ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Σε κύκλο εσωστρέφειας εισέρχεται η Ν.Δ, αυτή τη φορά εξ’ αφορμής της δημόσιας παρέμβασης του Αντώνη Σαμαρά (άρθρο στην Καθημερινή) με την οποία εισηγείται τη συγκυβέρνηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευση με τον νεοπαγή φορέα της κεντροαριστεράς μετά τις επόμενες εκλογές.
Η “εισήγηση” του πρώην πρωθυπουργού σχολιάστηκε αρνητικά στο εσωτερικό της Ν.Δ καθώς ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν ρωτήθηκε (Real fm από το Νίκο Χατζηνικολάου) για την πιθανότητα συνεργασίας με τους Ευάγγελο Βενιζέλο και Ανδρέα Λοβέρδο, απάντησε κατηγορηματικά όχι. Παράλληλα, τις τελευταίες ημέρες, οι σχέσεις μεταξύ της Πειραιώς και της Φώφης Γεννηματά βρίσκονται στο ναδίρ εξ αφορμής της απόρριψης της πρότασης της τελευταίας για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Είναι, ωστόσο, χαρακτηριστικά ότι κορυφαία κοινοβουλευτικά στελέχη της Ν.Δ διαφώνησαν έντονα και επί της ουσίας άφησαν αιχμές κατά του Αντώνη Σαμαρά για υπονόμευση της ηγεσίας και του στόχου για αυτοδυναμία. Χαρακτηριστικότερες παρεμβάσεις ήταν αυτές των Νίκου Δένδια και Νικήτα Κακλαμάνη.
Σήμερα υπήρξε νέα παρέμβαση του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου της κυβέρνησης Καραμανλής, Ευάγγελου Αντώναρου, ο οποίος κατηγόρησε ευθέως τον Αντώνη Σαμαρά και ζήτησε από την ηγεσία της Ν.Δ να μην του επιτρέψει την υποψηφιότητά του στις επόμενες εκλογές. Ιδιαίτερη αξία έχει και η παρέμβασή του για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, το 2020, ζητώντας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να στηρίξει και δεύτερη θητεία του Προκόπη Παυλόπουλου.
Υποβαθμίζει το θέμα η Ν.Δ παρά τη δυσφορία Μητσοτάκη
Σαφή διάθεση να υποβαθμίσει το γεγονός της παρέμβασης του Αντώνη Σαμαρά δείχνει η πλευρά Μητσοτάκη που θεωρεί –τουλάχιστον αυτό μεταδίδει προς τα έξω – αναίτιο το θόρυβο που έχει ξεσπάσει και τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτηρίζοντας ως “απαραίτητο εταίρο” της ΝΔ το Κίνημα Αλλαγής για τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. ‘Οπως αναφέρει σε ρεπορτάζ του το news247.gr, σε κάθε περίπτωση από το Μοσχάτο χαρακτηρίζουν ως “μη θέμα” ιδιαίτερα ορισμένες ερμηνείες και διαστάσεις που δόθηκαν στην παρέμβαση Σαμαρά εμφανίζοντας τον πρώην πρωθυπουργό ως έχοντα το γενικό πρόσταγμα που επιβάλλει στον Κυριάκο Μητσοτάκη τη γραμμή που πρέπει να ακολουθήσει η ΝΔ.
Πάντως οι αντιδράσεις υπάρχουν ιδιαίτερα από ένα τμήμα του καραμανλικού στρατοπέδου. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Νικήτα Κακλαμάνη ο οποίος ανήρτησε και στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter το σχετικό απόσπασμα από ραδιοφωνική του συνέντευξη στην οποία αναφέρει: “Ο κ. Σαμαράς έχει κάθε δικαίωμα να έχει την άποψή του. Το άρθρο του την Κυριακή όμως περί μετεκλογικών συνεργασιών, βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία τόσο με τη βάση της ΝΔ όσο και με τις δηλώσεις του προέδρου μας Κυριάκου Μητσοτάκη (σ.σ. εννοεί την απόρριψη των σεναρίων ένταξης Βενιζέλου και Λοβέρδου στη ΝΔ)”.
Έμμεση αλλά σαφής ήταν και η διαφωνία του τομεάρχη Εξωτερικών Γιώργου Κουμουτσάκου με την πρόταση Σαμαρά περί συνεργασίας με το Κίνημα Αλλαγής.
