ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο (αρμόδιος) υπουργός Προστασίας του Πολίτη και Μεταναστευτικής Πολιτικής Μιχάλης Χρυσοχοϊδης πασχίζει να υλοποιήσει την εξαγγελθείσα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό πολιτική μετεγκατάστασης προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά στην ενδοχώρα.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Προσφάτως, σε δηλώσεις του, ο κ. Χρυσοχοϊδης δεσμεύτηκε πως μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου θα έχουν μετακινηθεί 20.000 άνθρωποι σε δομές φιλοξενίας και διαμερίσματα. Τα σημεία μετεγκατάστασης επελέγησαν, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, στη βάση των υπαρχουσών δομών στις περιοχές αυτές (στρατόπεδα, “παροπλισμένα” κτίρια κ.ά). Την συνεννόηση με τις τοπικές αρχές ενόψει της επιχείρησης μετεγκατάστασης ανέλαβε ο υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος, ο οποίος επικοινώνησε (;) με τους δημάρχους, ενώ πραγματοποιήθηκαν και συσκέψεις με τους περιφερειάρχες προκειμένου να προετοιμάσουν τις τοπικές κοινωνίες. Σχετικές συσκέψεις πραγματοποίησε και ο κ. Χρυσοχοϊδης και όπως ανακοινώθηκε υπήρξε συμφωνία.
Το “επιτελικό κράτος” έδειχνε να λειτουργεί…
Και αμέσως μετά άρχισαν τα προβλήματα. Η Ένωση Περιφερειαρχών που ελέγχεται απόλυτα από τη Ν.Δ (Τζιτζικώστας, Πατούλης, Αγοραστός κ.ά) διατύπωσε ενστάσεις και αντιρρήσεις χρησιμοποιώντας, μάλιστα, ρητορική που αξιολογήθηκε ως ακραία. Ακολούθησαν βουλευτές της Ν.Δ που εκλέγονται στις περιοχές όπου έχει προγραμματιστεί να γίνει η μετεγκατάσταση και η πίεση προς τον γραμματέα της Κ.Ο και τους υπουργούς ήταν έντονη.
Φθάσαμε έτσι στη λαϊκή “εξέγερση” στα Βρασνά. Και τη σκυτάλη της αντίδρασης έχει ήδη πάρει ο δήμος Πεντέλης- Μελλισίων με τη δήμαρχο να εμφανίζεται καθημερινά στα κανάλια και να εξηγεί γιατί η τοπική κοινωνία θα αντιδράσει στην προγραμματισμένη εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών στην εγκαταλλειμένη πτέρυγα του “Αμαλία Φλέμιγκ”. Είχε προηγηθεί, βεβαίως, η πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ και εξ αγχιστείας συγγενής κορυφαίου υπουργού Φαίη Νικητοπούλου με ένα “αλήστου μνήμης” κείμενο, έμπλεο ρατσιστικών αναφορών, το οποίο της στοίχισε την αναγκαστική παραίτησή της αλλά υποστηρίχθηκε με πάθος από βουλευτές όπως ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, ο Κώστας Κυρανάκης κ.ά.
Στα Βρασνά οι κάτοικοι εγκαλούν την κυβέρνηση πως δεν τους ενημέρωσε, ξεσηκώθηκαν και εξοστράκισαν περίπου 400 πρόσφυγες και μετανάστες που επρόκειτο να εγκατασθούν εκεί,αναγκάζοντας τους αρμοδίους να τους μετακινήσουν άρον- άρον με λεωφορεία προς άλλες δομές στην Εύβοια!
Η τοπική κοινωνία “νίκησε” και έδιωξε τους “ξένους”.
Είναι, άλλωστε, ο τοπικός “Μορφωτικός Σύλλογος” που επαίρεται πως η τοπική κοινωνία αποτελείται από “γηγενείς” που βρίσκονται εκεί επί 2.000 χρόνια και ουδέποτε “αλλοιώθηκε” από πρόσφυγες. (όπως περίπου αντιδρούσαν κάτοικοι της Σκύδρας με ρατσιστικές αναφορές κατά των…Σκοπιανών επ΄ αφορμή της τιμητικής μετονομασίας κλειστού γυμναστηρίου ως “Αλέξανδρος Νικολαϊδης”...).
