panos_drivas Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η σύγχρονη Ελλάδα είναι χώρα λωτοφάγων. Είναι ένας τρόπος για να εξηγηθεί το γεγονός ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση ανακάλυψε τη χρήση χημικών από την αστυνομία μόλις προχθές, όταν αποκρούστηκαν ομάδες φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής που επιχείρησαν να εισβάλουν στη Βουλή. Ομως δεν είναι χώρα λωτοφάγων. Είναι χώρα της πολιτικής υποκρισίας.
Σε έναν αδαή θα μπορούσε να προκαλέσει έκπληξη το γεγονός ότι η Ν.Δ., το ΚΙΝ.ΑΛΛ., αλλά και το ΚΚΕ κατηγόρησαν την κυβέρνηση για χρήση αστυνομικής βίας εναντίον των διαδηλωτών. Λες και οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αντιμετώπιζαν τους διαδηλωτές με ροδοπέταλα! Λες και δεν ήταν το ΚΚΕ που πριν από μερικά χρόνια παρέταξε το ΠΑΜΕ μπροστά από τη Βουλή -και ορθώς έπραξε- για να αποτρέψει πιθανή έφοδο από κάποιους «αγανακτισμένους». Λες και δεν ήταν αυτό που συγκρούστηκε μαζί τους – και όχι μόνο με αυτούς.
Η έκπληξη ας μείνει προνόμιο των αδαών. Όσοι παρακολουθούν στοιχειωδώς την πολιτική ζωή του τόπου έχουν διαπιστώσει πως τουλάχιστον το τελευταίο διάστημα η πολιτική σκοπιμότητα και το μικροκομματικό συμφέρον, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, είναι πάνω απ’ όλα. Δεν έχουν όρια.
Για τις ψήφους των διαδηλωτών στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία -δεν έχει σημασία αν ήταν λίγοι ή πολλοί-, τα κόμματα της αντιπολίτευσης έκλεισαν τα μάτια στο γεγονός ότι τα φασιστικά τάγματα της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν στο κοινοβούλιο. Αλλά όταν το μικροκομματικό συμφέρον θολώνει την πολιτική κρίση απέναντι στις εκδηλώσεις του φασισμού, αυτό συνιστά επικίνδυνο πολιτικό εκφυλισμό.
Μετά τη λήξη του συλλαλητηρίου, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε πως «ο ελληνικός λαός μίλησε». Πράγμα που σημαίνει πως το κόμμα του ενίσχυσε με όλες τις δυνάμεις του αυτή την εκδήλωση, μολονότι δημόσια δεν είχε το θάρρος να το παραδεχτεί. Ενα συλλαλητήριο στο οποίο οι ακροδεξιοί και οι φασίστες βρήκαν ελεύθερο έδαφος να δράσουν.
Οσο για τα επεισόδια, είπε πως «θα αναζητηθούν ευθύνες» προς την πλευρά της κυβέρνησης. Μέχρι τώρα θεωρούσαμε πως ο κ. Μητσοτάκης είναι δέσμιος της Ακροδεξιάς του κόμματός του. Είναι κάτι χειρότερο. Στην προσπάθειά του να γίνει πρωθυπουργός, δεν υπολογίζει τίποτε.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Συντακτών