panos_drivas Έντεκα υποψήφιοι για τη γαλλική προεδρία ήρθαν αντιμέτωποι σε ένα ντιμπέιτ την Τρίτη, το οποίο ήταν το πιο «ζωντανό» και χαοτικό από όλα τα προηγούμενα. Οι πρωτοπόροι Μαρίν Λεπέν, Φρανσουά Φιγιόν και Εμανουέλ Μακρόν ανέβηκαν στη σκηνή μαζί με τους υποψηφίους-μπαλαντέρ όπως ο Ζακ Σεμινάντ, ο οποίος θέλει να αποικίσει τον Άρη, και ο Ζαν Λασάλ, ένας κεντρώος ο οποίος στο πλαίσιο του προεκλογικού του αγώνα έχει γυρίσει όλη της Γαλλία με τα πόδια.
Οι ανταλλαγές «πυρών» ήταν από αστείες ως εχθρικές. Ο ακροαριστερός υποψήφιος Φιλίπ Πουτού και η Ναταλί Αρτό δεν έδειξαν μεγάλη αυτοσυγκράτηση όταν η συζήτηση στράφηκε στα νομικά προβλήματα της Λεπέν και του Φιγιόν, ένα θέμα που παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ανέπαφο στην προηγούμενη συζήτηση, το Μάρτιο, στην οποία συμμετείχαν μόνο οι πέντε κορυφαίοι υποψήφιοι. Από τα φαβορί, ο Μακρόν και ο Φιγιόν τα πήγαν σχετικά καλά και η Λεπέν δεν λύγισε, παρά τις επικρίσεις από σχεδόν όλους τους άλλους.
Ιδού πέντε συμπεράσματα από το ντιμπέιτ:
1.Η ΕΕ στο επίκεντρο, επιτέλους
Για πρώτη φορά στην εκστρατεία, οι υποψήφιοι αντιμετώπισαν τη σχέση της Γαλλίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση – και άναψαν τα αίματα. Πέντε από αυτούς στη σκηνή – ο βετεράνος αριστερός Μελανσόν, ο ενάντια στην οικονομία Σεμινάντ, ο αντιευρωπαϊστής Φρανσουά Ασελινό, ο υποστηρικτής της ανεξαρτησίας Νικολά Ντιπόντ-Ενιάν και η Λεπέν – ζήτησαν την επαναδιαπραγμάτευση των συνθηκών της ΕΕ ή την αποχώρηση από το μπλοκ. Ο Ασελινό επιτέθηκε στην Λεπέν λέγοντας ότι δεν είναι σταθερή για το ευρώ, ενώ ο ίδιος ζήτησε την άμεση απόσυρση από την ΕΕ.
Οι ακροαριστεροί υποψήφιοι Πουτού και Αρτό επικεντρώθηκαν περισσότερο στην καταπολέμηση του καπιταλισμού από τις Βρυξέλλες. Μόνο οι Αμόν, Φιγιόν και Μακρόν πήραν σαφώς φιλοευρωπαϊκή θέση, με τον τελευταίο να λέει ότι η Γαλλία χρειάζεται την ΕΕ για «να προστατεύσει τον εαυτό της».
- Τα πυρά στη Λεπέν
Στο πρώτο ντιμπέιτ, ο Φιγιόν ήταν στο εδώλιο. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της Λεπέν. Από την αρχή της μαραθώνιας συζήτησης, ο Μακρόν έκανε την εντονότερη μέχρις στιγμής επίθεση του στην αρχηγό του Εθνικού Μετώπου, κατηγορώντας την για υπόθαλψη εθνικισμού και θέτοντας τις βάσεις για «οικονομικό πόλεμο» με τα σχέδιά της για την αποχώρηση από την ΕΕ. «Ο εθνικισμός είναι πόλεμος. Κατάγομαι από εκείνες τις περιοχές που είναι γεμάτες από νεκροταφεία του», είπε αναφερόμενος στη Σομ, την περιοχή των αιματηρών μαχών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Φιγιόν ακολούθησε, επισημαίνοντας ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στη Γαλλία θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ, προβλέποντας ότι τα σχέδια της Λεπέν «θα κατέρρεαν μετά την γαλλική ψήφο υπέρ του ευρωπαϊκού νομίσματος». Ο Πουτού, ο οποίος στις δημοσκοπήσεις έχει κάτω από το 1 τοις εκατό, κατηγόρησε την αρχηγό του Εθνικού Μετώπου για υποκρισία, αναφερόμενος στους ισχυρισμούς ότι το κόμμα της καταχράστηκε κονδύλια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να πληρώσει βοηθούς. Ο Αμόν επιτέθηκε επίσης στην επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, κατηγορώντας την ότι «παίζει το θύμα» ενώ χρησιμοποιεί ως «αποδιοπομπαίους τράγους» τις μειονότητες και τους Μουσουλμάνους.
Η Λεπέν δεν απάντησε στις περισσότερες επιθέσεις. Τα έβαλε περισσότερο με τον Μακρόν, τον οποίο οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν ότι θα αντιμετωπίσει στο τελικό γύρο των εκλογών στις 7 Μαΐου. Αλλά καθώς η συζήτηση συνεχίστηκε, η Λεπέν έδειξε σημάδια ερεθισμού. «Ντιμπέιτ είναι αυτό ή ανάκριση;» είπε όταν η συντονίστρια Ρουθ Ελκριέφ τόνισε ότι αντιμετώπιζε περισσότερες από μία δικαστικές έρευνες.
