Την πρόθεσή του να προσμετράται η ψήφος των αποδήμων στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα ξεκαθάρισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Νέα Υόρκη, αφήνοντας ανοιχτό το «παράθυρο» για τη δημιουργία φάμπρικας μαζικής απόκτησης ιθαγένειας και απευθείας εγγραφών στους εκλογικούς καταλόγους, με αποτέλεσμα η Αστόρια ή η Μελβούρνη να επηρεάζουν ευθέως το εκλογικό αποτέλεσμα στη χώρα μας και την κατανομή των βουλευτικών εδρών.
Διαβάστε από την efsyn.gr ολόκληρο το ρεπορτάζ-ανάλυση των Στέργιος Ζιαμπάκας, Γιάννης Μπασκάκης
Την Αστόρια επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να δώσει ένα δείγμα των προθέσεών του σχετικά με το ευαίσθητο ζήτημα της ψήφου των αποδήμων.
Ο πρωθυπουργός βρέθηκε εκεί, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στη Σύνοδο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, για να δηλώσει ότι είναι «πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων, παντού στον κόσμο, όχι μόνο στη μητέρα πατρίδα» και να μιλήσει για μια «σημαντική παρέμβαση στο επίπεδο της σύσφιγξης των σχέσεων της ομογένειας με τη μητέρα πατρίδα».
Μπορεί να θέλει να εμφανιστεί ως υπερασπιστής του αυτονόητου αιτήματος για τη διευκόλυνση της ψήφου από τον τόπο διαμονής τους των Ελλήνων πολιτών που υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό και ιδιαίτερα τα χρόνια της κρίσης, αλλά με αυτόν τον τρόπο για άλλη μία φορά επιβεβαίωσε ότι στοχεύει σε ένα πολύ διαφορετικό εκλογικό ακροατήριο. Γιατί και μόνο ο ασαφής όρος «ομογένεια», που επανειλημμένα επιλέγει να χρησιμοποιεί όταν μιλά για την ψήφο των αποδήμων, προδίδει τις επιδιώξεις του.
Πρόκειται βέβαια για έναν όρο που δεν περιλαμβάνει μόνο τους μετανάστες της κρίσης ή όσους έχουν βιοτικούς δεσμούς με την Ελλάδα και ως εκ τούτου είναι απαραίτητο να διευκολυνθούν να ψηφίζουν στον τόπο όπου κατοικούν, αλλά κυρίως έναν απροσδιόριστο αριθμό δυνητικών εκλογέων, με μακρινή καταγωγή από Ελληνες γονείς, που ενδεχομένως νιώθουν μια νοσταλγία για την Ελλάδα, την οποία όμως δεν γνωρίζουν στ’ αλήθεια και δεν έχουν κανέναν βιοτικό δεσμό μαζί της.
Η Ν.Δ. διαβεβαιώνει ότι το μέτρο θα αφορά τους «εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους», όμως αποσιωπά το γεγονός ότι στην Ελλάδα ισχύει μέσω του Κώδικα Ιθαγένειας η παγκόσμια ίσως πρωτοτυπία ένας μετανάστης στο εξωτερικό, ακόμα και πέμπτης γενιάς, να μπορεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια και έτσι αυτομάτως να εγγράφεται στα δημοτολόγια και τους εκλογικούς καταλόγους, αν αποδείξει καταγωγή από Ελληνα ή Ελληνίδα.
Υποκρύπτεται δηλαδή ο κίνδυνος να ανοίξει μια φάμπρικα μαζικής απόκτησης ιθαγένειας και απευθείας εγγραφών στους εκλογικούς καταλόγους, με αποτέλεσμα η Αστόρια ή η Μελβούρνη να επηρεάζει ευθέως το εκλογικό αποτέλεσμα στη χώρα μας και την κατανομή των βουλευτικών εδρών που προκύπτει από το όποιο σχετικό μπόνους.
Οι απόδημοι και η «φάμπρικα» μαζικής απόκτησης ιθαγένειας
Το παράθυρο για την επίδραση μιας τέτοιας φάμπρικας στο εκλογικό αποτέλεσμα άφησε ανοιχτό ο Κυρ. Μητσοτάκης με τις δηλώσεις του στην Αστόρια.
