ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Με τις ευρωεκλογές να πλησιάζουν, η EURACTIV εξετάζει προσεκτικά τις δηλώσεις των υποψηφίων και των κομμάτων τους λίγο πριν την κάλπη, προκειμένου να σας βοηθήσει να διαχωρίσετε τα γεγονότα από τη μυθοπλασία.
Με τη λίστα της «Αναγέννησής» του, ο Εμμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας επιδιώκει να ανατρέψει την πολιτική σκηνή στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η EURACTIV εξετάζει την ακρίβεια της ερμηνείας εκ μέρους της εκστρατείας σχετικά με τους εκλογικούς κανόνες της ΕΕ.
Στις αρχές Μαρτίου, ο Γάλλος πρόεδρος έκανε έκκληση για μια «Ευρωπαϊκή Αναγέννηση» με ανοικτή επιστολή απευθείας στους «πολίτες της Ευρώπης», που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ.
Την Τετάρτη (24 Απριλίου), το κόμμα του Macron La République en Marche (LREM), της οποίας η εκστρατεία ονομάζεται Renaissance, ανακοίνωσε την πλήρη λίστα των 79 υποψηφίων που διεξάγονται για τις ευρωεκλογές στη Γαλλία.
Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις, η LREM θα μπορούσε να κερδίσει περίπου 20-22 ευρωβουλευτές από τις 74* έδρες της χώρας στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο και φαίνεται να είναι ελαφρώς μπροστά από το Rassemblement National της Marine Le Pen.
Η LREM έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι μια συμμαχία με τη φιλελεύθερη ομάδα του ALDE στο Ευρωκοινοβούλιο ενδεχομένως δεν είναι απαραίτητη, παρά τις εμφανείς συγγένειες μεταξύ των δύο.
Αντ’ αυτού, οι ιδέες έχουν μετακινηθεί προς το σχηματισμό ad hoc συνασπισμού μετά τις εκλογές του Μαΐου, αντί της ένταξης σε μια υπάρχουσα ομάδα στην ολομέλεια.
Ποιό είναι το ζήτημα;
Ο κατάλογος «Αναγέννηση» του Macron, που αποτελείται από το LREM και μια χαλαρή συμμαχία/συνασπισμό άλλων γαλλικών κομμάτων και κινημάτων, φέρει πλέον υποψηφίους από επτά χώρες της ΕΕ (με διπλή εθνικότητα), ώστε να αντικατοπτρίζει μια «διεθνική φιλοδοξία», όπως ανακοίνωσε η καμπάνια «Αναγέννηση» στην ιστοσελίδα της:
«Επτά ευρωπαϊκές εθνικότητες εκπροσωπούνται στη λίστα της Αναγέννησης. Επτά είναι ο αριθμός των εθνικοτήτων που απαιτούνται για τη δημιουργία μιας πολιτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι υπήκοοι από τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία και το Βέλγιο, που όλοι έχουν επιλέξει να ζήσουν στη Γαλλία, είναι ενωμένοι στον κατάλογό μας για την Ευρωπαϊκή Αναγέννηση».
Αυτή η δήλωση ερμηνεύεται ως προαπαιτούμενο για τη δημιουργία μιας νέας πολιτικής ομάδας στο επόμενο Κοινοβούλιο.
Τι διακυβεύεται;
Βάζοντας στην άκρη τον συμβολισμό της απόφασης της LREM, οι περισσότεροι από τους μη Γάλλους υποψηφίους βρίσκονται ούτως ή άλλως κάτω από ένα ρεαλιστικό όριο.
Αλλά ενώ η ιδέα περιέχει ψήγματα αλήθειας, ο ισχυρισμός είναι παραπλανητικός.
Όπως συμβαίνει με κάθε τί στην ευρωπαϊκή εκλογική διαδικασία, ένα τέτοιο βήμα πρέπει να ακολουθήσει μια θεσμική διαδικασία.
Ο εσωτερικός κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθορίζει τα ελάχιστα κριτήρια για να αναγνωρισθεί επισήμως μια πολιτική ομάδα στο ημικύκλιο.
Το άρθρο 30 ορίζει ότι τα εκλεγμένα μέλη μπορούν να σχηματίζουν ομάδες ανάλογα με τις πολιτικές τους συγγένειες. Ωστόσο, διευκρινίζει:
«Μια πολιτική ομάδα περιλαμβάνει βουλευτές που εκλέγονται σε τουλάχιστον ένα τέταρτο των κρατών μελών. Ο ελάχιστος αριθμός βουλευτών που απαιτείται για τη συγκρότηση μιας πολιτικής ομάδας είναι είκοσι πέντε».
Παρόλο που οι υποψήφιοι της λίστας της «Αναγέννησης» ενδέχεται να συμπεριλάβουν πολίτες επτά διαφορετικών ευρωπαϊκών κρατών μελών, η γαλλική εκστρατεία ίσως έχει παρερμηνεύσει τα κριτήρια.
«Ο Κανονισμός του Κοινοβουλίου είναι αρκετά σαφής σχετικά με αυτό», δήλωσε εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη EURACTIV:
«Δεν πρόκειται για εθνικότητα, αλλά για χώρα εκλογής και για εκλογή. Μια ομάδα θα χρειαστεί βουλευτές του ΕΚ που θα εκλεγούν σε τουλάχιστον επτά διαφορετικά κράτη μέλη».
«Εάν οι υποψήφιοι από επτά διαφορετικές χώρες και όντας σε αυτές τις χώρες πράγματι εκλεγούν (και είναι 25 ή περισσότεροι), τότε, αλλά μόνο τότε, θα ήταν πράγματι σε θέση να σχηματίσουν μια ομάδα από μόνοι τους».
Ποιό είναι το συμπέρασμα;
Ο Macron, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα μπορέσει να αποφύγει να προσεγγίσει τα ομοϊδεατικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη εάν θέλει να σχηματίσει τη δική του ομάδα στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να έχει σημαντική επιρροή.
Εάν, τελικά, προχωρήσει σε συμμαχία με τους Φιλελεύθερους από την ALDE, η ομάδα θα μπορούσε να μετατραπεί σε «kingmakers» στη προσπάθεια να σχηματίσουν μια πιθανή πλειοψηφία στην αίθουσα.
Πηγή: euractiv.gr