Ο Πρόεδρος, τα στελέχη και η βάση της ΝΔ αγωνιζόμαστε για τον εφικτό στόχο της αυτοδυναμίας. Μιας αυτοδυναμίας εξωστρεφούς όπου όποιος συμφωνεί με το πρόγραμμά και τους στόχους μας είναι καλοδεχούμενος να συμβάλει στην εθνική προσπάθεια. #Alpha
— Giorgos Koumoutsakos (@GKoumoutsakos) April 11, 2018
https://twitter.com/GKoumoutsakos/status/984006503664320512
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι παρεμβάσεις αναλυτών και δημοσιογράφων που κινούνται στον χώρο της Ν.Δ. Ο εκδότης της “δημοκρατίας” Γιάννης Φιλιππάκης δημοσιεύει σήμερα ένα σκληρό άρθρο κατά του πρώην πρωθυπουργού, ενδεικτικό του κλίματος που υπάρχει σε βάρος του στο εσωτερικό του κόμματος, ενώ είναι χαρακτηριστικό του κλίματος και το πρωτοσέλιδο της “Εφημερίδας των Συντακτών”.
Το άρθρο του Γιάννη Φιλιππάκη
Στην αρχή, σε μια κίνηση που -σχεδόν- όλοι θεώρησαν πατριωτική, έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η Ιστορία θα αποκαλύψει τα πραγματικά κίνητρα. Στη συνέχεια, και ενώ θα περίμενε κανείς να τοποθετήσει το τότε νεοσύστατο κόμμα του, την Πολιτική Ανοιξη, στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, εκείνος αυτοχαρακτηρίστηκε «κεντρώος» και φιλοξένησε αρκετά στελέχη προερχόμενα από άλλους, μη κεντροδεξιούς χώρους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, λίγα χρόνια μετά έδινε φιλί ζωής στο πλέον μισητό σε κάθε συντηρητικό ψηφοφόρο κυβερνών κόμμα τότε, στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτές οι επιλογές τον έβαλαν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής του τόπου για αρκετά χρόνια. Και ήταν ο Κώστας Καραμανλής που τον έφερε ξανά στο προσκήνιο, στην αρχή εκλέγοντάς τον στην Ευρωβουλή και μετά, ακούγοντας τις παρακλήσεις του, τις οποίες του διεμήνυε με κάθε τρόπο, δίνοντάς του το υπουργείο Πολιτισμού. Ενα υπουργείο-δώρο για κάθε πολιτικό, βοηθώντας έτσι την επιστροφή του όχι μόνο αναίμακτα αλλά και με «προωθητικά φτερά». Και το 2009 εκατοντάδες χιλιάδες απλοί ψηφοφόροι της παράταξης τον εκλέγουν αδιαφιλονίκητο αρχηγό.
Βέβαια, αυτό που λίγοι «διάβασαν» σωστά ήταν ότι τα πλήθη που συνέρρευσαν στις κάλπες εκλογής νέου αρχηγού της πληγωμένης τότε Ν.Δ., ενός κόμματος που είχε μείνει ακέφαλο από την έντιμη και θαρραλέα παραίτηση του Κ. Καραμανλή, δεν παραληρούσαν στο άκουσμα του Αντώνη Σαμαρά. Απλώς, αντέδρασαν στην ιδέα να ηγηθεί του κόμματός τους η Ντόρα Μπακογιάννη. Από την ημερομηνία αυτή και έως τα τέλη Νοεμβρίου του 2011 το «πριγκιπόπουλο» της Ν.Δ. έκανε έναν πραγματικό αγώνα δρόμου για να ξανακερδίσει τις καρδιές των πατριωτών ψηφοφόρων, που δύσκολα του είχαν συγχωρέσει την «προδοσία» του ’93. Και πραγματικά έδειχνε να τα καταφέρνει.
