Η επιστολή του Κώστα Καραμανλή στάλθηκε από το πρωθυπουργικό γραφείο προς «την Αυτού Εξοχότητα Τζορτζ Γ. Μπους» στις 8 Απριλίου 2005.
Σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούσαν αργά χθες το βράδυ σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία η επιστολή αυτή δεν είναι η μοναδική καθώς λέγεται πως υπάρχουν παρόμοιες και προς άλλους ηγέτες αλλά και προς τον Μάθιου Νίμιτς. Πηγές του Μεγάρου Μαξίμου υποστηρίζουν πως ακόμα και λίγο πριν τη σύνοδο του Βουκουρεστίου ελληνικές διπλωματικές πηγές διακινούσαν την ίδια “γραμμή” περί της ονομασίας των Σκοπίων, την οποία η πλευρά Καραμανλή χαρακτήρισε “τακτική κίνηση” ως “βάση διαπραγμάτευσης” για να αντιμετωπισθεί το κλίμα του 2005 για μαζικές αναγνωρίσεις του γειτονικού κράτους ως “Μακεδονία”.
Λέγεται, μάλιστα, πως της επιστολής Καραμανλής στον Μπους ακολούθησαν τρεις ή τέσσερις επιστολές του τότε υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη με το ίδιο περιεχόμενο, κάτι που όπως ισχυρίζονται κυβερνητικές πηγές επιβεβαιώνει πως η τότε κυβέρνηση Καραμανλή επέμεινε για μεγάλο διάστημα στην συγκεκριμένη πρόταση, ενώ δεν υπήρχε καμία αναφορά ή διεκδίκηση για το erga omnes ή αλλαγές στο Σύνταγμα.
Διαβάστε: Τσίπρας και Καραμανλής, αλήθειες και μυστικά
Εκείνη την εποχή, η ελληνική πλευρά έχει ενημερωθεί για όσα προβλέπει το σχέδιο του διαπραγματευτή Μάθιου Νίμιτς το οποίο έχει κατατεθεί ως προσχέδιο απόφασης. Ο Κ. Καραμανλής τοποθετείται ο ίδιος επί του προσχεδίου και εκ των πραγμάτων εκφράζει την άποψη της ελληνικής πλευράς. Τον Νοέμβριο του 2004 οι ΗΠΑ έχουν ήδη αναγνωρίσει την πΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα, δηλαδή ως Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Πέρα από το περιεχόμενο της επιστολής, το οποίο είναι αποκαλυπτικό, έχει σημασία ότι ο Κ. Καραμανλής έχει πάρει την απόφαση να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις που κατοχυρώνουν το όνομα Μακεδονία για τους γείτονες, να προκαταλάβει δηλαδή την ελληνική θέση χωρίς μάλιστα οποιαδήποτε ενημέρωση και συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Διαβάστε:“Βόμβα” για Ν.Δ -Καραμανλή η επιστολή στον Μπους για “Μακεδονία- Σκόπια”- Επίθεση από Μαξίμου
Διαβάστε: Τι απαντούν “κύκλοι” του Κώστα Καραμανλή
«Μακεδονία» ούτε καν Βόρεια
Ο Καραμανλής παίρνει θέση πολύ γρήγορα και ίσως βεβιασμένα για το σχέδιο Νίμιτς, του οποίου μάλιστα περιγράφει τους όρους, απευθυνόμενος στον Μπους. Η απάντησή του είναι σαφής: «Αυτή η πρόταση απέχει από τις θέσεις μας, αλλά θα ήμασταν έτοιμοι να την αποδεχθούμε ως βάση για την επίτευξη λύσης. Οπως είχα την ευκαιρία να σε ενημερώσω στην επιστολή μου με ημερομηνία 29 Νοεμβρίου 2004, η Ελλάδα είναι έτοιμη να ολοκληρώσει γρήγορα τις συνομιλίες της Νέας Υόρκης. Επί 15 χρόνια, διάφοροι παράγοντες εμπόδιζαν την επίτευξη λύσης μεταξύ των δύο κρατών. Προσωπικά, είμαι έτοιμος να στηρίξω μια συμφωνία τώρα».
Δηλαδή αποδέχεται το σχέδιο Νίμιτς ως βάση για συμφωνία, του οποίου τις προβλέψεις για τα επίμαχα θέματα παραθέτει ο ίδιος προς τον Αμερικανό πρόεδρο. Ιδού τι προβλέπει ο Νίμιτς για την ονομασία της πΓΔΜ όπως περιγράφει ο Ελληνας πρωθυπουργός:
«Συγκεκριμένα, η προτεινόμενη ονομασία από τον ειδικό διαμεσολαβητή είναι “Republika Makedonija-Skopje” με σκοπό να χρησιμοποιείται αμετάφραστη. Αυτή η ονομασία θα χρησιμοποιείται για κάθε επίσημη χρήση εντός του συστήματος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Επιπλέον, η πρόταση ενθαρρύνει (χωρίς προφανώς κάποια συγκεκριμένη δέσμευση) και άλλους διεθνείς οργανισμούς, καθώς και κράτη να επιλέγουν το προαναφερθέν όνομα για κάθε διεθνή επίσημη χρήση.
Το συνταγματικό όνομα “Republika Makedonija” θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται για εσωτερική χρήση εντός της FYROM, κάτι που σημαίνει ότι δεν απαιτείται καμία συνταγματική αλλαγή η οποία θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες στη Συμφωνία της Οχρίδας του 2001».
Όπως αποκάλυψε το Documento, ο Καραμανλής λέει «ναι» και στα τρία πράγματα που προβλέπει ο Νίμιτς, τα οποία χωρίς καμία αμφιβολία παραχωρούν το όνομα «Μακεδονία» στους γείτονες. Το πρώτο είναι ότι η επίσημη ονομασία στον ΟΗΕ είναι «Μακεδονία-Σκόπια». Το δεύτερο, πως οι χώρες της υφηλίου μπορούν να ονομάζουν όπως θέλουν την πΓΔΜ και απλώς ο ΟΗΕ θα ενθαρρύνει (δεν θα απαιτήσει) τα κράτη-μέλη να βάζουν και τη λέξη Σκόπια και το τρίτο ότι δεν χρειάζεται καμιά αλλαγή του συντάγματος της πΓΔΜ.
Κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν πως η αποδοχή, τότε, των προβλέψεων Νίμιτς ως βάσης συζήτησης χωρίς διαφωνίες για το όνομα θα οδηγούσε είτε στην τελική ονομασία της πΓΔΜ ως Μακεδονίας είτε –σε περίπτωση που η υπόθεση δεν προχωρούσε– (πράγμα που συνέβη) στη διαμόρφωση των ελληνικών θέσεων για το μέλλον.
Με πληροφορίες από το documentonews.gr