ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Αθλιότητα αυτό που έγραψε ο Γιάννης Φιλιππάκης (“δεν θα με ενοχλούσε εάν έσκαγε μια βόμβα και στα πόδια του Στουρνάρα”), λέει ο ένας.
Αθλιότητα, η στοχοποίηση (προ καιρού) του Σπύρου Γραμμένου από τον Άδωνι Γεωργιάδη, του απαντά ο άλλος.
Αθλιότητα τα περί “ηθικής αυτουργίας” του πρωθυπουργού, του Καμμένου και του Παππά που ανάρτησε στο FB ο Ψαριανός, παρεμβαίνει ένας τρίτος.
Αθλιότητα κι αυτό που είπε ο Παπαδάκης ότι “και τα μνημόνια τρομοκρατία είναι”, σπεύδει ορμητικά ένας τέταρτος-δημοσιογράφος εν προκειμένω.
“Κατέστρεψε την Ελλάδα ο Παπαδήμος”, δηλώνει γνωστή πολιτικός. “Θα έπρεπε να του στήσουν άγαλμα”, απαντά άλλος, δημοσιογράφος τηλεοπτικού σταθμού.
Όλα τα παραπάνω προέρχονται από μία πραγματική δημόσια συζήτηση, είτε στα μέσα ενημέρωσης, είτε στα social media. Μια συζήτηση με όρους φανατισμού και διχαστική ρητορική. Πρωταγωνιστούν καθημερινοί πολίτες, πληρωμένα τρολ αλλά και δημοσιογράφοι (τινες εξ αυτών φιλοδοξώντας να εξασφαλίσουν θεσούλα κοντά στον αρχηγό η βουλευτική έδρα) και λίγοι πολιτικοί. Είναι ένας -δυστυχώς αρκετά μεγάλος- κύκλος μίσους.
Οι φυσικοί αυτουργοί της τρομοκρατικής δολοφονικής επίθεσης στον Λουκά Παπαδήμο πέτυχαν ήδη έναν από τους στόχους τους. Δίχασαν, έσπειραν μίσος και προκάλεσαν αποπροσανατολισμό.
Το αίμα πέφτει στο νερό, οι καρχαρίες μαζεύονται…