ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Είναι “προσωπική υπόθεση” η πρωτόδικη καταδίκη του Νίκου Γεωργιάδη, πρώην βουλευτή της Ν.Δ και συμβούλου του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως διατείνονται υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης( π.χ Βασίλης Κικίλιας αλλά και σχετικό ενημέρωση της Πειραιώς); Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: “Προσωπική υπόθεση” από τη μια και “πολιτική σκευωρία” (γραμματέας Π.Ε Λευτέρης Αυγενάκης) ή “πολιτική δίωξη” από την άλλη (όπως ο ίδιος ο καταδικασθείς ανέφερε στο δικαστήριο) είναι προφανές πως δεν συνάδουν.
Γράφει χαρακτηριστικά η ενημέρωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς τους πολιτικούς συντάκτες:
“Εδώ και δύο μέρες το Μέγαρο Μαξίμου με χυδαίο τρόπο επιχειρεί να εκμεταλλευθεί πολιτικά μια αυστηρά προσωπική υπόθεση. Δεν περιμέναμε τίποτα περισσότερο από αυτούς που συστηματικά κυλούν στη λάσπη την πολιτική ζωή της χώρας. Το επαναλαμβάνουμε λοιπόν: Ο κ. Νίκος Γεωργιάδης δεν είναι σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, δεν προσφέρει υπηρεσίες στη Νέα Δημοκρατία και η κομματική του ιδιότητα έχει ανασταλεί μέχρις ότου τελεσιδικήσει η υπόθεσή του”.
Μια “προσωπική υπόθεση”, όμως, αντιμετωπίζεται “προσωπικά” από έναν κατηγορούμενο. Όσοι σπεύδουν να τον υπερασπίσουν (δικαίωμα αδιαμφισβήτητο και πυλώνας του δικαιϊκού μας συστήματος) αναφέρονται στο “πρόσωπο” το οποίο γνωρίζουν και κατ’ αυτούς -εκ της γνώσης που έχουν γι’ αυτόν- δεν μπορεί να έχει διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται.
Μια υπόθεση που απασχολεί το δικαστήριο, παύει, ωστόσο, να είναι μόνο “προσωπική” και αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά, αφ’ ης στιγμής προσέρχονται στο δικαστήριο ως κοινό που συμπαρίσταται ή, ακόμα περισσότερο ως μάρτυρες υπεράσπισης, υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη.
Κι όταν ο ίδιος ο κατηγορούμενος δηλώνει στο δικαστήριο πως ο αρχηγός του κόμματος τον προτρέπει να “κάτσει λίγο πιο πίσω” (;) μέχρις ότου λήξει το θέμα. Και, επίσης, όταν διατείνεται πως η “δικαστική περιπέτεια” του (ακούστηκε και αυτό!) αποτελεί πολιτική δίωξη.
Συνδέει, δηλαδή, μόνος του την δίωξή του με την κομματική του ιδιότητα και την μακρά φιλική σχέση αλλά και συνεργασία με τον αρχηγό του κόμματος (ακόμα και από την εποχή που ήταν υπουργός στην κυβέρνηση Σαμαρά).
Το επιχείρημα περί “προσωπικής υπόθεσης” καταρρέει, επίσης, αφ’ ης στιγμής και μετά την καταδίκη το κόμμα του κατηγορουμένου -δια στόματος του γραμματέα του- κάνει λόγο για “πολιτική σκευωρία”, αμφισβητώντας προκλητικά την ίδια την δικαστική απόφαση.
Εν κατακλείδι, η καταδίκη του Νίκου Γεωργιάδη για ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων δεν αποτελεί ένα προσωπικό θέμα διότι ο ίδιος και τα στελέχη της Ν.Δ δεν το αντιμετώπισαν ως τέτοιο αλλά του προσέδωσαν σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά.
Προς υπενθύμιση, η κατηγορία δεν αφορά ένα (ειδεχθές και φρικιαστικό) αδίκημα που φέρεται να έχει συντελεστεί κατά την περίοδο της πολιτικής αντιπαράθεσης κυβέρνησης-αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Είχε συντελεστεί πολύ πριν (2010) και ήταν γνωστό πριν καλά καλά αποκαλυφθεί στην Ελλάδα από την δημοσιογραφική έρευνα. Πολλοί ομολογούν (π.χ πρώην πρόεδρος της Δράσης και στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντύπας Καρίπογλου) πως γνώριζαν την “περιπέτεια” (!!!) του Νίκου Γεωργιάδη στην Μολδαβία πριν αναλάβει την ηγεσία της Ν.Δ ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Την γνώριζαν, δηλαδή, και κατά την περίοδο που ο καταδικασθείς ήταν άτυπος σύμβουλος και συνεργάτης στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης αλλά και όταν συμμετείχε στην ομάδα στήριξης της υποψηφιότητάς του για την ηγεσία του κόμματος.
Ο κ. Καρίπογλου ομολογεί, επί της ουσίας, αυτό που γνωρίζουν άπαντες στη Ν.Δ. Ότι, δηλαδή, ο Νίκος Γεωργιάδης δεν ήταν ένας “απλός εθελοντής” της υποψηφιότητας Μητσοτάκη -“είδε φως και μπήκε”-, όπως είπε στην ΕΡΤ ο κ. Αυγενάκης, αλλά ένα σημαίνον στέλεχος της ομάδας του αρχηγού της Ν.Δ.
Το αναφέρει, άλλωστε, και η έγκριτη “Καθημερινή” (12.1.2016) όταν περιγράφει πως ο καταδικασθείς προαλειφόταν για …Γραμματέας πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος. “Απλό εθελοντή” στην σημαντικότερη γραμματεία του κόμματος είναι προφανές πως δεν τοποθετεί κανείς…
Αυτά προς αποκατάσταση…