ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Την αγωνία του που αφορά τις εθνικές προτεραιότητες και όχι τις εσωτερικές διεργασίες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, εξέφρασε ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποστασιοποιούμενος από τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από την κεντροαριστερά.
«Οι εσωτερικές διαδικασίες, όταν οριστικοποιηθούν, ελπίζω και εύχομαι να οδηγήσουν σε καθαρές και αξιόπιστες πολιτικές θέσεις, χωρίς αμφιθυμίες» συνέχισε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», αναφερόμενος στην εκλογή νέου αρχηγού της παράταξης, η οποία θα γίνει στα μέσα του προσεχούς Νοεμβρίου.
Παράλληλα, υπενθύμισε ότι στο πρόσφατο συνέδριο της ΔΗΣΥ, «πρότεινε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, το οποίο μπορεί να υπηρετήσει», ενώ κατέστησε σαφές «ποιες αντιλήψεις τον βρίσκουν απολύτως αντίθετο», υποννοώντας, πιθανόν, ότι αντιτίθεται σε κάθε πρόταση προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο κομματικός πατριωτισμός είτε συμπίπτει με τον εθνικό πατριωτισμό, είτε καθίσταται κυνικός και επικίνδυνος ή απλώς μίζερος και μικροπρεπής» επεσήμανε, επιπλέον.
Οι δηλώσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου αποκαλύπτουν ακόμα περισσότερο το σχέδιο που έχει κατά νου ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και εξηγεί την σταδιακή αποστασιοποίησή του από τα τεκταινόμενα στην κεντροαριστερά. Όσοι τον γνωρίζουν λένε πως ο κ. Βενιζέλος – ο οποίος προτιμά να προβάλλει την ιδιότητα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά και όχι την προεδρία του στο ΠΑΣΟΚ- επιθυμεί να ιδρύσει ένα νέο κόμμα στο πρότυπο του Φιλελεύθερου κόμματος της Γερμανίας το οποίο συνεργαζόταν με την ίδια άνεση με τους Σοσιαλδημοκράτες του Βίλυ Μπραντ ή τους Χριστιανοδημοκράτες του Χέλμουτ Κολ και, μάλιστα, υπήρξε -στο πλαίσιο αυτών των κυβερνήσεων- επί 18 χρόνια υπουργός Εξωτερικών- ο μακροβιότερος στην Ευρώπη.
Το “μοντέλο Γκένσερ” δεν είναι κάποια νέα ιδέα του κ. Βενιζέλου. Ουσιαστικά το ίδιο είχε κατά νου και η Ντόρα Μπακογιάννη όταν ίδρυσε τη Δημοκρατική Συμμαχία. Άλλωστε ο Γκένσερ, που πέθανε το 2016, είχε εξαιρετικές σχέσεις με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ολόκληρη την οικογένεια.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γνώρισε τον Γκένσερ στη Σκιάθο, τον αγαπημένο τόπο διακοπών του, από την εποχή που ως απλός υφηγητής της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σύχναζε τα καλοκαίρια στο εξοχικό του καθηγητή Δημήτρη Τσάτσου στο πανέμορφο νησί των Σποράδων. Τσάτσος και Γκένσερ ήταν στενοί φίλοι και ο νεαρός τότε Βενιζέλος εντρύφησε στην πολιτική σκέψη του μεγάλου γερμανού πολιτικού.
Το μοντέλο, λοιπόν, ενός κόμματος που υπό τις παρούσες συνθήκες θα μπορούσε να λειτουργεί συμπληρωματικά και να σχηματίζει κυβέρνηση με τη Ν.Δ ή τον ΣΥΡΙΖΑ (κυρίως, όμως, για να μην πει κανείς αποκλειστικά με τη Ν.Δ) είναι αυτό που έχει κατά νου ο κ. Βενιζέλος και δεν το κρύβει στους συνομιλητές του.
