panos_drivas Την «πρωτοφανή συμπεριφορά», της διοίκησης του ΔΟΛ, να αφήσει απλήρωτους εργαζομένους επειδή άσκησαν το δικαίωμα της επίσχεσης για τις αποδοχές που τους οφείλονται, στηλιτεύει η Ένωση Συντακτών σε ανακοίνωσή της.
Το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, επισημαίνει προς τη διοίκηση του ΔΟΛ, ότι «δεν αποδέχεται σε καμία περίπτωση να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ των εργαζομένων, όταν μάλιστα οι εργαζόμενοι στο σύνολό τους δίνουν καθημερινά τη μάχη για την ενημέρωση, και με τις δικές τους δυνάμεις άνοιξαν πάλι οι εφημερίδες, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά και οι ιστοσελίδες του ΔΟΛ».
Ειδικότερα, η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ έχει ως εξής:
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί η πρωτοφανής συμπεριφορά της ιδιοκτησίας και της διοίκησης του ΔΟΛ, να αφήσει απλήρωτους συναδέλφους, επειδή άσκησαν το δικαίωμα της επίσχεσης για τις αποδοχές που τους οφείλονται.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ επισημαίνει στη διοίκηση του ΔΟΛ, ότι δεν αποδέχεται σε καμία περίπτωση να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ των εργαζομένων, όταν μάλιστα οι εργαζόμενοι στο σύνολό τους, δίνουν καθημερινά μάχη για την ενημέρωση και με τις δικές τους δυνάμεις άνοιξαν πάλι οι εφημερίδες, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά και οι ιστοσελίδες του ΔΟΛ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και της ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΔΟΛ
Το σκηνικό λίγο – πολύ όλοι το γνωρίζαμε. Και οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ και όσοι ήταν απ΄έξω. Η τελευταία εξέλιξη, δυστυχώς, δικαίωσε όσους είχαν τολμήσει να εκφράσουν αμφιβολίες στις γενικές συνελεύσεις υπό την επίβλεψη, πάντα, των διευθυντικών στελεχών.
Η διασταλτική ερμηνεία της πρόσφατης προσωρινής δικαστικής απόφασης, που επιτρέπει το άνοιγμα συγκεκριμένου λογαριασμού της ΔΟΛ ΑΕ, ώστε να εξασφαλισθεί η λειτουργία της, είχε ως αποτέλεσμα όσοι εργαζόμενοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα αυτονόητα να αντιμετωπισθούν, ως «παγωμένες πιστώσεις» ή «παγωμένα λειτουργικά έξοδα» και να μην πληρωθούν έστω με το «λειψό» δεκαπενθήμερο που έλαβαν όσοι έχουν την υπομονή ακόμη να προσφέρουν την δωρεάν εργασία τους για να «μείνει το μαγαζί ανοικτό».
Είναι σαφές ότι η εργοδοσία και οι εκπρόσωποι της διοίκησης του ΔΟΛ, θέλουν να κρατήσουν ζωντανή την πτωχευμένη επιχείρηση πάση θυσία, εξυπηρετώντας προσωπικά τους συμφέροντα, με εντελώς διαφορετική στρατηγική στόχευση από εκείνη της προάσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων και κεκτημένων.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα με ποια κριτήρια και σε ποια βάση υπολογισμού μοιράστηκε το ελλειμματικό χρηματικό ποσό; Ο καθένας πήρε άραγε την αναλογία του από την διαίρεση του συνολικού ποσού προς το σύνολο των εργαζομένων, έστω και με την ελεγχόμενη νομικά αντίληψη της Διοίκησης, περί της έννοιας «εργαζόμενος»;
Μήπως όμως η μοιρασιά έγινε σε συνάρτηση των μηνιαίων αποδοχών, γεγονός που ερμηνεύεται σε χιλιάδες ευρώ για τα διευθυντικά στελέχη του Οργανισμού;
Ο αγώνας κοινός η «μοιρασιά» διαφοροποιημένη.
