+ Μαίνεται τις τελευταίες ώρες ο πόλεμος στον Ιβάν Σαββίδη από μιντιακά, επιχειρηματικά και πολιτικά συστήματα με αφορμή την τροπολογία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (Κοζάνης) Δημητριάδη για διαγραφή προστίμων της ΣΕΚΑΠ, όταν τελούσε υπό τη διοίκηση της ΑΤΕ, πριν την εξαγοράσει, δηλαδή, ο ομογενής επιχειρηματίας. Στη Βουλή έγινε ο…κακός χαμός από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ Νίκο Δένδια και βουλευτές της ΔΗΣΥ με επικεφαλής τον Ανδρέα Λοβέρδο.
+ Η υπόθεση είναι εξαιρετικά απλή και δεν θα έπρεπε να λάβει τέτοιες διαστάσεις. Πως έχουν τα πράγματα; Η ΣΕΚΑΠ έχει καταδικασθεί για σειρά τελωνειακών παραβάσεων το 2009, περίπου, δηλαδή, τέσσερα χρόνια πριν ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ζητήσει από τον Ιβάν Σαββίδη να ενδιαφερθεί για την εξαγορά της εταιρείας, προκειμένου να διασωθεί αλλά, κυρίως, να μην πέσει σε χέρια τούρκων επιχειρηματιών που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να αποκτήσουν ένα “προπύργιο” στη Θράκη. Ο Σαββίδης ανταποκρίθηκε και εξαγόρασε τη ΣΕΚΑΠ, η οποία και διασώθηκε, και επενδύσεις έγιναν, και θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν. Ο Δημητριάδης, λοιπόν, κατέθεσε τροπολογία που να απαλλάσσει τη νέα ιδιοκτησία της ΣΕΚΑΠ από τα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί στην “αμαρτωλή” ΑΤΕ – άρα στο ελληνικό δημόσιο- χρόνια πριν την αναλάβει. Λογικό; Λογικότατο, θα έλεγε κανείς.
+ Εκείνο, όμως, που φαίνεται να έχει ενοχλήσει δεν είναι η απαλλαγή της ιδιοκτησίας της ΣΕΚΑΠ από τα πρόστιμα της εποχής της ΑΤΕ αλλά το γεγονός ότι ο Ιβάν Σαββίδης μετέχει στην κοινοπραξία που εξαγόρασε το 67% του ΟΛΘ. Στην κοινοπραξία μετέχει Γερμανική και Γαλλική εταιρεία, μεγάλο κινεζικό fund και με ποσοστό 20% εταιρεία του ομογενή επιχειρηματία. Οι πληροφορίες θέλουν κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα με διασυνδέσεις στη Ν.Δ αλλά και σε ένα τμήμα της κυβέρνησης να προτιμούσαν άλλο κοινοπρακτικό σχήμα αραβικών συμφερόντων που, όμως, δεν κατόρθωσε να πλειοδοτήσει. Κάπως έτσι άρχισε ο “πόλεμος” για την τροπολογία.
+ Στην υπόθεση προστέθηκε και “αποκάλυψη” σχετικά με το μετοχικό κεφάλαιο της γερμανικής εταιρείας που μετέχει στην κοινοπραξία, κάτι που, όμως, διαψεύσθηκε από κυβερνητικούς κύκλους, δεδομένου ότι αυτό που, όπως έλεγαν, πρέπει να προσμετράται είναι τα επενδυμένα κεφάλαια και όχι το τυπικό αρχικό μετοχικό κεφάλαιο.
+ Το εντυπωσιακό, ωστόσο, είναι πως με αφορμή τη συγκεκριμένη υπόθεση υπήρξε μία “χαλαρή” ταύτιση μιντιακών κύκλων που πρόσκεινται στον Βαγγέλη Μαρινάκη και στον Γιάννη Αλαφούζο. Τα μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στους δύο αναφέρθηκαν εκτενώς και επικριτικά στην κυβερνητική τροπολογία, ενώ στη Βουλή πρωτοστάτησε το γνωστό βουλευτικό- ποδοσφαιρικό λόμπι, όπως έλεγε, χθες, κορυφαίος υπουργός που θεωρεί πως γίνεται προσπάθεια να υπονομευθεί η μεγάλη επένδυση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
+ Στη Ν.Δ, πάντως, υπάρχει σοβαρή διάσταση απόψεων. Αφενός από ομάδα βορειοελλαδιτών βουλευτών που τάσσονται αναφανδόν υπέρ του Ιβάν Σαββίδη αλλά και από το πολιτικό περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος υπενθυμίζει προς πάντες ότι εκείνος ήταν που ζήτησε από τον επχιειρηματία, το 2013, “να σώσει την κατάσταση”…
+ Βεβαίως, πολλά εξηγούνται από το γεγονός ότι ο Ιβάν Σαββίδης δεν απέκτησε μόνο συμμετοχή στη νέα ιδιοκτησία του ΟΛΘ αλλά μελετά την είσοδό του στον Πήγασο και στο Mega, πιθανώς και σε άλλα μίντια. Η αντίδραση ορισμένων επιχειρηματικών και μιντιακών κύκλων που επικουρούνται από βουλευτές της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ εκκινούν και από την προσπάθειά τους να κρατήσουν εκτός “παιχνιδιού” τον ομογενή επιχειρηματία, αφού διαθέτει “φρέσκο χρήμα”, δεν έχει δάνεια και, κυρίως, δεν έχει πολιτικές εξαρτήσεις. Ή ακόμα περισσότερο διαθέτει ισχυρές φιλίες και στη Ν.Δ, και στον ΣΥΡΙΖΑ, και στους Αν. Ελ. Ήτοι, είναι σχεδόν διακομματικός. Ενώ έχουν καταρριφθεί οι μύθοι περί…Πούτιν, αν σκεφθεί κανείς ότι μόλις πριν μερικές εβδομάδες βρέθηκε σε forum στην Ουάσιγκτον με στελέχη της ηγεσίας Τραμπ, ενώ τιμήθηκε από την ομογένεια στις ΗΠΑ, κάτι που για τους γνωρίζοντες δεν συμβαίνει εύκολα…
Anaτρεπτικός