panos_drivas Οι σχέσεις μεταξύ της Ευρώπης και της Τουρκίας βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό. Η απομάκρυνση της Τουρκίας από την δημοκρατική τάξη, που επισπεύσθηκε από την καταστολή ύστερα από την απόπειρα πραξικοπήματος πέρυσι και τη συνταγματική μεταρρύθμιση φέτος, έχει αποξενώσει πολλούς Ευρωπαίους.
Η αντί-ευρωπαϊκή ρητορική του προέδρου Erdogan στη διάρκεια της εκστρατείας και η απειλή να επιβάλλει την θανατική ποινή, δεν έχουν βοηθήσει. Στο μεταξύ, στην Τουρκία, η Ευρώπη αντιμετωπίζεται με βαθιά καχυποψία. Μπορεί αυτή η σχέση -που χαρακτηρίζεται από αμοιβαία δυσπιστία και έλλειψη συμπάθειας- να διασωθεί;
Υπάρχει ευρεία αναγνώριση μεταξύ των μελών της ΕΕ ότι η διαδικασία ένταξης της Τουρκίας δεν θα προχωρήσει μετά το δημοψήφισμα. Αλλά την ίδια στιγμή, υπάρχει μικρή στήριξη μεταξύ των κρατών μελών για την διακοπή ή την επίσημη αναστολή της διαδικασία ένταξης. Αντιθέτως, η ΕΕ υιοθετεί μια στάση αναμονής προς την Άγκυρα και στο πώς εφαρμόζει τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.
Υπάρχουν φωνές στην Ευρώπη και στην Τουρκία που ζητούν μια στροφή προς μια μεγαλύτερη εστίαση στην πραγματιστική συνεργασία -ένα νέο πλαίσιο- στους τομείς εμπορίου και ασφάλειας. Η αναβάθμιση της ισχύουσας τελωνειακής ένωσης θα ήταν ένα βήμα προς την κατεύθυνση αυτή. Αλλά ίσως να μην υπάρχει καν αρκετή στήριξη μεταξύ των κρατών-μελών για αυτή την κίνηση προς τα εμπρός. ΚΑι δεν είναι σαφές ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη για -ή ότι θα επωφελούνταν από- μια πλήρως συναλλακτική σχέση με την Τουρκία.
Όταν οι πρόεδροι Tusk και Juncker συναντηθούν με τον πρόεδρο Erdogan στις 25 Μαΐου στις Βρυξέλλες, θα τον ρωτήσουν ποιες είναι οι προθέσεις του αναφορικά με την ένταξη στη ΕΕ υπό το πρίσμα της αντί-ευρωπαϊκής γραμμής που έχει υιοθετήσει. Αυτή η συνάντηση θα μπορούσε να θέσει το σκηνικό για την επόμενη φάση στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας.
ΠΗΓΗ: capital.gr, ecfr.eu