Η ισχυρή επικοινωνιακή ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου προσπάθησε να μεταθέσει την “υπόθεση Πατέρα” στο πεδίο μιας (μεμονωμένης) άστοχης επιλογής του υπουργού Υγείας και να επιβραβεύσει, στη συνέχεια, την κυβέρνηση που έχει το σθένος να διορθώνει τα λάθη της. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται, άλλωστε, η μιντιακή “ασπίδα”.
Δυστυχώς, όμως, το περιστατικό με τον “κοτσονάτο” 80άρη που διορίστηκε διοικητής νοσοκομείου, αλλά το χάρηκε μόνο για μερικές ώρες, είναι πολλά περισσότερα απ΄ αυτά που ειπώθηκαν ως κριτική ακόμα και από συμπολιτευόμενους δημοσιογράφους.
Η ομολογία, δε, του ίδιου του Κώστα Πατέρα (στον Σκάϊ) για εκείνο το προεκλογικό ραντεβού με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και όσα συζητήθηκαν εκθέτει πολιτικά όχι μόνο τον Βασίλη Κικίλια αλλά τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Διότι την περίοδο που ο κ. Μητσοτάκης δήλωνε -ως “μεσσίας της αξιοκρατίας των αρίστων”- πως “δεν θα ανεχθεί αποτυχόντες πολιτευτές στις διοικήσεις νοσοκομείων” (συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά) καλούσε στο γραφείο του και διαπραγματευόταν την στήριξη του πολιτευτή έναντι ανταλλάγματος μιας “θεσούλας” διοικητή.
Πρόκειται για σοβαρή ήττα του πρωθυπουργού στο πεδίο της πολιτικής ηθικής που δήλωνε πως πρεσβεύει και ηχηρή διάψευση των περί νέου ήθους εξουσίας, σύμφωνα με το οποίο προβάδισμα θα είχαν οι ικανοί, οι πτυχιούχοι, οι προσοντούχοι και όχι οι κομματάρχες και οι έχοντες “μπάρμπα στην Κορώνη”. Η “υπόθεση Πατέρα” αλλά και οι δεκάδες πρόεδροι ΝΟΔΕ, αποτυχόντες υποψήφιοι βουλευτές, απόστρατοι κ.ά συμπυκνώνουν, δυστυχώς, μια γνώριμη πραγματικότητα του κομματικού και ρουσφετολογικού κράτους της συναλλαγής.
Κι όσοι εκ των υστέρων έσπευσαν να “ισοφαρίσουν” τον εκ Τρικάλων πονηρό πολιτευτή με τον “ιδιοκτήτη βουλκανιζατέρ”, πέραν του ότι ως προς το δεύτερο αποκρύπτουν την πραγματικότητα, προδίδουν την αμηχανία τους. Εκτός αυτού, δε, και προς υπενθύμιση, ο μειωτικά αποκαλούμενος “Βουλκανιζατέρ” ουδέποτε συναντήθηκε με τον Τσίπρα και υποσχέθηκε ότι θα φέρει “στρατό” ψηφοφόρων στον ΣΥΡΙΖΑ. Για να αντιλαμβανόμαστε την ουσιαστική -και τεχνηέντως αποκρυπτόμενη- διαφορά…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχέθηκε “brain gain” ως αντίδοτο στο “brain drain”. Υποσχέθηκε επιβράβευση της αριστείας, των καλών βιογραφικών και της κοπιώδους προσπάθειας. Δεσμεύθηκε ότι στο δικό του “επιτελικό κράτος” θα βρουν θέση οι άξιοι και όχι τα ρουσφέτια του κάθε Γκρούεζα.
Και διέλυσε το αφήγημα αυτό για να εξαργυρώσει το προεκλογικό γραμμάτιο που είχε υπογράψει με τον υπερήλικα πολιτευτή από τα Τρίκαλα αλλά και με όσους κατά τόπους έσπευσε να διορίσει ο υπουργός του. Δεν ήταν άστοχες επιλογές Κικίλια, ήταν εφαρμογή “εντολής” Μητσοτάκη. Κρίμα…
Σ.Κ