βερολίνου-ΔΝΤ εμποδίζει εδώ και χρόνια την εύρεση λύσης στην ελληνική κρίση
Η Tageszeitung αναφέρεται εκτενώς και αυτή στη σημερινή συνάντηση της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο, σημειώνοντας ότι στόχος της συνάντησης είναι «η διευθέτηση της διαμάχης αναφορικά με τη βοήθεια προς την Αθήνα». Σύμφωνα με την εφημερίδα αυτή η διαμάχη είναι που «εμποδίζει εδώ και χρόνια την εύρεση λύσης στην ελληνική κρίση». Για το λόγο αυτό η Κριστίν Λαγκάρντ «έρχεται αυτοπροσώπως στην άτυπη πρωτεύουσα της ΕΕ, μόλις δύο ημέρες μετά το Eurogroup», το οποίο κλήθηκε να λύσει τον γόρδιο δεσμό του ελληνικού ζητήματος.
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα του Βερολίνου η συνάντηση των δύο κυριών στο Βερολίνο δεν θα αφορά όμως «μόνο τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρέχον, τρίτο ελληνικό πρόγραμμα. Τίθεται όμως και το ερώτημα εάν η ίδια η Γερμανία θα συμμετάσχει περαιτέρω στο όχι και τόσο προσφιλές πρόγραμμα διάσωσης και ως εκ τούτου ακολουθεί το ερώτημα της μελλοντικής ύπαρξης ή μη ύπαρξης της Ελλάδας στην ευρωζώνη και την ΕΕ». Η ΤΑΖ κλείνει με την εκτίμηση ότι εάν η Κριστίν Λαγκάρντ και το ΔΝΤ επιδείξουν σκληρή στάση και αποφασίσουν να απέχουν από τη συνέχιση του ελληνικού προγράμματος, «τότε και η Γερμανία θα θέλει να αποχωρήσει. Κάτι τέτοιο θα έριχνε όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρώπη σε μια νέα κρίση».
Θα τραγουδήσει η “χοντρή κυρία”;
Λίγο πριν την σημερινή συνάντηση της Άνγκελα Μέρκελ και της Κριστίν Λαγκάρντ στο Βερολίνο για τα ανοιχτά ζητήματα του ελληνικού προγράμματος, ο Πίτερ Ντόιλ, πρώην οικονομολόγος του ΔΝΤ και επικεφαλής στο Ευρωπαϊκό Τμήμα του, σχολιάζει στην HuffPost Greece το αποτέλεσμα του Eurogroup και επιχειρεί ορισμένες προβλέψεις.
Ο πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ υποστηρίζει ότι «τίποτα δεν έχει τελειώσει, μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή κυρία» και σπεύδει να υπενθυμίσει ότι «το μόνο που έχει κάνει ολόκληρο το καστ των χαρακτήρων που έχει διαχειριστεί την ελληνική κρίση από το 2009 και έπειτα είναι να σέρνεται από το ένα επεισόδιο της κρίσης στο άλλο». Επομένως, εκτιμά ότι το πρόσφατο επεισόδιο συνιστά άλλο ένα, αντίστοιχου τύπου, κεφάλαιο διαχείρισης της κρίσης, στο οποίο μάλιστα, «η μελωδική κυρία δεν πρόκειται καν να ανέβει πάνω στη σκηνή». Ο Ντόιλ πιστεύει ότι αυτή τη φορά, όπως και προηγουμένως, η πραγματική προθεσμία και το κρίσιμο σημείο θα είναι το φετινό καλοκαίρι, όταν θα λήξει η προθεσμία μεγάλων αποπληρωμών προς την ΕΚΤ και τους ιδιώτες επενδυτές. Σπεύδει μάλιστα να σημειώσει ότι οι ελπίδες που εκφράστηκαν από ορισμένες πλευρές για επίτευξη τελικής συμφωνίας πριν από την έναρξη του απρόοπτου ευρωπαϊκού εκλογικού κύκλου αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι εξακολουθεί να πρυτανεύει η ελπίδα και όχι τα μαθήματα που θα έπρεπε να μας είχε διδάξει η εμπειρία διαχείρισης της ελληνικής κρίσης.
Στο κρίσιμο ερώτημα αν το ΔΝΤ θα μείνει ή θα φύγει (καθώς αφενός οι Ευρωπαίοι αποδέχθηκαν την ατζέντα του ΔΝΤ, αφετέρου, όμως, αναμένουν απαντήσεις στα ανοιχτά θέματα, όπως το χρέος και οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι), ο Ντόιλ πιστεύει ότι όλα τα σημάδια δείχνουν ότι το ΔΝΤ μπορεί τελικά να επανέλθει στο πρόγραμμα. Η απόφαση αυτή, προσθέτει, αντανακλά περισσότερο την αναπάντεχη αύξηση των εσόδων που πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση (και τις αντίστοιχα συνδεδεμένες αναθεωρήσεις των μεσοπρόθεσμων στόχων), ενώ εκφράζει και την «νέα γραμμή» που προωθεί η αμερικανική κυβέρνηση. Σε καμία περίπτωση, προσθέτει, δεν πρόκειται για κάποια θεμελιώδη αλλαγή στάσης από την πλευρά των Ευρωπαίων πιστωτών. «Είτε υπάρξει είτε όχι μια νέα άμεση συμφωνία, δυστυχώς, το ελληνικό πρόβλημα θα παραμείνει άλυτο…»
Πηγή: Deutsche Welle,euro2day.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ,thehuffingtonpost.gr