Γι αυτό και διατηρεί αποστάσεις από τις εξελίξεις στην κεντροαριστερά. Γνωρίζει πως δεν μπορεί να ηγηθεί του νέου φορέα καθώς θεωρείται “ξένο σώμα” αλλά από την άλλη δεν θέλει να αφήσει τη Φώφη Γεννηματά να διολισθήσει σε πολιτικό “φλερτ” με τον ΣΥΡΙΖΑ. Για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά η συνεργασία με τη Ν.Δ είναι ο μόνος επιθυμητός δρόμος, κάτι τέτοιο, όμως, θεωρεί πως πρέπει να γίνει μετά τις εκλογές κι εφόσον η Ν.Δ δεν θα έχει αυτοδυναμία.
Θα επιδιώξει, έτσι, να ενσωματώσει όσους δεν μπορούν να συμμετάσχουν με ρόλο στις εξελίξεις στην κεντροαριστερά (Άννα Διαμαντοπούλου, Γιώργο Φλωρίδη, Μιχάλη Μπλέτσα κ.ά) σε ένα μικρό κόμμα που, όμως, να μπορέσει -με τις “ευχές” και του Κώστα Σημίτη- να συγκεντρώνει το 3% και να λειτουργεί ως “δορυφόρος” στη Ν.Δ και ως ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων.
Ποιος ήταν ο Χανς Ντίτριχ Γκένσερ
Ο Χανς – Ντίτριχ Γκένσερ γεννήθηκε στο Χάλε της Σαξονίας στις 21 Μαρτίου 1927. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και η μητέρα του κόρη μεγαλοαγρότη. Έζησε τον τελευταίο χρόνο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, 17χρονος τότε, ως επιστρατευμένος βοηθός στις αντιαεροπορικές μονάδες του πυροβολικού και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Αμερικανούς, στη διάρκεια της Μάχης του Βερολίνου. Μετά την απελευθέρωσή του ολοκλήρωσε τη φοίτησή του στο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Χάλε και Λειψίας.
Τον Αύγουστο του 1952 πέρασε από την Ανατολική Γερμανία στη Δυτική, όπου εργάστηκε ως δικηγόρος και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά με το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), του οποίου υπήρξε επί δέκα και πλέον χρόνια πρόεδρος (1974 – 1985) και παρέμεινε επίτιμος πρόεδρος και μετά την αποχώρηση του από το κοινοβούλιο το 1998.
Επί 33 χρόνια διετέλεσε μέλος της γερμανικής βουλής (1965-1998) και επί 23 χρόνια υπουργός κυβερνήσεων συνασπισμού, τόσο με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) του Βίλι Μπραντ και του Χέλμουτ Σμιτ, όσο και με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) του Χέλμουτ Κολ. Από το 1982 έως το 1992 ήταν αντικαγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας και της ενωμένης Γερμανίας. Από το 1969 έως το 1974 διατέλεσε υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης του Βίλι Μπραντ.
Κατά τη διάρκεια της δεκαοκτάχρονης θητείας του στην ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών (1974-1992), έθεσε σε εφαρμογή την «Ostpolitik», την πολιτική της προσέγγισης με την κομμουνιστική Ανατολική Ευρώπη, αρνούμενος να δαιμονοποιήσει τον σοβιετικό εχθρό, διεξάγοντας διαπραγματεύσεις εκεί όπου ήταν δυνατόν, με στόχο την εκτόνωση του Ψυχρού Πολέμου και της κούρσας των εξοπλισμών, όπου οι δύο Γερμανίες ήταν στην πρώτη γραμμή.
Αναγνωρίζοντας από πολύ νωρίς την ευκαιρία που αποτελούσε η «περεστρόικα» στην ΕΣΣΔ, ο Γκένσερ είχε ανακοινώσει στις 30 Σεπτεμβρίου 1989 στην Πράγα, μπροστά σε ένα πλήθος που ζητωκραύγαζε, ότι οι τσεχικές αρχές θα άφηναν εκατοντάδες πρόσφυγες που είχαν διαφύγει από την κομμουνιστική Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία να μεταβούν στη Δυτική Γερμανία, σηματοδοτώντας έτσι ένα πρώτο ρήγμα στο κομουνιστικό στρατόπεδο.