Τι είπε; Αφησε μεν να εννοηθεί ότι οι απόδημοι θα εκλέγουν έναν συγκεκριμένο αριθμό βουλευτών Επικρατείας και όχι τοπικούς βουλευτές, μιλώντας για αύξηση του αριθμού των βουλευτών Επικρατείας από τους 12 στους 15 ούτως ώστε «υποχρεωτικά κάποιοι βουλευτές Επικρατείας να είναι εκπρόσωποι της ομογένειας», αλλά ξεκαθάρισε ότι είναι ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού να προσμετράται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα και ως εκ τούτου να μετρά και στην κατανομή των 300 κοινοβουλευτικών εδρών μεταξύ των κομμάτων.
Πρόκειται για μια επιλογή που εξετάστηκε μεν, αλλά μειοψήφησε στην «Επιτροπή για την ψήφο των εκτός επικρατείας εκλογέων», που συγκροτήθηκε τον Οκτώβριο του 2018 και κατέληξε τον περασμένο Απρίλιο σε ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη νομοθετική πρόταση, η οποία αποτελεί και πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ως γνωστόν η επιτροπή είχε διακομματικά χαρακτηριστικά και στελεχώθηκε από καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου, επιστήμονες και στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών. Είχε πλουραλισμό στην πολιτική άποψη και στη συνταγματική προσέγγιση του θέματος και εξέτασε διεξοδικά κάθε πτυχή του λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη και τη σχετική διεθνή εμπειρία.
Το σημείο τριβής
Το πώς θα μετράει η ψήφος των εκτός των επικρατείας εκλογέων είναι ιδιαίτερα ακανθώδες για κάθε χώρα με μεγάλο απόδημο πληθυσμό. Αποτέλεσε το μεγάλο ζήτημα τριβής μεταξύ των μελών της επιτροπής, που ομοφώνησαν σε κάθε άλλο ζήτημα (ψήφο των συνδυασμών Επικρατείας των κομμάτων, άσκηση εκλογικού δικαιώματος με αυτοπρόσωπη παρουσία, δυνατότητα ψήφου σε όσους εκτός επικρατείας εκλογείς διατηρούν το εκλογικό τους δικαίωμα).
Πλειοψηφική πρόταση, που αποτυπώνεται και στην πρόταση νόμου, αποτέλεσε -κατόπιν εξαντλητικής συζήτησης- η θέσπιση ενός συστήματος «κλειστού» αριθμού κοινοβουλευτικών εκπροσώπων που θα εκλέγονται με βάση τις ψήφους των εκτός επικρατείας ψηφοφόρων.
Στα ψηφοδέλτια Επικρατείας των κομμάτων θα υπάρχουν δύο ξεχωριστές λίστες υποψηφίων: μία για τις έδρες που θα αντιστοιχούν στην ελληνική επικράτεια και μία για τις έδρες που θα αντιστοιχούν στα εκλογικά τμήματα του εξωτερικού.
Οι Ελληνες του εξωτερικού, με βάση την πλειοψηφική πρόταση, θα εκλέγουν έναν αριθμό βουλευτών Επικρατείας της λίστας για το εξωτερικό, που θα κυμαίνεται από 3 έως 12 -ο δε συνολικός αριθμός των βουλευτών Επικρατείας θα αυξηθεί σε 15, το ανώτατο επιτρεπτό από το Σύνταγμα όριο- ανάλογα με τον αριθμό των Ελλήνων που θα εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού. Η επιτροπή πρότεινε η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού να μετρά μόνο για τον προκαθορισμένο αριθμό εδρών βουλευτών Επικρατείας και όχι για το εκλογικό αποτέλεσμα εντός της ελληνικής επικράτειας.
«Πρόκειται για ένα σύστημα που ακολουθούν και άλλες χώρες με μεγάλο αριθμό αποδήμων, όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Πορτογαλία, και θεωρείται και από την Επιτροπή της Βενετίας ως βέλτιστη πρακτική για τις χώρες αυτές, καθώς αμβλύνει τις συνέπειες της μαζικότητας της συμμετοχής των εκτός επικρατείας στις εθνικές εκλογές» αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την πρόταση νόμου της επιτροπής.
Εισήγηση για την προσμέτρηση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού μόνο για έναν προκαθορισμένο αριθμό εδρών βουλευτών Επικρατείας, χωρίς να προσμετράται η ψήφος τους για την εξαγωγή του εκλογικού μέτρου σημειώνεται ότι είχε κάνει και η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ, Δεκέμβριος 2017) ως μία από τις τρεις σχετικές εναλλακτικές εισηγήσεις της. Το νομοσχέδιο υιοθέτησε την οπτική της ΕΕΔΑ, «πηγαίνοντας, μάλιστα, αρκετά βήματα μπροστά υπέρ της εκπροσώπησης των εκτός Επικρατείας εκλογέων» αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης νόμου της επιτροπής.
