panos_drivas Τώρα πλέον μπορώ να το γράψω μετά τις αποκαλύψεις για το «Μακεδονία – Σκόπια» και τη μη αλλαγή Συντάγματος στα Σκόπια ως πρόταση της Ελλάδος το 2005. Το βράδυ της 5ης Μαΐου 2019 ήμουν στα Σκόπια, με τον συνάδελφό Αλέξανδρο Μάρκου στο εστιατόριο το γνωστό αργά για να φάμε μετά την νίκη στις προεδρικές εκλογές του Στέβο Πενταρόφσκι που στηρίχθηκε από τον πρωθυπουργό Ζάεφ και τα Αλβανικά κόμματα.
Είχαμε κάνει το ρεπορτάζ στα επινίκια είχαμε κάνει ερώτηση βγάλαμε φωτογραφίες τα κάναμε όλα και ήμασταν κουρασμένοι και πεινασμένοι.
Στην είσοδο του ιταλικού εστιατορίου ο αρχισερβιτόρος που τον βλέπαμε πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε φορές που είχαμε φάει εκεί, κατάλαβε ότι ήμαστε Έλληνες και άρχισε να μας μιλάει σε άπταιστα ελληνικά.
Είδε τις διαπιστεύσεις μας και ρώτησε τι δουλειά κάνουμε του είπαμε και τελικά βγήκε κολλητός του Ζάεφ ο άνθρωπος αυτός που κάθε καλοκαίρι δουλεύει στην Κρήτη.
Αφού κάτσαμε και αρχίσαμε έρχεται και μας λέει ότι ο πριν από λίγες ώρες νεοκλεγείς πρόεδρος της Δημοκρατίας της βόρειας Μακεδονίας Στέβο Πενταρόσκι ήταν σε πτέρυγα του μαγαζιού με την οικογένειά του και φίλους για δείπνο.
Του είπα να τον ενημερώσει για την παρουσία μας.
Σε δέκα λεπτά μας φώναξε στο τραπέζι του και πήγαμε.
Ήταν δέκα άτομα.
Σηκώθηκε ευγενέστατα από το τραπέζι μας χαιρέτισε εγκάρδια και πιάσαμε κουβέντα στα Αγγλικά.
Αυτό που έχει σημασία από όσα μας είπε είναι το εξής:
«Είναι θαύμα ότι είμαι σήμερα πρόεδρος μετά από την Συμφωνία των Πρεσπών και με την επίτευξη του erga omnes».
Δηλαδή την πλήρη αλλαγή του ονόματος και μέσα στην χώρα.
Όχι διπλή ονομασία όπως είχε δεσμεύσει την χώρα η προηγούμενη πολιτική ηγεσία γεγονός που χρησιμοποιήθηκε από τον Γκρούεφσκι σε σκληρή γραμμή.
Όλοι οι πολιτικοί στα Σκόπια το θεωρούσαν κόκκινη γραμμή που δεν θα την περνούσε κανείς ποτέ το να αλλάξει το όνομα και μέσα στην χώρα με αλλαγές στο Σύνταγμα.
Και όμως.
Ο Ζάεφ το τόλμησε με ποταμό ύβρεων και απειλών κατά της ζωής του.
Και στην Ελλάδα γνώριζαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ότι οι Σκοπιανοί δεν θα δεχόταν ποτέ την παραβίαση αυτού του όρκου.
Να αλλάξει το όνομα και στο εσωτερικό και να γίνουν χιλιάδες αλλαγές σε έγγραφα σφραγίδες αγάλματα δρόμους στάδια ΜΜΕ φορείς κλπ.
Και ο Σαμαράς το ήξερε και το είπε σε συνέντευξή του.
Ότι δεν θα το κάνουν ποτέ.
Και σε αυτό το «ποτέ οι Σκοπιανοί» χτίστηκε μια ελλαδική φενάκη και οπισθοδρόμηση.
Έχανε χρόνο και συμμάχους και διπλωματικό κεφάλαιο η Ελλάδα με αυτή τη φενάκη.
Αλλά όλα ήρθαν τούμπα.
Το κατάφερε το αδύνατον ο Τσίπρας.
Το αδιανόητο σε καιρό ειρήνης να αλλάξει όνομα μια χώρα στο εσωτερικό της και παντού.
Το Σύνταγμα της.
Την ταυτότητα της.
Την γλώσσα της.
Το εθνικό της αφήγημα.
Και να ονομαστεί η Ελλάδα από εχθρό που έκανε Γενοκτονία σε μάνα προστάτη με υπερσύγχρονα F16, στρατηγούς του ΓΕΣ να αναλαμβάνουν την εκπαίδευση του προσωπικού .
Εμείς το ζήσαμε.
Το είδαμε.
Ξέρουμε.
Είμαστε περήφανοι.
Για την μεγάλη νίκη και ανατροπή της Ελλάδας.
Που απέκτησε ένα φιλικό δικό της αδερφάκι στα σύνορα και πέταξε την Τουρκία από τα Βαλκάνια στα σύνορα Ιράκ Ιράν Συρίας Κουρδιστάν.
Γιώργος Γεωργιάδης