- Ο Ντιπόντ-Ενιάν στα φώτα της δημοσιότητας
Ο ηγέτης της Debout La France (Αντιστάσου Γαλλία) ήταν το άγνωστο «χαρτί» της συζήτησης. Όντας κοντά στην Λεπεν σε πολλά θέματα, ο ανεξάρτητος ευρωσκεπτικιστής αρνήθηκε να συσπειρωθεί πίσω από την υποψηφιότητά της, απειλώντας να κλέψει ψηφοφόρους από το Εθνικό Μέτωπο. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα κερδίσει το 5,5 τοις εκατό των ψήφων στον πρώτο γύρο των εκλογών, στις 23 Απριλίου.
Ο Ντιπόν Ενιάν προσπάθησε να φανεί στο προσκήνιο. Επιτέθηκε στον Φιγιόν και τον Μακρόν για το γεγονός ότι δεν κατάφερε να λύσει τα προβλήματα της Γαλλίας κατά τη διάρκεια της κυβέρνησής του, του κατηγόρησε ότι έχουν αυξήσει το χρέος και ότι υποστηρίζουν συνθήκες που αυτό δεν θα υπέγραφε «ποτέ». Ωστόσο, δεν κατάφερε να πείσει, χρησιμοποιώντας τον χρόνο ομιλίας του για να επιτεθεί σε άλλους υποψηφίους, ειδικά στον Μακρόν για το γεγονός ότι εργάστηκε στην τράπεζα Rothschild. Μετά το ντιμπέιτ, ο Ντιπόντ-Ενιάν μπορεί να παραμείνει ένα ζήτημα για το Εθνικό Μέτωπο – αλλά είναι απίθανο να γίνει μια υπολογίσιμη δύναμη στις εκλογές.
- Καμία αναστάτωση
Οι πρωτοπόροι συγκρατήθηκαν και απέφυγαν τα νοκ-άουτ των αντιπάλων τους. Ο Μακρόν τα πήγε καλύτερα από ό,τι στην πρώτη συζήτηση. Έδωσε ένα μήνυμα αισιοδοξίας στις τελικές παρατηρήσεις του, παραμένοντας σαφής στον πραγματισμό που τον διακρίνει.
Ο Φιγιόν κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, αλλά είχε τον έλεγχο. Διαμαρτυρήθηκε χαμηλόφωνα μερικές φορές, όταν κατηγορήθηκε για παρανομίες σχετικά με την πρόσληψη της συζύγου και των παιδιών ως κοινοβουλευτικούς βοηθούς του, αλλά απέφυγε τις αψιμαχίες. Διατήρησε την εικόνα ενός πολιτικού που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους.
Οι Μελανσόν και Αμόν, οι οποίοι ανταγωνίζονται για το ποιος θα εκπροσωπήσει την αριστερά στις εκλογές, παρέμειναν πιστοί στο σύμφωνο μη επίθεσης. Εκ των δύο, ο Αμόν ήταν ο πιο επιθετικός και ο Μελανσόν κατέληξε στην ομιλία του ζητώντας ένα «πιο χαρούμενο» μέλλον.
- Οι μπαλαντέρ-υποψήφιοι έδωσαν μια πιο έντονη νότα
Το να έχεις 11 υποψήφιους στη σκηνή δίνει τη δυνατότητα για πολλά πυροτεχνήματα, και οι συμμετέχοντες δεν απογοήτευσαν. Οι Ασελινό και Σεμινάντ έφεραν μια νότα παραδοξότητας, με τον τελευταίο να αποκαλεί τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι «σκιώδη» χρηματιστή και τον πρώτο να επικαλείται επανειλημμένα την Ελβετία ως πρότυπο για τη Γαλλία.
Οι Αρτό και Πουτού, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν μικρά ακροαριστερά κινήματα, καταφέρθηκαν ενάντια στον καπιταλισμό και στα διεφθαρμένα κυβερνητικά στελέχη. Ο Πουτού υπερασπίστηκε την πρότασή του για την απαγόρευση απολύσεων και την «απαλλοτρίωση» των τραπεζών, ενώ η Αρτό δήλωσε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να ενώσει το γαλλικό λαό επειδή ήταν στο πλευρό των εργαζομένων και ενάντια στους υποστηρικτές του καπιταλισμού.
Αλλά μακράν, η πιο απολαυστική εμφάνιση ήταν αυτή του κεντρώου Λασάλ. Ο ψιλόλιγνος υποψήφιος-μπαλαντέρ κουνούσε τα χέρια του, αγνόησε τις κλήσεις για να ολοκληρώσει τις μακρόσυρτες, λαϊκές παρεμβάσεις του, χαιρέτισε τη συζήτηση ως «θαυμάσια» και ευχαρίστησε τους συντονιστές για το γεγονός ότι τον κάλεσαν. Ο Λασάλ δεν ανησυχεί για το αν θα εκλεγεί πρόεδρος, αλλά σίγουρα κέρδισε ένα καλτ στάτους.