Μειοψηφούσα άποψη της Επιτροπής (υποστηρίχθηκε από 2 από τα 11 μέλη της) ήταν οι ψήφοι των Ελλήνων του εξωτερικού να αθροιστούν στο γενικό αποτέλεσμα και να ληφθούν υπόψη στην κατανομή του συνόλου των 300 κοινοβουλευτικών εδρών. Τα μειοψηφούντα μέλη έκαναν λόγο για ιδιαίτερα σοβαρό κίνδυνο να κριθεί αντισυνταγματική η μη προσμέτρηση των ψήφων των Ελλήνων του εξωτερικού στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα, υποστηρίζοντας ότι μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε εκ των υστέρων ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος, επικαλούμενοι παραβίαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας της ψήφου.
«Τούτο ισχύει πολύ περισσότερο υπό το ισχύον εκλογικό σύστημα, σύμφωνα με το οποίο λαμβάνεται υπόψη ο συνολικός αριθμός των ψήφων για τη χορήγηση του “bonus” των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα και για τον υπολογισμό του κατώτατου ορίου του 3% για την εκλογή βουλευτών» σημείωναν την περασμένη άνοιξη.
Ωστόσο, κατά την πλειοψηφούσα άποψη, «αυτή η παραβίαση της αρχής της ισότητας δεν προκύπτει στην πραγματικότητα από τον τρόπο ρύθμισης της ψήφου των εκτός Επικρατείας εκλογέων, αλλά είναι στρέβλωση που παράγεται από το ισχύον (σ.σ. ενισχυμένης αναλογικής) εκλογικό σύστημα και η οποία, εξάλλου, δεν θα ισχύει από τις μεθεπόμενες (σ.σ. επόμενες) εκλογές, βάσει του νόμου περί καθιέρωσης της απλής αναλογικής».
Σε σχέση με το επιχείρημα περί αντισυνταγματικότητας της μη προσμέτρησης της ψήφου των εκτός επικρατείας εκλογέων στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα, η πλειοψηφούσα άποψη επισημαίνει ότι «πράγματι, υπό το ισχύον (σ.σ. ενισχυμένης αναλογικής) εκλογικό σύστημα, ενδεχόμενη επιφύλαξη μικρού αριθμού εδρών Επικρατείας υπέρ των αποδήμων χωρίς ταυτόχρονη επίδρασή τους στη συνολική κατανομή θα κινδύνευε να κριθεί αντισυνταγματική, όχι τόσο λόγω μεγέθους της απόκλισης από την αριθμητική ισοδυναμία όσο λόγω συμβατικού υπολογισμού της ερήμην του πραγματικού αριθμού των αποδήμων.
Αντίθετα, η προτεινόμενη διακύμανση με βάση τον αριθμό των εγγραφέντων, που μπορεί να φθάσει μέχρι το μεγαλύτερο μέρος των εδρών Επικρατείας, μετριάζει την ανισοδυναμία και κυρίως την καθιστά μετρήσιμη και προβλέψιμη, αντισταθμίζοντας εν τινι μέτρω τον αποκλεισμό από τη συνολική κατανομή» επισημαίνει η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής, σύμφωνα με την οποία:
- α) η ισοδυναμία της ψήφου δεν αποτελεί ρητή διάταξη του Συντάγματος, οπότε η νομοθετική σχετικοποίησή της δεν απαιτεί αναθεώρηση.
- β) το όριο του 3% και η πρόβλεψη του «bonus» αποτελούν ούτως ή άλλως αποκλίσεις από την αρχή της ισότητας της ψήφου, και μάλιστα σημαντικές, η δε θεραπεία τους θα πρέπει να γίνει διά της τροποποίησης του εκλογικού νόμου (ήδη δε το «bonus» των 50 εδρών δεν θα ισχύει από τις μεθεπόμενες [σ.σ. επόμενες] εκλογές).
