Μέσα σε περίπου 24 ώρες ο νεόκοπος βουλευτής της Ν.Δ κατόρθωσε να ξεσηκώσει εναντίον του δύο κομμουνιστικά κόμματα. Περισσός και ΑΚΕΛ τον αποκάλεσαν “γραφικό”, “χαφιέ” και “σεσημασμένο ακροδεξιό” κι εκείνος αναζητά στα κομμουνιστικά κόμματα ανά την υφήλιο τον επόμενο στόχο του προς τέρψη του εκλογικού του ακροατηρίου.
Οι πληροφορίες που τον θέλουν να περιφέρεται τις νύχτες σε μια μικρογραφία της Αίθουσας των Καθρεφτών του ανακτόρου του Λουδοβίκου του 14ου στις Βερσαλίες, και να αυτοθαυμάζεται μπροστά στο είδωλό του, ελέγχονται ως ανακριβείς. Διότι δεν είναι θέμα κάποια εσώτερης ψυχολογικής ανάγκης με ροπή στον αυτοθαυμασμό, είναι κάτι περισσότερο.
Ο νεόκοπος βουλευτής δεν είναι κουτός. Έτσι πορεύτηκε ως δημοσιογράφος, έτσι και ως υποψήφιος βουλευτής και εξασφάλισε την εκλογή του. Τώρα, διαπιστώνει το κενό εκπροσώπησης που αφήνουν οι προπάτορες της ultra-right τάσης που ηγεμονεύει σε ένα σημαντικό τμήμα της Ν.Δ. Η υπουργοποίηση τους οδήγησε εξ ανάγκης σε μία επιτηδευμένη “μετριοπάθεια” και σε σχετική αποστασιοποίηση από τις κραυγές του παρελθόντος. Δεν άλλαξαν, κρατούν, μόνο, κάποια προσχήματα.
Ο πρώην δημοσιογράφος και βουλευτής, πλέον, είναι αρκετά ευφυής και ως επίμονος παρατηρητής αναγνώρισε τα κενά που δημιουργήθηκαν. Και σπεύδει να τα εκπροσωπήσει. Άλλοτε παρομοιάζοντας τον πρώην πρωθυπουργό με τον προδότη των Νορβηγών και συνεργάτη των ναζί, Κουίσλιγκ, άλλοτε “καρφώνοντας” τον συνδικαλιστή του ΚΚΕ που (αντ)επιτέθηκε σε άνδρα των ΜΑΤ και άλλοτε αποκαλώντας το ΑΚΕΛ “κόμμα που έχει αλλεργία στον Ελληνισμό”.
Η έμπειρη Λιάνα Κανέλλη ανέδειξε τους λόγους: «ο Μπογδάνος είναι αυτός που είχε ζητήσει τα τανκς για την ΕΡΤ. Το κάνει για μια σταγόνα δημοσιότητας αλλά και για εκλογικούς λόγους όλο αυτό. Αυτός έγινε διάσημος σε βάρος των κομμουνιστών». Όχι μόνο σε βάρος των κομμουνιστών, βεβαίως, αλλά η βουλευτής αυτό, κυρίως, προτίμησε να αναδείξει.
Πριν περίπου ένα χρόνο, το katiousa.gr έγραφε επ΄ αφορμή της παρακάτω ανάρτησης του στο Facebook:
“Μπογδάνος γεννιέσαι ή γίνεσαι; Ψευτοδίλημμα, καθώς όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Ο γνωστός (κακο)ποιητής της μικρής οθόνης ξαναχτύπησε, αυτή τη φορά με αφορμή τα 100χρονα του κόμματος. Έτσι λοιπόν τον θαυμάσαμε σε φωτογραφία του στο facebook με το κόκκινο πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη ανά χείρας και το σχόλιο: “Επιμένεις να είσαι αριστερός; Αυτή είναι η μοναδική αξιοπρεπής, πατριωτική επιλογή σου στην Ελλάδα του 2018”.