Η κορύφωση των διπλωματικών του προσπαθειών για την επανένωση της Γερμανίας ήρθε έναν χρόνο αργότερα, στις 12 Σεπτεμβρίου 1990, με τη Συνθήκη της Μόσχας, γνωστή και ως «Δύο συν Τέσσερα», η οποία απελευθέρωνε τη χώρα του από την κηδεμονία των Αμερικανών, των Ρώσων, των Γάλλων και των Βρετανών, που είχε επιβληθεί μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεκαπέντε ημέρες αργότερα, η Γερμανία επανενώθηκε.
Στην εξωτερική πολιτική, ο Γκένσερ, που επί δύο σχεδόν δεκαετίες ζούσε ουσιαστικά μέσα σ’ ένα αεροπλάνο και είχε την ικανότητα να κοιμάται ανεξαρτήτως ώρας, βάσει προγράμματος και σε δόσεις, υπήρξε ένθερμος «ευρωπαϊστής» και βασικός εκφραστής της πολιτικής των ισορροπιών και της άποψης ότι η Γερμανία, λόγω του παρελθόντος της, πρέπει να ασκεί «πολιτική αυτοσυγκράτησης».
Το πολιτικό μνημόσυνο Γκένσερ στη Σκιάθο
Πολιτικό μνημόσυνο στον αντικαγκελάριο της Γερμανίας με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου
Αφιέρωμα τιμής στη μνήμη του αντικαγκελαρίου της Γερμανίας και επίτιμου δημότη Σκιάθου Χανς – Ντίντριχ Γκένσερ, θα πραγματοποιηθεί στη Σκιάθο, με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Το δημοτικό συμβούλιο Σκιάθου κατά την έκτακτη συνεδρίασή του, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, αποφάσισε ομόφωνα την έκδοση ψηφίσματος με αφορμή το θάνατο του αντικαγκελαρίου της Γερμανίας και επίτιμου δημότη Σκιάθου Χανς – Ντίντριχ Γκένσερ.
Ο δήμαρχος Σκιάθου Δημ. Πρεβεζάνος, ανέφερε ότι ο Χανς – Ντίτριχ Γκένσερ, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες της Γερμανίας από το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου.Στη διάρκεια της συνεχούς 18ετούς θητείας του ως υπουργού εξωτερικών είχε σημαντικότατη συμβολή στην ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, θεωρώντας ότι η Ευρώπη θα ήταν ημιτελές δημιούργημα χωρίς την Ελλάδα.
Υπήρξε από τους σημαντικότερους οραματιστές της Ευρώπης και πίστευε ότι οι λαοί της Ευρώπης έχουν ασφαλή προοπτική ως Ευρωπαϊκή Ενωση να γίνουν η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της παγκόσμιας τάξης.
Αυτόν το Ευρωπαίο – δημοκράτη οραματιστή, τον Νέστορα της Ευρωπαϊκής διπλωματίας, ο δήμος Σκιάθου, το 1992 στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ανακήρυξε επίτιμο δημότη του. Για την απώλεια του σημαντικού αυτού ανδρός το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να εκφράσει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στο κόμμα του «Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα» (FDP) και στη γερμανική Κυβέρνηση και να πραγματοποιήσει σε εύθετο χρόνο πολιτικό μνημόσυνο.
Τι άλλο είπε ο Ευ. Βενιζέλος
Ερωτηθείς για τη γ’ αξιολόγηση, εκτίμησε ότι θα υπάρξει μια νέα διελκυστίνδα, με στόχο η κυβέρνηση να κερδίσει πολιτικό χρόνο. «Το κόστος της βλάβης που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛείναι τεράστιο και θα αποκαλύπτεται στις πλήρεις διαστάσεις του με την πάροδο του χρόνου» συνέχισε, στο ίδιο πλαίσιο.
«Αυτό που χρειάζεται ο τόπος δεν είναι απλώς μια κυβερνητική αλλαγή αλλά μια ριζική αλλαγή πολιτικών και κοινωνικών αντιλήψεων και συμπεριφορών βασισμένη στην επίγνωση των κινδύνων και των προβλημάτων» κατέληξε ο κ. Βενιζέλος.