Για δεύτερη χρονιά, φέτος το καλοκαίρι, μια ιδιωτική οικία στην Τήνο ανοίγει για να φιλοξενήσει έκθεση με έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών.
Γράφει σχετικά ο εξαιρετικός Νίκος Βατόπουλος στην Καθημερινή: Οι φιλότεχνοι ιδιοκτήτες τα κάνουν όλα «θεσμικά». Εμπιστεύονται δηλαδή μια καταξιωμένη γκαλερί που αναλαμβάνει να οργανώσει μια έκθεση υψηλών προδιαγραφών με υπογραφή επιμελητή, ούτως ώστε το καλοκαιρινό ραντεβού να δημιουργεί προσδοκίες και να ριζώνει σταδιακά ως θεσμός. Η έκθεση «Allotria* (Η πίσω πλευρά των πραγμάτων)» εγκαινιάζεται στις 26 Ιουλίου σε μια κατοικία στον Τριαντάρο της Τήνου, ένα οίκημα που ως αρχιτεκτόνημα έχει αποσπάσει πολλές θετικές κριτικές, καθώς είναι δημιουργία του ταλαντούχου και βραβευμένου αρχιτέκτονα Αριστείδη Ντάλα.
Σαν να φύεται μέσα από τη γη, το σπίτι αυτό έχει ως βάση μια παλιά σιταποθήκη και προσθήκη καθ’ ύψος με διαφοροποίηση υλικού. Ο Αριστείδης Ντάλας με τη δραστηριότητά του στις Κυκλάδες (και όχι μόνο) εγείρει σημαντικά θέματα για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική σε τόπους μικρής κλίμακας, φορτωμένους επιπλέον με στερεότυπες (και εν πολλοίς αυθαίρετες) ερμηνείες περί παράδοσης. Στο έργο αυτό με την επωνυμία «A touch of new» (που απέσπασε διάκριση από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής), ο Αριστείδης Ντάλας συνεργάστηκε με τους αρχιτέκτονες Κωνσταντίνο Σταθόπουλο και Κατερίνα Μπαλή. Σε ένα από τα ωραιότερα χωριά της Τήνου, η έκθεση αυτή ως διοργάνωση της γκαλερί Alma της Μαρίας Αλμπάνη φέρνει στο νησί σημαντικούς καλλιτέχνες με την επιμέλεια του Μάνου Στεφανίδη. Θα παρουσιάσουν έργα τους οι Χρήστος Αντωναρόπουλος, Χαράλαμπος Κατσατσίδης, Μιχάλης Μανουσάκης, Τάσος Μισούρας και Παναγιώτης Τανιμανίδης και έως τις 16 Αυγούστου θα υπάρχει δυνατότητα επίσκεψης.
To άνοιγμα στη σύγχρονη τέχνη με προσκλήσεις, πλέον, από όχι συμβατικούς ή προβλέψιμους χώρους είναι μια καινοτομία που προσδίδει κινητικότητα και εμπλέκει τους καλλιτέχνες σε έναν διάλογο με την κοινωνία όχι αυτονόητο. Στην περίπτωση αυτής της έκθεσης έχουμε πέντε σημαντικούς σύγχρονους καλλιτέχνες της ζώσας ελληνικής σκηνής, με διεθνείς προδιαγραφές όλοι. Μια ώσμωση που γεννά προσδοκίες.
ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ ALMA ΣΤΗΝ ΤΗΝΟ | Allotria* Ή, η πίσω πλευρά των πραγμάτων
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Χρήστος Αντωναρόπουλος, Χαράλαμπος Κατσατσίδης, Μιχάλης Μανουσάκης, Τάσος Μισούρας, Παναγιώτης Τανιμανίδης
Επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης
«Με την ευγενική συμφωνία των ιδιοκτητών η έκθεση ALLOTRIA διοργανώνεται σε μια θαυμάσια εξοχικη κατοικια στον Τριαντάρο της Τήνου, ‘A touch of new’ / Vacation House ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ. Η κατοικία σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Αριστείδη Ντάλα και μέχρι σήμερα έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις».