Το άγνωστο εκλογικό σώμα
Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια το εκτός επικρατείας εκλογικό σώμα. Στο εισηγητικό σημείωμα της επιτροπής αναφέρεται μια εκτίμηση («χωρίς ωστόσο τα στοιχεία αυτά να είναι επίσημα ή/και απολύτως ακριβή») ότι σήμερα στο εξωτερικό διαβιούν περίπου 1,5 εκατομμύριο Ελληνες πολίτες. Θεωρείται ότι αυτός ο αριθμός των συμπολιτών μας περιλαμβάνεται στους εκλογικούς καταλόγους, οι οποίοι στις πρόσφατες εθνικές εκλογές αριθμούσαν 9.903.864 ψηφοφόρους.
Πολύ πιο συγκεκριμένη είναι η έκθεση της ΕΕΔΑ (Δεκέμβριος 2017), που υπολογίζει ότι οι Ελληνες πολίτες που έφυγαν από τη χώρα μεταξύ 2008-2015 είναι 699.118. Ωστόσο, με δεδομένο ότι ο Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας αναγνωρίζει ελληνική ιθαγένεια σε όποιον μπορεί να αποδείξει -σε απεριόριστο γενεαλογικό βάθος- την καταγωγή του από Ελληνα ή Ελληνίδα πολίτη μέσω του «δίκαιου του αίματος» (jus sanguinis), δυνητικά οι Ελληνες του εξωτερικού που μπορούν να αποκτήσουν δυνατότητα ψήφου από τον τόπο κατοικίας τους μπορεί να αθροίζονται σε μεγαλύτερες μάζες από τις παραπάνω εκτιμήσεις.
«Ο ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός των εκτός Επικρατείας εκλογέων σε σύγκριση με το μέγεθος του συνολικού εκλογικού σώματος βρίσκεται στη βάση προβληματισμών σχετικά με το κατά πόσο είναι θεμιτό δικαιοπολιτικά το να επεμβαίνει αποφασιστικά, λόγω μεγέθους, στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος το εκτός Επικρατείας εκλογικό σώμα» αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση που συνοδεύει την πρόταση νόμου της επιτροπής, στην οποία τονίζεται ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο παράγοντες:
- α) το γεγονός ότι οι πολίτες που διαβιούν εκτός των συνόρων της χώρας, ακόμη και αν χάρη στις νέες τεχνολογίες ενημερώνονται για τις εξελίξεις στη χώρα καταγωγής τους, δεν υφίστανται οι ίδιοι άμεσα στην καθημερινότητά τους τις όποιες πολιτικές αποφάσεις,
- β) το ερώτημα κατά πόσο τα κόμματα -ιδίως τα μικρότερα- και πολλώ δε μάλλον οι υποψήφιοι μπορούν να έρθουν σε ουσιαστική επαφή με τους εν λόγω εκλογείς και να τους ενημερώσουν για το προεκλογικό τους πρόγραμμα.
«Θα ήταν πολύ δύσκολα πολιτικά διαχειρίσιμη, αλλά και ηθικά υποστηρίξιμη μια υποθετική περίπτωση (που έχει επιβεβαιωθεί σε άλλες χώρες) κατά την οποία το εκτός Επικρατείας εκλογικό σώμα -έχοντας εξάλλου διαφορετικές παραστάσεις και βιώματα, αλλά και εν στενή εννοία συμφέροντα, βάσει των οποίων καθορίζεται και η εκλογική συμπεριφορά- να ψηφίσει αντίθετα προς τους εντός των τειχών εκλογείς, αλλάζοντας την τελική ισορροπία της ψηφοφορίας» επισημαίνεται στην εισήγηση της επιτροπής, στην οποία τονίζεται ότι οι παραπάνω επιφυλάξεις «βρίσκουν ερείσματα στην πάγια νομολογία του ΕΔΔΑ (σ.σ. Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), ενώ αναγνωρίζονται και από την Επιτροπή της Βενετίας του Συμβουλίου της Ευρώπης (“Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη Δημοκρατία μέσω του Δικαίου”), η οποία, για αυτούς ακριβώς τους λόγους, στις περιπτώσεις των χωρών που έχουν μεγάλο αριθμό πολιτών που ζουν στο εξωτερικό, και συνεπώς οι ψήφοι αυτών θα μπορούσαν να επηρεάσουν αισθητά το εκλογικό αποτέλεσμα, θεωρεί πιο ενδεδειγμένη την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση μέσω προκαθορισμένου αριθμού εκλεγμένων κοινοβουλευτικών εκπροσώπων».
