Ήταν το καλοκαίρι του 1994 στο Μουντιάλ των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, στα 34 του, και μετά από τρία χρόνια μεγάλων προβλημάτων επιστρέφει στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο ως αρχηγός της εθνικής Αργεντινής στο Μουντιάλ των ΗΠΑ.
Το 1991 είχε συλληφθεί για κατοχή κοκαΐνης, οι σκανδαλοθήρες τον είχαν πάρει στο κατόπι, κάποιοι ήθελαν να του κόψουν το ποδόσφαιρο, ενώ ουσιαστικά απείχε ποδοσφαιρικά, καθώς την τελευταία σεζόν πριν το Μουντιάλ, ως παίχτης της Νιούελς Ολντ είχε παίξει σε πέντε παιχνίδια.
Η Αργεντινή δείχνει ακαταμάχητη και ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Στο παιχνίδι με την Ελλάδα (τελικό αποτέλεσμα 4-0) ο Ντιέγκο πετυχαίνει στο 60ο λεπτό το 3-0, με ένα ωραίο γκολ. Αναπάντεχα, ακατανόητα, ο Μαραντόνα δείχνει να τρελαίνεται. Είναι σαν να τον χτυπάει το ρεύμα. Πανηγυρίζει έξαλα και πάει καρφί σε μία κάμερα δίπλα στην πλάγια γραμμή κραυγάζοντας. Είναι σαν να έχει βγει από τον «Σημαδεμένο» του Ντε Πάλμα, σαν τον ήρωα της ταινίας Τόνι Μοντάνα, όταν έχει ρουφήξει ένα βουνό κοκαΐνης. Μία αποκαλυπτική εικόνα για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή και την ψυχολογική του κατάσταση, για τη θέλησή του να γράψει το φινάλε της καριέρας του με τον ωραιότερο τρόπο, όπως ονειρεύεται κάθε μεγάλος ποδοσφαιριστής. Κι όμως, αντιθέτως, έγραψε το συγκλονιστικότερο αρνητικό φινάλε, με τη βοήθεια της αμφιλεγόμενης (επιεικώς) ΦΙΦΑ, που ανακοίνωνε την επομένη ότι τον έπιασαν ντοπέ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