ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αποκατασταθεί η ζημιά που προκάλεσε η καταστροφική φωτιά στο εμβληματικό μνημείο εξηγεί η καθηγήτρια του ΕΜΠ που ήταν επικεφαλής της ομάδας αποκατάστασης του Πανάγιου Τάφου.
Διαθέσιμη να επισκεφθεί το Παρίσι με την ομάδα της και να συμβάλλει στις μελέτες για την αποκατάσταση της Παναγίας των Παρισίων δήλωσε στο News 24/7 στους 88,6 η επικεφαλής της ομάδας αποκατάστασης του Πανάγιου Τάφου, καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και πρόεδρος αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας,Τόνια Μοροπούλου.
“Μπορώ να πω από την εμπειρία μας ότι είναι ένα έργο του οποίου η τεχνογνωσία, η διοίκηση και η χρηματοδότηση, αν είναι συντονισμένα, διαφανή και υπό τον έλεγχο του κόσμου, θα λειτουργήσουν γρήγορα και αποτελεσματικά” είπε μιλώντας στην εκπομπή “Σκληρό Ροκ” του Σεραφείμ Κοτρώτσου.
Η καθηγήτρια του ΕΜΠ και επικεφαλής της ομάδας για την αποκατάσταση του Πανάγιου Τάφου δήλωσε συγκλονισμένη παρακολουθώντας την καταστροφή. “Κάθε απώλεια στην πολιτιστική κληρονομιά είναι απώλεια στην ταυτότητα όχι μόνο των εθνών αλλά και της ανθρωπότητας και η Παναγία των Παρισίων είναι ένα μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς” πρόσθεσε.
“Τέτοια εμβληματικά μνημεία πραγματικά αναστηλώνονται και αποκαθίστανται αμέσως μετά από μεγάλες καταστροφές κυρίως γιατί κινητοποιείται το αίσθημα όχι μόνο των φυλάκων τους αλλά το παγκόσμιο αίσθημα. Όπως είδατε κινούνται αμέσως οι διαδικασίες της χορηγίας των ιδιωτών από μικρούς και μεγάλους χορηγούς για να ξαναγυρίσει η πολιτιστική κληρονομιά στην αρχική της εικόνα, αυτή που συνδέεται με τη δική μας ταυτότητα, η ταυτότητα όλων μας, αυτό είναι μια πάρα πολύ δυνατή κινητοποίηση του κόσμου” τόνισε η κα Μοροπούλου.
Αναφορικά με την καταστροφή, είπε ότι όπως πληροφορήθηκε από δημοσιεύματα, “επειδή στους δυο πύργους ένθεν και ένθεν της εισόδου οι πυροσβέστες είχαν εισχωρήσει και έριχναν νερό παντού, ενδεχομένως να μην έχουμε ασβεστοποίηση στους δομικούς λίθους του ναού.
Κατά την εκτίμησή της, “η υποδομή θέλει μια αποκατάσταση αλλά είναι εφικτό να αποκατασταθεί γρήγορα. Εκεί που θα πρέπει να γίνει μια δύσκολη δουλειά αλλά τίποτε δεν είναι ανέφικτο για την επιστήμη σήμερα, είναι σχετικά με την αποκατάσταση της στέγης, που θα πρέπει ευτυχώς να υπάρχει τεκμηρίωση φωτογραφική, τεκμηρίωση αποτύπωσης, σχεδιαστική, και πιστεύω ότι είναι εφικτό να ανακατασκευαστεί και βέβαια και το κωδωνοστάσιο και το λεγόμενο βέλος στο κεντρικό κλίτος της εκκλησίας”.
Συμπλήρωσε ότι έλεγαν πάντα για τους μεγάλους ναούς με ξύλινες στέγες ότι είναι έτοιμοι για να καίγονται και ότι είναι η ίδια η θρησκευτική τους λειτουργία που τους διατηρεί εν ζωή. “Εδώ εν προκειμένω είναι και η τεχνογνωσία, που θα τους διατηρήσει εν ζωή, που θα τους επαναφέρει μάλλον, γιατί ακριβώς υπάρχει τεχνογνωσία σήμερα από κάθε άποψη για να γίνει μια συμβατή αλλά και επιτελεστική σε γρήγορο χρόνο αποκατάσταση”.
“Όλα γίνονται αρκεί να υπάρχει σεβασμός καταρχήν στο μνημείο, πρέπει να μιλήσει το μνημείο καταρχήν στους ανθρώπους της τεχνογνωσίας, πρέπει με τα ίδια τα δικά τους στοιχεία να δουλέψουν για να το αποκαταστήσουν. Η γνώση της οικοδομικής του, των υλικών του, της αρχιτεκτονικής του, της γεωμετρίας του, είναι αυτή που πρέπει να καθοδηγήσει τα βήματα, της μελέτης αποκατάστασης και βεβαίως και του έργου αποκατάστασης και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό από τη δική μας την εμπειρία μας και λέμε ότι τα μνημεία μας μιλάνε και όταν τα ακούμε και τα σεβόμαστε μπορούμε όντως να τα αποκαταστήσουμε με συμβατότητα και επιτελεστικότητα, δηλαδή να έχουν δομική ακεραιότητα, να έχουν αειφορία, να έχουν ένα πολύ μεγάλο χρόνο ζωής, γιατί δεν θα έχουμε υλικά που δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν ούτε στη χρήση ούτε στην πίεση των περιβαλλοντικών παραγόντων και των καταστροφών”.
Απαντώντας σε ερώτηση για το πόσος χρόνος θα χρειαστεί είπε: “Όλα εξαρτώνται καταρχήν από τον κύριο του έργου και τις διαδικασίες που θα κινήσει. Εάν εμείς στην Ιερουσαλήμ δεν είχαμε to status quo δηλαδή τη δικαιοδοσία των τριών χριστιανικών κοινοτήτων το έργο δεν θα μπορούσε να γίνει. Από την άλλη μεριά χρειάζονται και οι ίδιοι οι συντελεστές και οι ιδιοκτήτες του έργου στη Γαλλία, είναι σίγουρο ότι θα κάνουν το παν για να τελειώσει σωστά και γρήγορα και βεβαίως για να μελετηθεί”.