Μέχρι την ολέθρια στιγμή που συνθηκολόγησε! Που μας ξαναέδειξε πόσο άτολμος ήταν. Εσυρε την πατρίδα μας σε μια γελοία και εν πολλοίς προδοτική συγκυβέρνηση. Σφιχταγκαλιαζόμενος με τον, μη εκλεγμένο, ηγέτη του πάντα μισητού ΠΑΣΟΚ, τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ευλογώντας σκληρά μέτρα και ένα PSI, για το οποίο κανείς δεν έχει ακόμα λογοδοτήσει! Αυτές οι επιλογές του οδήγησαν τη διασπασμένη πλέον Νέα Δημοκρατία στο ιστορικότερο χαμηλό αποτέλεσμα των εκλογών του Μαΐου του 2012. Θέριεψαν τη Χρυσή Αυγή, έδωσαν πνοή ζωής στον ΛΑΟΣ, ενώ δημιούργησαν από το μηδέν ένα νέο κόμμα, που διεκδίκησε την ψήφο των απογοητευμένων νεοδημοκρατών, τους ΑΝ.ΕΛ.
Στην πορεία της διακυβέρνησής του πρόδωσε ουσιαστικά και τους πιο φανατικούς οπαδούς (και φίλους) του, αφού έχασε τη μοναδική ευκαιρία να μείνει στην Ιστορία ως ο ηγέτης που θα άλλαζε πραγματικά τη χώρα. Ως ο ηγέτης που θα τα έβαζε με τα βουλιμικά συμφέροντα της διαπλοκής και θα οδηγούσε την Ελλάδα σε νέους, σύγχρονους και πραγματικά μεταρρυθμιστικούς δρόμους. Αντ’ αυτού, ταυτίστηκε με τον διεφθαρμένο συνεταίρο του, το ΠΑΣΟΚ, υπέκυψε σε κάθε χυδαία βλέψη των δανειστών, μεταμορφώθηκε σε πιστό σκυλάκι του Β. Σόιμπλε, συμμάχησε πολιτικά με ό,τι πιο οπισθοδρομικό συνάντησε στο διάβα του και, βέβαια, υπετάγη σε κάθε διαπλεκόμενο συμφέρον κάνοντας όλα τα χατίρια του, και ακόμα περισσότερα… Οδήγησε ένα κόμμα του 4% στην εξουσία και, σαν να μην έφτανε αυτό, ανέδειξε τη χαβαλέ-πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ
Για μια ακόμη φορά ο Αντώνης Σαμαράς αποδεικνύει ότι είναι ξένο σώμα στη μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη. Όπως στο παρελθόν επαιζε το δικό του βιολί επισωρεύοντας δεινά στον τόπο, ετσι και τώρα:… https://t.co/BxCuBDpP0W
— Evangelos Α. Antonaros (@EvangAntonaros) April 10, 2018
Γράφει ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος και εκ των πιο στενών συνομιλητών του Κώστα Καραμανλή:
Για μια ακόμη φορά ο Αντώνης Σαμαράς αποδεικνύει ότι είναι ξένο σώμα στη μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη. Όπως στο παρελθόν επαιζε το δικό του βιολί επισωρεύοντας δεινά στον τόπο, ετσι και τώρα: Χωρίς να υπάρχει ημερομηνία εκλογών εν όψει, αντιστρατευεται την επίσημη θεση της ΝΔ ( όπου προσπαθει να μας πείσει ότι ανήκει) και μας λέει τι; Οτι τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ ειναι απαραίτητος εταιρος για τη ΝΔ.
Με όλα αυτά αποδεικνύει ότι () γράφει στα παλιά του παπούτσια τις θεσεις της ηγεσίας του κόμματος () υποσκάπτει την προοπτική νίκης () απλώνει χείρα βοηθείας στους εταιρους με τους οποίους σχηματισε την εξαμβλωτική κυβερνηση μετα τη συντριβη στις διπλές εκλογές τοτ 2012 () εχει σαφως δική του ατζέντα.
Όλα αυτά υπαγορεύουν στον Κυριάκο Μητσοτακη μια απόφαση που πρέπει να πάρει και να κοινοποιήσει αμεσα: Να δείξει την πόρτα εξόδου στον Αντώνη Σαμαρα. Όχι φυσικά να τον διαγράψει. Απλά να του πει δημόσια ότι ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ στις επόμενες εκλογές. Κι αν κάποιος από τους ενθερμους οπαδούς του εντός κι εκτός Κοινοβουλίου διαμαρτυρηθει, να έχει την ίδια τύχη.
