Οι Ευρωεκλογές του 2019 αποτελούν κρίσιμο πολιτικό γεγονός, το οποίο θα κρίνει το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τις σχέσεις κάθε χώρας με αυτήν. Οι προκλήσεις είναι πολλές και σύνθετες. Στο πλαίσιο αυτό η Κεντρική Επιτροπή του Σύριζα δύο μήνες πριν, συζήτησε αναλυτικά το θέμα των Ευρωεκλογών σε ειδική συνεδρίαση και πήρε πολιτική απόφαση, η οποία έθεσε σαφείς στόχους μεταξύ των οποίων και τον παρακάτω:
– Η επίτευξη μίας πανευρωπαϊκής συμφωνίας για τη φορολόγηση των GAFAM (Google, Amazon, Facebook, Apple, Microsoft), των γιγάντων δηλαδή του διαδικτύου που ελέγχουν την παραγωγή και ροή του πληροφοριακού συστήματος και της ψηφιακής τεχνολογίας.
Και εδώ προκύπτει μια σειρά ερωτήσεων. Γιατί να υπάρξει μια φορολόγηση των εταιριών αυτών και μάλιστα σε επίπεδο Ευρώπης; Δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει ο Σύριζα από το να ασχολείται με τους τιτάνες της πληροφορικής και της τεχνολογίας; Πόσο σημαντικός είναι αυτός ο στόχος; Ένα τέτοιο ζήτημα κατά πόσο αφορά την καθημερινότητα των πολιτών; Γιατί η ΝΔ και τα πολιτικά της παρακολουθήματα σιωπούν σε αυτό το ζήτημα, ενώ θορυβούν συνεχώς μέσα από τις διαδικτυακές πλατφόρμες και τα φιλικά προς αυτά μέσα ενημέρωσης, για το πιο σημαντικό έως το πιο ασήμαντο ζήτημα; Είναι μόνο θέμα άγνοιας ή ιδεολογικής εμμονής και μικροπολιτικού σχεδιασμού από μέρους τους να μη θίξουν τα συμφέροντα των ισχυρών κολοσσών του διαδικτύου ενόψει των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων;
Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματα αυτά αφού πρώτα επιχειρήσω να παρουσιάσω το πώς οι GAFAM είναι ήδη εδώ και έχουν κυριολεκτικά κατακτήσει και ελέγξει τη ζωή μας. Η Ελλάδα και οι πολίτες της χώρας ασφαλώς και επηρεάζονται από την ανεξέλεγκτη σχεδόν δράση του ολιγοπωλίου του διαδικτύου κάθε δευτερόλεπτο που περνά.
Αν οι GAFA έχουν την υπεροχή να ρυθμίζουν το περιεχόμενο και τον τρόπο επικοινωνίας των πολιτών και διαθέτουν τη δύναμη να κινητοποιούν τη συλλογική δράση και να ορίζουν το πώς ψηφίζουν οι πολίτες, όπως ίσως έδειξε η εμπειρία με το Brexit και η ομολογία της Facebook ότι εμπλέκεται σε αυτό, τότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη ρύθμισης, μεγαλύτερης διαφάνειας και προστασίας όλων και κυρίως των παιδιών.
Ψηφιακή εξάρτηση και παντοδυναμία των GAFAM
Οι επίσημες στατιστικές αναδεικνύουν τη θεαματική αύξηση του screen time δηλαδή του χρόνου που δαπανούν οι πολίτες μπροστά από μια οθόνη. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Νίλσεν, στις ΗΠΑ οι ενήλικοι δαπανούν κατά μέσο όρο περισσότερο από 11 ώρες την ημέρα σερφάροντας στο διαδίκτυο, διαβάζοντας, ακούγοντας και κυρίως παρακολουθώντας οπτικοακουστικό περιεχόμενο, όταν τέσσερα χρόνια πριν, η αντίστοιχη ενασχόληση ήταν εννιά ώρες και 32 λεπτά.
Με άλλα λόγια οι Αμερικάνοι δαπανούν σχεδόν το σύνολο του χρόνου που δεν κοιμούνται μπροστά σε μια οθόνη. Αν βάλουμε κάτω τα νούμερα διαπιστώνουμε ότι ο χρόνος κατανάλωσης οπτικοακουστικού περιεχομένου υποκαθιστά βασικές λειτουργίες συμβίωσης και δραστηριοποίησης του παρελθόντος.
Πιο συγκεκριμένα αν αφαιρέσουμε από τις 168 ώρες της εβδομάδας (7*24) το συνήθη εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας (40-49 ώρες), καθώς και το συνήθη χρόνο ύπνου (7*7=49), τις ώρες προσωπικής υγιεινής, διατροφής και φροντίδας του σώματος (3*7=21) τότε προκύπτουν περίπου 50-58 ώρες ελεύθερου χρόνου για την ικανοποίηση πλήθους αναγκαίων δραστηριοτήτων, όπως είναι η διασκέδαση, η άθληση, ο χρόνος που αφιερώνουμε στα παιδιά κτλ. Αν το σύνολο των 50-58 ωρών αφιερωθεί στη ψυχαγωγία τότε είναι εμφανές ότι δεν υπάρχει χρόνος για όλα τα παραπάνω.
Παρόλα αυτά οι πολίτες στα αστικά κυρίως κέντρα επιλέγουν να αυξάνουν διαχρονικά το χρόνο τους μπροστά από μια οθόνη. Στην προσπάθεια τους να εξοικονομήσουν περισσότερο χρόνο για αυτή τους τη δραστηριότητα, συνδυάζουν πολλές καθημερινές λειτουργίες με την ταυτόχρονη λήψη περιεχομένου από το διαδίκτυο. Για παράδειγμα πολλές φορές η λήψη γεύματος συνδυάζεται με την ταυτόχρονη παρακολούθηση μιας αγαπημένης τηλεοπτικής σειράς ή η αθλητική άσκηση και το περπάτημα, συνδυάζεται με χρήση του κινητού τηλεφώνου, του έξυπνου ρολογιού ή τέλος η οδήγηση και η μετακίνηση με ιδιωτικά ή μαζικά μέσα μεταφοράς, σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με την αξιοποίηση δεδομένων και πληροφοριών που λαμβάνονται από τη χρήση μιας οθόνης οπτικής απεικόνισης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