Ο καλλιτέχνης, ο ποιητής, ο ζωγράφος, γλύπτης ο μουσικός, ο ηθοποιός, ο φωτογράφος δεν είναι κάποιο ον διαφορετικό από τον μέσο άνθρωπο. Δεν είναι υπεράνθρωπος έστω κι αν είναι ξεχωριστός. Απεναντίας. Είναι βουτηγμένος στον μέσο όρο πολύ πιο πολύ από τον θεωρούμενο μέσο όρο. Δηλαδή μέσα στην ανθρώπινη συνθήκη και την αδυναμία. Με μία διαφορά. Ο γλύπτης, ποιητής, ο ζωγράφος κλπ. είναι συνεχώς διαθέσιμος, είναι ανοιχτός στη διαφορά, στην εξαίρεση, στο θαύμα. Κάτι πολύ περισσότερο. Περιμένει νυχθημερόν το θαύμα. Αυτή είναι η περίφημη έμπνευση. Η διαθεσιμότητα σε ό τι μάς υπερβαίνει. Στο υπερφυές. Στην άλλη ερμηνεία των πραγμάτων.
Και κάτι ακόμα. Ο καλλιτέχνης διαθέτει συναισθηματική ευφυία, δηλαδή την ικανότητα να διακρίνει το πολύτιμο στο ασήμαντο, το διαρκές στο εφήμερο… Να βρει την ομορφιά ακόμη κι αν αυτή κρύβεται στα πιο εφήμερα ή πληβειακά υλικά. Να δει αυτό που περνάει απαρατήρητο από τους πολλούς. Μια τέτοια δυνατότητα συχνά τον καθιστά αθώο σαν παιδί αλλά και επικίνδυνο σαν κάποιον που είδε το πρόσωπο της Μέδουσας και δεν μαρμάρωσε.
Πολλές φορές, τέλος, τέχνη γίνεται εκείνη η λεπτομέρεια που φάνηκε αδιάφορη ή και βαρετή στο πλήθος. Που δεν συνήγειρε, ούτε ερέθισε τους πολλούς. Επειδή η τέχνη, πριν γίνει ενόραση ή ομορφιά, υπήρξε άσκηση, και μόχθος και αποτυχία και αυτοσυγκέντρωση και αγρυπνία. Ισως γι’αυτό ο ποιητής, όντας διαθέσιμος, πάντα διανυκτερεύει…
Στην παρούσα έκθεση, σ’ αυτό το ιδιαίτερο κτίσμα, το τόσο φιλόξενο σπίτι έξι καλλιτέχνες που ανήκουν στην ίδια γενιά – ως πρόσφατα πολύ νέοι, σήμερα σχεδόν κλασικοί! – διερευνούν δειγματοληπτικά μέσα από ένα μόνο ή δύο έργα τους τι κρύβεται πίσω από τις εικόνες, τι καραδοκεί στην αθέατη πλευρά των πραγμάτων. Μαγεία, αίνιγμα, φόβος, έρωτας, πένθος ή απλώς το κενό που αφήνουν οι ίδιες όταν δεν ωφελούν πια; Είναι κάτι δυσοίωνο ή κάτι ελπιδοφόρο; Το μόνο που εγώ ξέρω να πω, είναι πως κάθε έργο κρύβει έναν δικό του, αποκλειστικό κόσμο και ότι δεν ενδίδει εύκολα σε επίπεδες ερμηνείες. Κι ότι ποτέ δεν εξαντλείται στην προφάνεια του. Κι ότι πάντα, μα πάντα μπορεί να διαβαστεί κι αλλιώς.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Χρήστος Αντωναρόπουλος, Χαράλαμπος Κατσατσίδης, Μιχάλης Μανουσάκης, Τάσος Μισούρας, Παναγιώτης Τανιμανίδης
Επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης
Εγκαίνια: Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019, 19:30
Διάρκεια: 26/7 – 16/8/2019
«Με την ευγενική συμφωνία των ιδιοκτητών η έκθεση ALLOTRIAδιοργανώνεται σε μια θαυμάσια εξοχικη κατοικια στον Τριαντάρο της Τήνου, ‘A touch of new’ / Vacation House ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ. Η κατοικία σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Αριστείδη Ντάλα και μέχρι σήμερα έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις»
Ο καλλιτέχνης, ο ποιητής, ο ζωγράφος, γλύπτης ο μουσικός, ο ηθοποιός, ο φωτογράφος δεν είναι κάποιο ον διαφορετικό από τον μέσο άνθρωπο. Δεν είναι υπεράνθρωπος έστω κι αν είναι ξεχωριστός. Απεναντίας. Είναι βουτηγμένος στον μέσο όρο πολύ πιο πολύ από τον θεωρούμενο μέσο όρο. Δηλαδή μέσα στην ανθρώπινη συνθήκη και την αδυναμία. Με μία διαφορά. Ο γλύπτης, ποιητής, ο ζωγράφος κλπ. είναι συνεχώς διαθέσιμος, είναι ανοιχτός στη διαφορά, στην εξαίρεση, στο θαύμα. Κάτι πολύ περισσότερο. Περιμένει νυχθημερόν το θαύμα. Αυτή είναι η περίφημη έμπνευση. Η διαθεσιμότητα σε ό τι μάς υπερβαίνει. Στο υπερφυές. Στην άλλη ερμηνεία των πραγμάτων.
