ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Το έκανα για την Έφη Αχτσιόγλου, όταν ανέλαβε το υπουργείο Εργασίας και είχε γίνει ο σχετικός χαμός στο διαδίκτυο, θα το κάνω και για την Δόμνα Μιχαηλίδου.
Οποιαδήποτε σεξιστική επίθεση, υποτίμηση του πολιτικού της ρόλου επειδή είναι γυναίκα και οποιοδήποτε υπονοούμενο, διολισθαίνουν σε εκείνους τους μικρούς αλλά τόσο υποδόρια επικίνδυνους φασισμούς που διατρέχουν, δυστυχώς, το πολιτικό τοπίο.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Δεν μπορεί, ωστόσο, να μην επισημάνει κανείς πως όλοι όσοι βγήκαν στη στράτα και ορθώνουν το ανάστημά τους για να υπερασπίσουν την κ. Μιχαηλίδου από ανοίκεια και ανήθικα σχόλια στα social media, “σφύριζαν κλέφτικα” –για να μην πω υποδαύλιζαν– μπροστά στον οχετό των επιθέσεων για την Αχτσιόγλου, τη Νοτοπούλου και άλλες κυρίες του πολιτικού συστήματος.
Όταν ένας αποτυχών να επανεκλεγεί πρώην βουλευτής αποκαλούσε μεταμεσονυκτίως “γκομενάκι” την πρώην υπουργό Εργασίας, το σημερινό πολιτικό fun club της κ. Μιχαηλίδου (χωρίς, προς Θεού, να φέρει η ίδια καμία ευθύνη) απείχε ή χασκογελούσε. Όταν η Νοτοπούλου ήταν μόνο μια μεταμφιεσμένη καθαρίστρια που βρέθηκε σε ανώτερα αξιώματα λόγω κάποιου “αστικού μύθου” με περιεχόμενο …’Αρλεκιν, κανείς εκ των σημερινών συνηγόρων υπεράσπισης δεν βρέθηκε να διατυπώσει ένα σχόλιο για τον εμετικό ρατσισμό.
Η Δόμνα Μιχαηλίδου είναι αναμφίβολα ένα λαμπερό πρόσωπο. Ξεκίνησε από το πανεπιστήμιο του York, όπως αναφέρει το βιογραφικό της, συνέχισε στο Cambridge, μετά στον ΟΟΣΑ και βρέθηκε σύμβουλος της αναπτυξιακής τράπεζας στην Βραζιλία και του ΟΗΕ στην Ουγκάντα, μέχρις ότου την ανακαλύψουν οι συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όλα αυτά έχουν ενδιαφέρον και είναι μια καλή σκευή (όπως, όμως, και εκατοντάδες -να μην πω χιλιάδες- άλλα παιδιά που το “brain drain” τα κρατά στο εξωτερικό ή έχουν επιστρέψει και αγωνίζονται να βρουν καλά αμειβόμενη εργασία).
Πτυχία, όμως, άλλα τόσα και εργασιακή εμπειρία, και δημοσιεύσεις, έχει και η Αχτσιόγλου. Δυστυχώς, δεν της πρόσφεραν καμία ασπίδα προστασίας έναντι της ειρωνείας και των υπαινιγμών όταν πρωτοβρέθηκε στην κυβέρνηση Τσίπρα. Δεν την αποκάλεσε κανείς “φεγγαρόφωτη” και όσα πρωτοσέλιδα αφιερώθηκαν σε αυτήν μάλλον αποχρώσεις ωχράς δημοσιογραφίας είχαν.
Είναι αντιληπτό πως η πολιτική επικοινωνία χρειάζεται κατά καιρούς λαμπερά πρόσωπα όπως η κ. Μιχαηλίδου. Ιδιαίτερα για μια κυβέρνηση που “ανακάλυψε” μόνο πέντε γυναίκες ικανές να ενταχθούν στην υπουργική ανδροκρατία, η θετική εικόνα που εκπέμπει η νέα υφυπουργός είναι περισσότερο από αναγκαία.
Ωστόσο, ας γίνει κατανοητό πως θα κριθεί όχι ως “φεγγαρόφωτη” αλλά από το έργο που θα παραγάγει σε έναν εξαιρετικά κρίσιμο τομέα όπως είναι αυτός της κοινωνικής πρόνοιας. Ακόμα κι αν παρήλθε στον μεγαλύτερο βαθμό η εποχή των συσσιτίων, η φτώχεια και οι ανισότητες εξακολουθούν να είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο που κατατρώει την κοινωνία.
Δεν θα σταθώ σε όσα εμφανίζεται να είπε περί των “ψυχικά νοσούντων” του αντιστασιακού αγώνα. Ανέλαβε την ευθύνη ο Απ. Δοξιάδης και ως εκ τούτου θεωρώ άδικο να σπεύδει κανείς να την καταδικάσει. Ελπίζω να μην είναι δικές της αυτές οι απόψεις διότι είναι μάλλον βέβαιο πως αργά ή γρήγορα θα φανούν στο πολιτικό της στίγμα και στην διαχείριση των υπουργικών της καθηκόντων.
Η Δόμνα Μιχαηλίδου θα κριθεί ως πολιτικό πρόσωπο και ως υπουργός. Όση επικοινωνιακή στήριξη και αν απολαύσει τελικά όλα κρίνονται στο χειροκρότημα. Και είναι βέβαιο πως το γνωρίζει.
Μέχρι τότε, ωστόσο, έχοντας δεχθεί επιθέσεις επειδή “είναι γυναίκα” (όπως αναφέρει ένας εκ των υποστηρικτών της), καλό θα ήταν να πρωταγωνιστήσει υπερασπιζόμενη όλες τις γυναίκες πολιτικούς που γίνονται στόχος των μικρών φασισμών. Την Αχτσιόγλου, τη Νοτοπούλου και αρκετές ακόμα, είτε έχουν πτυχία ανάλογα με τα δικά της, είτε όχι.
Και να στείλει το δικό της μήνυμα στους αυτόκλητους υπερασπιστές της πως η φωτογένεια, η ομορφιά, η λάμψη και τα ωραία χαμόγελα δεν αποτελούν προνόμιο του φιλελευθερισμού (αφήστε που υποτίθεται πως λέγονται ως φιλοφρονήσεις αλλά ενίοτε καταλήγουν έμμεση υποτίμηση) , αφήνοντας τη μιζέρια, τον φθόνο και τη “δυσκοιλιότητα” στην…άλλη πλευρά. Δεν μπορεί να πιστεύει κάτι τέτοιο η ίδια.
Είμαι βέβαιος. Αλλά υπάρχουν κι όλοι εκείνοι οι “αυλικοί” που μάλλον το πιστεύουν. Ένα νεύμα της ότι τίποτε απ΄ όλα αυτά δεν την εκπροσωπεί θα ήταν χρήσιμο. Όπως κι ένα νεύμα της Αχτσιόγλου και της Νοτοπούλου για όσα λένε κάποιοι για τη νέα υφυπουργό Εργασίας.
Απλά πράγματα και πολιτισμένα μακριά από τις εμμονές και τις “γεροντίλες” των ιδεών.