Σημειώνεται ακόμα ότι, σύμφωνα με την έκθεση της ΕΕΔΑ, από τα 57 συμβαλλόμενα κράτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, στα 45 αναγνωρίζεται δικαίωμα ψήφου στους εκτός επικρατείας εκλογείς, αλλά και εκεί υπάρχουν ποικίλες διαφοροποιήσεις και περιορισμοί, λ.χ. ως προς τον ορισμό τού εκτός επικρατείας εκλογικού σώματος (χρονικοί περιορισμοί σχετικά με την παραμονή ή απουσία από τη χώρα καταγωγής) ή ως προς το είδος της εκλογικής διαδικασίας στην οποία αυτοί συμμετέχουν (βουλευτικές εκλογές, τοπικές εκλογές κ.λπ.). Γενικά τα κράτη δεν δίνουν ίδιας βαρύτητας δικαίωμα ψήφου στους εκτός επικρατείας με τους εντός επικρατείας εκλογείς.
Η κυβερνητική επιδίωξη
Διακηρυγμένος στόχος του υπουργείου Εσωτερικών είναι να δοθεί μέσα στον Οκτώβριο στη δημοσιότητα η νομοθετική πρόταση για την ψήφο των Ελλήνων που διαμένουν στο εξωτερικό. Η προσμέτρηση της ψήφου των αποδήμων στο γενικό αποτέλεσμα είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική πρόβλεψη που έχει αποσαφηνίσει η κυβέρνηση (συντασσόμενη ουσιαστικά με τη μειοψηφία της Επιτροπής για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού) ότι θα αποτυπώνεται στο υπό σύνταξη νομοσχέδιο.
«Εξετάζεται σοβαρά», έχουν αναφέρει αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, η δυνατότητα της επιστολικής ψήφου και μένει να αποδειχτεί εάν αυτός θα είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο οι εκτός επικρατείας Ελληνες θα ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα ή -στην περίπτωση που δεν απορριφθεί- αν θα συνδυαστεί με την αυτοπρόσωπη ψήφο σε πρεσβείες, προξενεία κ.λπ.
Αξιο αναφοράς είναι πάντως ότι τη στιγμή που η κυβέρνηση περιορίζεται σε διαρροές σχετικά με τις προθέσεις της, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις. Από τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει την πρόταση της επιτροπής που εργάστηκε επί της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών. Από την άλλη το ΚΙΝ.ΑΛΛ. προσέρχεται στον διάλογο με τη δική του πρόταση, που προσεγγίζει επίσης τη μειοψηφούσα άποψη της επιτροπής και συναντά τη θέση της Ν.Δ. για προσμέτρηση της ψήφου των εκτός επικρατείας Ελλήνων στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα.
Προτείνει περαιτέρω το ΚΙΝ.ΑΛΛ. η πραγματική εκπροσώπηση των απόδημων να εξασφαλιστεί με τη δημιουργία μιας νέας ενιαίας «Περιφέρειας Ελλήνων Κατοίκων Εξωτερικού», που θα εκλέγει 5-7 βουλευτές, και να καθιερωθεί η επιστολική ψήφος. Να σημειωθεί ωστόσο ότι ο πρώην υπουργός Εσωτερικών επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Ραγκούσης, έχει ασκήσει κριτική στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., λέγοντας ότι έχει μεταβάλει ριζικά τη θέση του ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα της ψήφου των αποδήμων.
Υπενθυμίζεται ότι όταν το 2009 η τότε κυβέρνηση της Ν.Δ. κατέθεσε σχέδιο νόμου για την ψήφο των αποδήμων, το ΠΑΣΟΚ, μέσω του Ευάγγ. Βενιζέλου, είχε αντιδράσει ως εξής: «Το νομοσχέδιο που προτείνει η κυβέρνηση στη Βουλή για τη δήθεν ψήφο των αποδήμων είναι ένα συνταγματικό τερατούργημα. Προσβάλλει βάναυσα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος της χώρας. Πρόκειται όχι απλώς για εμπαιγμό των αποδήμων Ελλήνων, αλλά και για υποβάθμιση και για διασυρμό του σκληρού πυρήνα της δημοκρατίας γιατί γίνεται απόπειρα νόθευσης των βασικών κανόνων της εκλογικής διαδικασίας» (1.4.2009).