Αληθεύει πως άτομα που έκαναν χρήση του δικαιώματος επίσχεσης στο πρώτο 15νθήμερο του Φλεβάρη εξαιρέθηκαν από τη καταβολή των δεδουλευμένων ημερομισθίων του εν λόγω μηνός;
Πληρώθηκε άραγε η «σκληρά εργαζόμενη» οικογένεια του κ. Ψυχάρη, υπό τη στενή έννοια του όρου, η οποία απαριθμεί 4 μέλη; Γιατί δεν δίνεται:
απάντηση σε δύο συγκεκριμένα ερωτήματα: ποιος αποφάσισε και με ποια κριτήρια – γιατί η ευθύνη έχει πρόσωπο, όπως όταν η ανώτατη διοίκηση, στη προσπάθειά της να διαιρέσει το κοινό συμφέρον, αναφερότανε σε «τεμπέληδες» και σε «καλούς» εργαζόμενους, στοχοποιώντας την εργασία έναντι των κακών δικών της αποφάσεων διοικητικής πολιτικής. ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Σήμερα έχει καταστεί απολύτως κατανοητό πως η ανάθεση της αγωνίας μας για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών διαβίωσης, δεν μπορεί να γίνει ούτε σε διευθυντικά στελέχη, τα οποίοι άλλωστε έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη διάλυση της εταιρείας και την αποσάρθρωση της εικόνας των εντύπων της στο επίπεδο της κοινωνίας, αλλά ούτε σε μεμονωμένα φερέφωνα της εργοδοσίας, οι οποίοι στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, διατύπωναν το αφήγημα περί πίστωσης του χρόνου στη «καλή διοίκηση», σχετικά με τη μη καταβολή των οφειλομένων προς τους εργαζόμενους αποδοχών, σε αντιδιαστολή με εκείνους που επιχειρηματολογούσαν πως οι συγκρούσεις, τόσο στο στενά εργασιακό όσο και στο ευρύτερο πεδίο, είναι προϊον κοινωνικής διαφοροποίησης και ως εκ τούτου δεν μπορούν να ταυτιστούν τα συμφέροντα της εργατικής δύναμης με την ελίτ των πλούσια αμειβόμενων στελεχών της ανώτατης διοίκησης.
Άξιος ο Μισθός τους.
Η αδήρητη ανάγκη μας για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, αλλά και να εισπράξουμε ένα μικρό μέρος της πραγματικής αξίας του προϊόντος της εργασίας μας, που εμείς όλοι οι εργαζόμενοι δημιουργήσαμε – αλλά άλλοι το καρπώθηκαν στο μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό αυτής, μας οδήγησε στο να υπερασπιστούμε μέσω της Πρωτοβουλίας εργαζόμενων του ΔΟΛ για τη Προάσπιση των Εργασιακών Δικαιωμάτων, από κοινού με την Εργασιακή Επιτροπή, ώστε να προχωρήσουμε σε κλιμακούμενες αγωνιστικές κινητοποιήσεις αλλά και νομικές παρεμβάσεις στη διεκδίκηση των αναμφισβήτητων δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας.
Η συλλογικότητα αυτή- πρωτοβουλία αποτελείται από δημοσιογράφους, διοικητικούς υπαλλήλους, τεχνικούς φύλακες, κλητήρες, και οδηγοί , έχει ως στόχο να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες ως την τελική δικαίωσή των αιτημάτων της.
Συγκεκριμένα ζητάμε:
-Ιση μεταχείριση των εργαζομένων.
-Την άμεση παρέμβαση των συνδικαλιστικών σωματείων του Κλάδου κατά την συζήτηση στο ΣΕΠΕ την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017 και ώρα 11 π.μ. (Πατησίων 37, Αθήνα), μεταξύ των εν επισχέσει εργαζομένων του ΔΟΛ και των εκπροσώπων της διοίκησης της επιχείρησης.
– Την άμεση παρέμβαση των συνδικαλιστικών Ενώσεων του Κλάδου στο υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης & κοινωνικής αλληλεγγύης για επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής του επιδόματος επίσχεσης.
-Για την περαιτέρω τεκμηρίωση των διεκδικήσεων μας, θα υπάρξει και νομική γνωμοδότηση σχετικά με την καταστρατήγηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων.
Αυτονόητα δεν μπορεί να ανατίθεται σε οποιοδήποτε επίπεδο εκπροσώπησης μας η ανάμιξη και η συμμετοχή διευθυντικών στελεχών της εταιρείας.
Τέλος, είμαστε κομμάτι της Κοινωνίας που αντιστέκεται με όρους αλληλεγγύης απέναντι στον κανιβαλλισμό, τα θέλουμε όλα.
Η ελπίδα στους συλλογικούς μας αγώνες.
ΠΗΓΗ: typologies.gr