Η αποκαλυπτική δημοσιογραφία στα καλύτερά της. Χάρη στην επιμονή δημοσιογράφων και ακτιβιστών βγαίνουν απόψε στη δημοσιότητα, σε εκπομπή της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, αποκαλύψεις που δεν περιποιούν τιμή στη Frontex, στην υπερεθνική υπηρεσία συντονισμού των επιχειρήσεων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, που λόγω της προσφυγικής κρίσης οι συνοριοφύλακές της αναλαμβάνουν πλέον πιο καθοριστικό ρόλο.
Το ότι μπόρεσαν να βγουν στη δημοσιότητα στοιχεία για χρήση υπερβολικής βίας και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από υπαλλήλους της σχολιάζει η TAZ του Βερολίνου. «Το ιδιαίτερο σε αυτήν την περίπτωση» γράφει ο αρθρογράφος της, «είναι ότι τα όσα συμβαίνουν στα σύνορα της ΕΕ δεν προκύπτουν από διηγήσεις προσφύγων ή από βίντεο που γυρίστηκαν μυστικά, αλλά από την ίδια τη Frontex που στις εκθέσεις της κάνει αναφορά σε περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ´στιβαρές´ επιχειρήσεις. Με το επιχείρημα της ελευθερίας πληροφόρησης (του κοινού) κατάφεραν οι δημοσιογράφοι να συμπληρώσουν τη γνωστή σε ένα βαθμό εικόνα αυθαιρεσίας και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από εσωτερικά έγγραφα και σημειώσεις σε αρχεία της υπηρεσίας» υπογραμμίζει ο αρθρογράφος και συνεχίζει: «Είναι θέμα επείγουσας ανάγκης o ενδελεχής έλεγχος του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής που διαχειρίζεται με προϋπολογισμό δισεκατομμυρίων. Όχι για να κάνει απρόσμενες αποκαλύψεις. Αλλά για να κάνει σαφές ότι για όποιον, καθοδόν προς την Ευρώπη, πέφτει θύμα ξυλοδαρμού, υποβαθμίζεται σαν άνθρωπος και πεθαίνει, ευθύνεται η ΕΕ κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι ιθύνοντες».
Μεγαλύτερη διαφάνεια ζητά στο σχόλιό της η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου και επικροτεί την επιμονή των δημοσιογράφων-ακτιβιστών να πάρουν τα στοιχεία στα χέρια τους. «Το 2017 η Frontex έδινε περισσότερα χρήματα για γραμματόσημα παρά για το γραφείο του εντεταλμένου της για τα ανθρώπινα δικαιώματα» σημειώνει. «Επιπλέον η υπηρεσία έσπρωχνε το μπαλάκι ευθυνών (για αυτά τα φαινόμενα) στις κυβερνήσεις γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει καλύτερη λύση για την προστασία των συνόρων και έτσι η οργή ξεθύμανε». Και καταλήγει: «Μια υπηρεσία της ΕΕ, που επεμβαίνει στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να ελέγχεται από την κοινωνία πολιτών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Πηγή: DW