Υπό το πρίσμα των πρόσφατων δημόσιων παραδοχών – αναθεωρήσεων εκ μέρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την υπαγωγή της Ελλάδας στα Μνημόνια, ο τότε αν. Εκτελεστικός Διευθυντής του Ταμείου (Μάρτιος 2010 – Δεκέμβριος 2011), Παναγιώτης Ρουμελιώτης φωτίζει με τη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων το προσκήνιο αλλά και το παρασκήνιο της εποχής. Ποιοι ήταν υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και ποιοι κατά, και κυρίως γιατί.
Στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, ο πανεπιστημιακός περιγράφει τις, κοινωνικές και οικονομικές, συνέπειες εκείνων των αποφάσεων και αναγνωρίζει ότι όλα έγιναν για τη διάσωση των τραπεζών. Και, στο «δια ταύτα», «η Ελλάδα οδηγήθηκε “ως πρόβατο επί σφαγήν” και αποδέχτηκε ένα βίαιο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και διαρθρωτικών μεταρυθμίσεων, δηλαδή αυστηρής λιτότητας», επισημαίνει ο Π. Ρουμελιώτης, ενώ, προσθέτει, και «με τη μη εγκαιρη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν αποφεύχθηκε ούτε η επιμόλυνση και άλλων χωρών της Ευρωζώνης, όπως υποστήριζαν οι Ευρωπαίοι».
«Σε αντίθεση με το ΔΝΤ, που αναγνωρίζει τα λάθη του να αναπροσαρμόζει τις πολιτικές του, αρκετοί ακόμα στη χώρα μας αλλά και ευρύτερα στην Ευρώπη, επιμένουν στις πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας. Αυτό είναι και το διακύβευμα στις επερχόμενες ευρωπαϊκές και εθνικές εκλογές», υπογραμμίζει ο Π. Ρουμελιώτης, με άλλα λόγια, «αν θα επικρατήσουν οι δυνάμεις της ανάπτυξης, της καταπολέμισης των ανισοτήτων, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής συνοχής ή εκείνες που επιθυμούν τη συνέχιση μιας πολιτικής που οδήγησε σε κρίσεις και κοινωνικά αδιέξοδα, με κίνδυνο της διάλυση της Ευρωζώνης και της ΕΕ γενικότερα».