Τα ίδια επανέλαβε και την επομένη ο κ. Βενιζέλος: «Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι το νομοσχέδιό της είναι αντισυνταγματικό. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να αποσπάσει τη συναίνεση της αντιπολίτευσης. Δεν διαφωνεί μόνο το ΠΑΣΟΚ. Διαφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και ενώ τα γνωρίζει όλα αυτά η κυβέρνηση, και προσωπικά ο πρωθυπουργός, έρχεται εδώ για να κάνει τι; Για να κάνει ένα προεκλογικό φλερτ με τους απόδημους Ελληνες;»
Με βάση το Σύνταγμα, η ψήφιση του νόμου για την παροχή δυνατότητα ψήφου στους Ελληνες του εξωτερικού από τον τόπο κατοικίας τους απαιτεί πλειοψηφία 200 βουλευτών. Η αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης εξελίσσεται σε υψηλούς τόνους. Προθέσεις αλλοίωσης του εκλογικού σώματος χρεώνει η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. «Απάτη» χαρακτήρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια στιγμή ο Κυρ. Μητσοτάκης αναπαράγει το «μότο» του υπουργείου Εσωτερικών περί ανάγκης ψήφισης του νόμου «όχι από 200, αλλά από 300 βουλευτές».
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
(1.4.2009, κατόπιν πρότασης της Ν.Δ. για την ψήφο των αποδήμων)
«Το νομοσχέδιο που προτείνει η κυβέρνηση στη Βουλή για τη δήθεν ψήφο των αποδήμων είναι ένα συνταγματικό τερατούργημα. Προσβάλλει βάναυσα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος της χώρας. Πρόκειται όχι απλώς για εμπαιγμό των αποδήμων Ελλήνων, αλλά και για υποβάθμιση και για διασυρμό του σκληρού πυρήνα της δημοκρατίας γιατί γίνεται απόπειρα νόθευσης των βασικών κανόνων της εκλογικής διαδικασίας»
Μια παλιά ιστορία
Μπορεί η Ν.Δ. σήμερα να οχυρώνεται πίσω από την αρχή της ισότητας της ψήφου, ωστόσο σχετικά με το τι ακριβώς επιδιώκει με την ψήφο των αποδήμων το έχει αποκαλύψει με ωμό τρόπο ο προσωπικός βιογράφος του Κώστα Καραμανλή, Μανώλης Κοττάκης (βλ. «Καραμανλής off the record», εκδ. Λιβάνη, Αθήνα 2011). Οπως έχουμε ήδη γράψει, ο κ. Κοττάκης εξηγεί ότι «ο πρώην πρωθυπουργός αποπειράθηκε να αλλάξει τους βασικούς συσχετισμούς της μεταπολίτευσης υπέρ της Κεντροδεξιάς με την ψήφο των αποδήμων». Αλλά δεν μένει εκεί.
Λέει ακόμα ρητά ότι «η χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας σε 30.000 ομογενείς από τη Βόρειο Ηπειρο (όνειρο δεκαετιών) και η εξαγγελία της παροχής ψήφου στους αποδήμους κατά το ταξίδι του στην Αυστραλία (22/5/2007) υπηρετούσαν έναν μακροπρόθεσμο στόχο: να αλλοιώσει αθόρυβα και οριστικά τον συσχετισμό δυνάμεων υπέρ της Κεντροδεξιάς, καθώς οι απόδημοι είναι φιλελεύθεροι και οι Βορειοηπειρώτες συντηρητικοί. Δεν πρόλαβε όμως!». Αυτό λοιπόν το σχέδιο «αλλοίωσης του συσχετισμού δυνάμεων» στη χώρα μας επανέρχεται, όπως όλα δείχνουν, και σήμερα από τη Ν.Δ. του Κυρ. Μητσοτάκη.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ
(«Καραμανλής off the record», εκδ. Λιβάνη)
«Ο πρώην πρωθυπουργός αποπειράθηκε να αλλάξει τους βασικούς συσχετισμούς της μεταπολίτευσης υπέρ της Κεντροδεξιάς με την ψήφο των αποδήμων. […] Η χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας σε 30.000 ομογενείς από τη Βόρειο Ηπειρο (όνειρο δεκαετιών) και η εξαγγελία της παροχής ψήφου στους αποδήμους κατά το ταξίδι του στην Αυστραλία (22/5/2007) υπηρετούσαν έναν μακροπρόθεσμο στόχο: να αλλοιώσει αθόρυβα και οριστικά τον συσχετισμό δυνάμεων υπέρ της Κεντροδεξιάς, καθώς οι απόδημοι είναι φιλελεύθεροι και οι Βορειοηπειρώτες συντηρητικοί. Δεν πρόλαβε όμως!»
Πηγή: efsyn.gr