ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στον [αντιπρόεδρο της Ν.Δ- εμφατική επισήμανση] Άδωνι Γεωργιάδη, δεν μπορεί, ωστόσο, να ισχυριστεί πως δεν γνωρίζει ιστορία. Υποτίθεται, μάλιστα, ότι την διδάσκει από τις εκπομπές πολιτικού και άλλου telemarketing.
Γνωρίζει, ως εκ τούτου, την περίπτωση του βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη Στ’ ο οποίος εξαιτίας του φόβου του μήπως τον δηλητηριάσουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι χορηγούσε στον εαυτό του βαθμιαία αυξανόμενες δόσεις δηλητηρίου ώστε να αναπτύξει ανοσία. Εξ’ αυτής της ανόητης και αναποτελεσματικής, εν τέλει, τακτικής δήθεν αυτοπροστασίας προήλθε και ο όρος «μιθριδατισμός».
Ο κ. Γεωργιάδης επιδίδεται με μεγάλη επιμονή στην τακτική αυτή, όχι, όμως, για να «προστατεύσει» τον εαυτό του αλλά για να μπολιάσει την κοινωνία με τοξικό φανατισμό κατά των αντιπάλων του, συχνά, δε, διότι με αυτό τον τρόπο νομίζει πως προστατεύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Για να αποενοχοποιήσει, λοιπόν, τη συμμετοχή επιφανών της ελίτ του τόπου σε υπεράκτιες εταιρείες, έφθασε στο σημείο να χαρακτηρίσει «φυσική και ανθρώπινη διεργασία» και «ηθικό δικαίωμα» την τεραστίων διαστάσεων φοροαποφυγή που συντελείται μέσω των offshore.
Κακώς, ωστόσο, κάποιοι θα αποδώσουν τη δήλωση αυτή στην συνήθη επιπόλαια φλυαρία και τον «μπιζιμποντισμό» του αντιπροέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι κάτι βαθύτερο και πολλαπλώς πιο επικίνδυνο. Είναι ιδεολογική θέση.
Και δεν είναι ο μόνος. Προ καιρού ήταν ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης που είχε χαρακτηρίσει τη διαφθορά «κοινωνικό φαινόμενο» και όχι αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής ή πολιτικής ανοχής.
Ενώ πρόσφατα είχε και ο πρόεδρος της Ν.Δ αποδώσει τις κοινωνικές ανισότητες στην ανθρώπινη φύση. Προπάτορας αυτής της αντίληψης υπήρξε, αναμφίβολα, ο Θεόδωρος Πάγκαλος με την «ιστορική ετυμηγορία» ότι για την κρίση δεν ευθύνεται αποκλειστικά το παλαιό πολιτικό σύστημα αλλά ήταν η κοινωνία συμμέτοχη και συνένοχη αφού «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Ως σύγχρονοι «Μιθριδάτες» δηλητηριάζουν την κοινωνία με την παραλυτική άποψη ότι οι μίζες, οι offshore, ο πλουτισμός σε βάρος του συνόλου και η προστασία μιας κάστας ημετέρων είναι μια… ανθρώπινη και φυσική διεργασία.
Μόνο που η μοναδική ανοσία που επιδιώκουν με αυτή την τακτική είναι η ανοσία των πολιτών απέναντι στα πεπραγμένα τους. Διότι, ότι και να πει ο κ. Γεωργιάδης είναι απολύτως συγκεκριμένοι αυτοί που μπορούν να ασκήσουν το «ηθικό δικαίωμα» στην φοροαποφυγή μέσω της Αρούμπα ή της Σάντα Λουκία.
Πηγή: Νέα Σελίδα