Σε μια συνέντευξη του προεκλογικά, όταν ρωτήθηκε για εκείνη τη χυδαία ανάρτησή του στο twitter που συμφωνούσε με κάποιον χρυσαυγίτη για την ανάγκη “να γκρεμιστεί η ΕΡΤ” με επέμβαση τανκ, είχε αποδώσει τον οίστρο του στις αϋπνίες που τον ταλαιπωρούν και οι οποίες τον οδηγούν να διοχετεύει το απόθεμα αδρεναλίνης της ημέρας στο πληκτρολόγιο.
Πάντοτε θα βρίσκει μια δικαιολογία. Ιδεολογική, πολιτική, ψυχολογική, ποιητική. Πάντοτε θα τον παρεξηγούν οι άλλοι, όπως τότε που μιλούσε από την τηλεόραση για την “λυτή μάνα του Παύλου Φύσσα”. Πάντοτε θα εμφανίζεται ευφυέστερος απ΄ ότι πιστεύει ακόμα και ο ίδιος. Όπως τότε που προσκαλούσε στην εκπομπή του τον Νίκο Μιχαλολιάκο “για να το σκίσει” -όπως έλεγε στο περιβάλλον του- και, τελικά, εξήλθε από το στούντιο σαν άπειρος κικ μπόξερ που ανέβηκε στο ρινγκ με τον Ζαμπίδη.
Πάντοτε θα φταίνε οι άλλοι. Αλλά θα φταίνε κι εκείνοι που τον αποθέωναν (η “αυτοθαυμαζόμενη” δημοσιογραφία μεταξύ αυτών), αυτοί που του έδιναν αφειδώς βήμα να ξετυλίγει το κουβάρι του γενικευμένου εκχυδαϊσμού του δημόσιου λόγου, αλλά κι αυτοί που τον ψήφισαν θαμπωμένοι από τις μιντιακές αντανακλάσεις του ειδώλου του στην Αίθουσα των Καθρεφτών.
Είναι εκείνο το τμήμα της κοινωνίας που συζητούσε για χρόνια στις παρέες για τον Πολάκη (που καπνίζει) και τον Καρανίκα, και τώρα βρίσκει τον κάθε Μπογδάνο ακαταμάχητο και σαγηνευτικό. Simply Irresistible.
Ακόμα και οι πιο ατάλαντοι κομφερασιέ, άλλωστε, γεμίζουν κατά περιόδους τα αναψυκτήρια. Είναι θέμα μάρκετινγκ.
Υ.Γ 1. Μικρή (;) λεπτομέρεια: Πως αισθάνονται στο Μέγαρο Μαξίμου για το γεγονός ότι ένας κυβερνητικός βουλευτής προσβάλλει βάναυσα ένα μεγάλο κυπριακό κόμμα εξουσίας και την ιστορία του; Που ανακαλύπτει απάτριδες και εχθρούς του Ελληνισμού στη Λευκωσία με την ίδια ευκολία που χαρακτηρίσθηκαν προδότες οι εγχώριοι υπερασπιστές της αξίας της Συμφωνίας των Πρεσπών; Την ώρα, μάλιστα, που η Κύπρος δέχεται επίθεση από την Τουρκία (για “δεύτερη εισβολή” μιλά ακόμα και το κυβερνών ΔΗΣΥ) κι ενώ τα εκεί πολιτικά κόμματα επιδιώκουν concensus ενόψει των πιέσεων για επανεκκίνηση του Κυπριακού.Αλλά, θα μου πείτε, ποιος ασχολείται, τώρα, με όλα αυτά; Εδώ ακόμα η οσμή του χασισοκαπνού ίπταται πάνω από το πρώην συριζαϊκό Μαξίμου…
Υ.Γ 2. Μου λένε κάποιοι περισσότεροι καχύποπτοι πως η σκαιά επίθεση Μπογδάνου στο ΑΚΕΛ μπορεί να σχετίζεται με τις ισχυρές ενστάσεις του Άντρου Κυπριανού στους χειρισμούς του Νίκου Αναστασιάδη ενόψει της επανεκκίνησης του Κυπριακού. Η πρόσκληση Μπογδάνου προήλθε, άλλωστε, από τη νεολαία του ΔΗΣΥ. Ίσως αυτό προδίδει η “σιωπή” Μαξίμου. Το κρατώ με επιφύλαξη. Εάν είναι ακριβές, πάντως, τότε βρήκαν αναμφίβολα το κατάλληλο πρόσωπο…
Σ.Κ