Η πρόταση στο τελευταίο Eurogroup σύμφωνα με το προσχέδιο του κοινού ανακοινωθέντος, δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι ήταν διατεθειμένοι να εξετάσουν μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που είναι μικρότερης κλίμακας από αυτά που θα ήθελε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το σχέδιο προέβλεπε επέκταση της αποπληρωμής των δανείων μόνο του δεύτερου Μνημονίου κατά 15 χρόνια και ανάλογο «πάγωμα» των τόκων τους. Στον αντίποδα η Ελλάδα θα πετυχαίνει ψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, δηλαδή για τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.
Άλλες δύο μεσοπρόθεσμες παρεμβάσεις τέθηκαν στο τραπέζι. Η πρώτη προβλέπει την μείωση του επιτοκίου από την επαναγορά ομολόγων που έγινε κατά το δεύτερο Μνημόνιο και η δεύτερη να αποδίδονται στην Ελλάδα τα κέρδη των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών και της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα είχαν αγοράσει, με ορισμένα χρονικά πλαίσια.
Το ΔΝΤ δεν ικανοποιήθηκε από τις προτάσεις των Ευρωπαίων και όπως αποτυπώνεται στο έγγραφο η βούληση του Ταμείου ήταν να αναβάλει την παροχή νέας χρηματοδότησης στην Ελλάδα μέχρι να γίνουν πιο συγκεκριμένα περαιτέρω μέτρα που θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους.
Αυτή η φόρμουλα επί της αρχής συμμετοχής του ΔΝΤ φαίνεται πως είναι πλέον το κυρίαρχο σενάριο, ενόψει του Eurogroup της 15ης Ιουνίου.
Στο κείμενο, οι εταίροι επαναβεβαιώνουν πως τα μέτρα δεν θα εφαρμοστούν παρά μόνο εάν και στο βαθμό που θα κριθεί απαραίτητο, και μόνο μετά τη λήξη του τρέχοντος μνημονίου.
ΠΗΓΗ: real.gr