Προφανώς -αυτό υπονοεί ο “Μορφωτικός σύλλογος”- όχι όπως άλλες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, από τη Μεσήμβρια μέχρι τη Νέα Ραιδεστό, που είναι …”αλλοιωμένες” από Έλληνες πρόσφυγες που έφθασαν εκεί από την Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη και τον Πόντο…
Η κυβέρνηση εμφανίζεται αμήχανη και έως σήμερα ανίκανη να αντιμετωπίσει το κλίμα που δημιουργείται. Όσο κι αν προσπαθούν ο Χρυσοχοϊδης και ο Θεοδωρικάκος (αν και μεταξύ τους λέγεται πως υπάρχουν “δυσλειτουργίες”) βρίσκουν απέναντί τους κοινωνίες, όπως στα Βρασνά, και βουλευτές και στελέχη της ΝΔ που ταυτίζονται ακόμα και με τις ρατσιστικές ρητορικές των push back και των “τειχών” προκειμένου να μην έρθουν σε αντίθεση με τα εκλογικά τους ακροατήρια. “Να τους στείλουμε από εκεί που ήρθαν”, έλεγε χαρακτηριστικά ένας εκ των “γαλάζιων” βουλευτών που πρωταγωνιστεί σε αυτές τις ρητορικές. Δηλαδή, που; Να τους στείλουμε πίσω στον πόλεμο που μαίνεται στη Συρία; Στις “εθνικές εκκαθαρίσεις” που συμβαίνουν σε άλλες χώρες; Στα χέρια των Ταλιμπάν;
Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τους παραλογισμούς που η ίδια εξέθρεψε ως αξιωματική αντιπολίτευση, όταν λοιδωρούσε και εχθρευόταν τις ήπιες προσφυγικές πολιτικές που επικρατούσαν τότε (2015-2016) σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Τα Βρασνά είναι η επιτομή αυτής της ξέφρενης και ακραίας τακτικής που ακολούθησε τότε η Ν.Δ. Και τα Βρασνά δεν είναι μόνο στη Βόλβη. Είναι στα Γρεβενά, στο Βόλο, στην Πεντέλη. Είναι δίπλα μας και ίσως, τελικά, είναι…μέσα μας. Είναι το δηλητήριο που μας πότισαν τα διχαστικά και ρατσιστικά παραληρήματα του πρόσφατου παρελθόντος.
Μια Ελλάδα που επαιρόταν για τις γιαγιάδες της Λέσβου, τον φούρναρη στην Κω, τον αείμνηστο Κυριάκο Παπαδόπουλο (τον λιμενικό που έσωσε 6.000 ζωές), τα εγκώμια του Πάπα, τα βραβεία ανθρωπιάς των διεθνών οργανισμών. Και, τώρα, μια άλλη Ελλάδα που ξεσηκώνεται και επιδιώκει να σπρώξει το πρόβλημα στον διπλανό δήμο, στην διπλανή πόλη.
Το σχέδιο της κυβέρνησης καταρρέει γιατί η ίδια έβγαλε το θηρίο από το κλουβί. Και τώρα προσπαθεί να το δαμάσει. Προκύπτει, ωστόσο, μία πτυχή πέρα από τα φαινόμενα. Όταν οι περιφέρειες, οι δήμοι, οι κοινωνίες αρνούνται να υποδεχθούν πρόσφυγες και μετανάστες προκειμένου να αποσυμφορηθούν τα νησιά (όπου υποφέρουν και οι ίδιοι οι πρόσφυγες αλλά και οι κάτοικοι), “δικαιώνεται” έμμεσα η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και το έλλειμμα αλληλεγγύης που υιοθετούν ο Όρμπαν, ο Σαλβίνι και άλλοι Ευρωπαίοι.
Όταν, ορθώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαλεί (με σύμμαχό και την ίδια την Κομισιόν) αυτούς τους ηγέτες για αντιευρωπαϊκή πολιτική στο προσφυγικό επειδή δεν δέχονται την ισότιμη κατανομή, πως θα εξηγήσει το γεγονός πως ανάλογο “μέτωπο” διαμορφώνεται στην ίδια τη χώρα του;
Η κατάσταση εξελίσσεται σε ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πολιτικό και, κυρίως, κοινωνικό “ναρκοπέδιο” και η κυβέρνηση μοιάζει ανήμπορη να το διαχειριστεί. Είναι απολύτως αναγκαίο ο ίδιος ο πρωθυπουργός να βγει και να μιλήσει καθαρά στους πολίτες, να αναλάβει την ευθύνη, να κάνει αυτοκριτική, να παραδεχθεί πως δεν είχε προβλέψει τις διαστάσεις του προβλήματος και δεν είχε προβλέψει τις εξελίξεις και να ζητήσει τη συνδρομή της κοινωνίας. Αλλά και του κόμματός του, όπου γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς οι…Μπογδάνοι. Και, παράλληλα, να ζητήσει τη βοήθεια των πολιτικών αρχηγών. Η συνεννόηση είναι απαραίτητη. Απέναντι στη ρητορική των…Βρασνών, η μοναδική απάντηση είναι μια πολιτική συμφωνία και μια κοινωνική ανακωχή.
Διότι όλα όσα βλέπουμε τις τελευταίες μέρες είναι μόνο η αρχή…