Και κάτι ακόμα. Ο καλλιτέχνης διαθέτει συναισθηματική ευφυία, δηλαδή την ικανότητα να διακρίνει το πολύτιμο στο ασήμαντο, το διαρκές στο εφήμερο… Να βρει την ομορφιά ακόμη κι αν αυτή κρύβεται στα πιο εφήμερα ή πληβειακά υλικά. Να δει αυτό που περνάει απαρατήρητο από τους πολλούς. Μια τέτοια δυνατότητα συχνά τον καθιστά αθώο σαν παιδί αλλά και επικίνδυνο σαν κάποιον που είδε το πρόσωπο της Μέδουσας και δεν μαρμάρωσε.
Πολλές φορές, τέλος, τέχνη γίνεται εκείνη η λεπτομέρεια που φάνηκε αδιάφορη ή και βαρετή στο πλήθος. Που δεν συνήγειρε, ούτε ερέθισε τους πολλούς. Επειδή η τέχνη, πριν γίνει ενόραση ή ομορφιά, υπήρξε άσκηση, και μόχθος και αποτυχία και αυτοσυγκέντρωση και αγρυπνία. Ισως γι’αυτό ο ποιητής, όντας διαθέσιμος, πάντα διανυκτερεύει…
Στην παρούσα έκθεση, σ’ αυτό το ιδιαίτερο κτίσμα, το τόσο φιλόξενο σπίτι έξι καλλιτέχνες που ανήκουν στην ίδια γενιά – ως πρόσφατα πολύ νέοι, σήμερα σχεδόν κλασικοί! – διερευνούν δειγματοληπτικά μέσα από ένα μόνο ή δύο έργα τους τι κρύβεται πίσω από τις εικόνες, τι καραδοκεί στην αθέατη πλευρά των πραγμάτων. Μαγεία, αίνιγμα, φόβος, έρωτας, πένθος ή απλώς το κενό που αφήνουν οι ίδιες όταν δεν ωφελούν πια; Είναι κάτι δυσοίωνο ή κάτι ελπιδοφόρο; Το μόνο που εγώ ξέρω να πω, είναι πως κάθε έργο κρύβει έναν δικό του, αποκλειστικό κόσμο και ότι δεν ενδίδει εύκολα σε επίπεδες ερμηνείες. Κι ότι ποτέ δεν εξαντλείται στην προφάνεια του. Κι ότι πάντα, μα πάντα μπορεί να διαβαστεί κι αλλιώς.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Χρήστος Αντωναρόπουλος, ο Άγγελος Αντωνόπουλος, ο Μπάμπης Κατσατσίδης, ο Μιχάλης Μανουσάκης, ο Τάσος Μισούρας κι ο Παναγιώτης Τανιμανίδης ήρθαν εδώ, στην Τήνο για να σάς εκπλήξουν όχι μόνο με την ευαισθησία τους αλλά κυρίως με την ταχυδακτυλουργική τους ευχέρεια ώστε να κάνουν τις εικόνες να μιλάνε. Και μάλιστα πέραν της πεπατημένης. Εκτός των ευκολιών της τρέχουσας επικοινωνίας. Με όρους ποίησης. Μπορείτε να τις ακούσετε;
*Allotria ονομαζόταν ο καλλιτεχνικός σύλλογος του Μονάχου στον οποίο συμμετείχε ο Νικόλαος Γύζης, ο διαχρονικός άγιος της Τήνου και της ζωγραφικής μας.