Πριν δέκα χρόνια, σύμβολο της (τότε) “νέας Ελλάδας” ήταν το Μουσείο Ακροπόλεως. Έκθαμβη η διεθνής κοινότητα για το επίτευγμα, εκατομμύρια επισκέπτες περνούσαν τις πύλες του, υπερήφανοι άπαντες για τα διθυραμβικά πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων του κόσμου. Τα εγκαίνια έμοιαζαν σαν μια “κραυγή” της Ελλάδας προς τον σύγχρονο κόσμο ότι υπάρχει.
Περίπου δέκα χρόνια (Ιανουάριος 2000) πριν από εκείνον τον Ιούνιο του 2009, η Αθήνα ένοιωθε ένα βήμα πιο κοντά στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Κωστής Στεφανόπουλος, Κώστας Σημίτης και Κώστας Λαλιώτης εγκαινίαζαν το μετρό της πρωτεύουσας και στις ράγες των συρμών η (τότε) “νέα Ελλάδα” ανακάλυπτε το “σύμβολο” της ανάπτυξής της. Κάτι που, σύμφωνα με την τότε κρατούσα ρητορική, επιβεβαιώθηκε αργότερα με την Αττική Οδό και την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Αλλού καλώς, αλλού καθ΄ υπερβολή ή και κακώς.
Τώρα, “σύμβολο της νέας Ελλάδας” αναγορεύεται το καζίνο που θα ανεγερθεί στο Ελληνικό. Κάθε εποχή έχει το δικό της “σύμβολο”. Μετρό, αυτοκινητόδρομοι, Μουσείο Ακροπόλεως, καζίνο.
Το 2009, ο Αντώνης Σαμαράς ως υπουργός Πολιτισμού (άρτι επιστρέψας στην κεντρική πολιτική σκηνή με “νεύμα” του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή) παρέδιδε τα κλειδιά του Μουσείου Ακροπόλεως στον Δημήτρη Παντερμαλή και το φως των μεγάλων αιθουσών αντανακλούσε πάνω στα εκθέματα τη θέα του Παρθενώνα.
Τώρα, το καζίνο στο Ελληνικό (ως έμβλημα της επένδυσης) είναι ο “νέος Παρθενώνας”- κατά τις αναφορές κυβερνητικών στελεχών με έμφαση στην υπερβολή.
Κάθε εποχή έχει τα “σύμβολά” της…