ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Παρά την επικοινωνιακή “ψυχραιμία” και την μιντιακή προστασία η κυβέρνηση βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση στο προσφυγικό- μεταναστευτικό και, μάλιστα, δεν λείπουν συμπτώματα πανικού.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρά τα περί του αντιθέτου λεχθέντα, έχει εκφράσει πολύ σοβαρές ενστάσεις για το κυβερνητικό σχέδιο, ο δε Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ Φίλιππο Γκράντι εξέφρασε, από την Αθήνα, σε υψηλούς τόνους τη διαφωνία του διεθνούς οργανισμού σχετικά με τα (προαναχωρησιακά) κέντρα κλειστού τύπου που δεν είναι τίποτε περισσότερο από “κέντρα κράτησης”.
ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
“Γαλάζιοι” περιφερειάρχες διαφοροποιούνται από τον κυβερνητικό σχεδιασμό, δήμαρχοι περιοχών όπου πρόκειται να δημιουργηθούν τα κέντρα αυτά παραιτούνται, οι τοπικές κοινωνίες βοούν και οι βουλευτές της Ν.Δ δεν δείχνουν ικανοί να συμμαζέψουν την κατάσταση.
Ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Επιτροπής Γιώργος Κουμουτσάκος περιέγραψε με μελανά χρώματα την κατάσταση, λέγοντας πως οι κάτοικοι των νησιών κλείνουν, πλέον, εκτός από τα σπίτια τους “και τις καρδιές τους”. Υπό το βάρος του ανεπαρκούς κυβερνητικού σχεδιασμού και των υπουργών που αιφνιδιάστηκαν μετά το καλοκαίρι από τις αυξημένες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, οι τοπικές κοινωνίες αισθάνονται απομονωμένες, χωρίς κυβερνητική αρωγή και με αβέβαιο μέλλον.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρατήθηκε έως τώρα έξω από το πρόβλημα. Δεν επισκέφθηκε ούτε μία από τις περιοχές που αντιδρούν ή τα νησιά που σηκώνουν το φορτίο. Και η μετάθεση ευθυνών στην προηγούμενη κυβέρνηση δεν φαίνεται να ευδοκιμεί.
Το καλοκαίρι, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Λέσβο, έβρισκε την Μόρια σε “ικανοποιητική κατάσταση”. Τότε, το κέντρο υποδοχής φιλοξενούσε στοιβαγμένους 5.500 ανθρώπους, τώρα ο αριθμός πλησιάζει τις 15.000! Ο ίδιος υπουργός, προ μερικών εβδομάδων, διατύπωνε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον ισχυρισμό πως “η κατάσταση δεν είναι διαχειρίσιμη από την Ελλάδα” και ομολογούσε έμμεσα αλλά σαφώς την αδυναμία της κυβέρνησής του. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε την κατάσταση,πριν μερικές ημέρες, οριακή και ζητούσε ευρωπαϊκή παρέμβαση. Παραδέχθηκε, μάλιστα, πως συνάντησε θεόκλειστες τις πόρτες των εταίρων όταν ζήτησε το απλούστερο: να δεχθούν μερικές εκατοντάδες από τα ασυνόδευτα παιδιά που βρίσκονται στη χώρα μας (περίπου 5.000), με την Ελλάδα να αναλαμβάνει -και σε αυτό- μεγαλύτερο βάρος απ΄ ότι της αναλογεί, σε μία ακόμα κίνηση ανθρωπισμού.
Η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή που αναλαμβάνει τη Δευτέρα έχει δηλώσει πως θα παρουσιάσει τον Φεβρουάριο -άλλοι λένε πως αυτό θα γίνει μέχρι τον Μάϊο- ένα νέο σχέδιο που θα προβλέπει από την αναθεώρηση του Δουβλίνου έως τις νέες διαδικασίες ασύλου και την μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών σε κράτη-μέλη.
Ο Φεβρουάριος είναι πολύ αργά. Εάν οι καιρικές συνθήκες αλλάξουν και ο χειμώνας είναι βαρύς ουδείς μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί στα κέντρα υποδοχής και πως θα αντιδράσουν οι τοπικές κοινωνίες. Ο Φίλιππο Γκράντι έκανε λόγο, άλλωστε, για εκτεταμένο δίκτυο παραβατικότητας και για άμεσο κίνδυνο που διατρέχουν τα παιδιά να κακοποιηθούν. Καμία κ. Αγαπηδάκη και κανένας κ. Δοξιάδης δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν έναν τόσο σοβαρό κίνδυνο –ακόμα κι αν δεχθούμε ότι παραιτούνται για μερικούς μήνες από τις αναρτήσεις στο Facebook και το “κυνήγι μαγισσών” εναντίον δημοσιογράφων και διαφωνούντων.
Στη δημοκρατία, όμως, δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Η κυβερνητική αδυναμία να χειριστεί ένα γεωπολιτικό πρόβλημα που την υπερβαίνει, έναντι, μάλιστα, μιας Ευρώπης που φαρισαϊκά κλείνει
εδώ και χρόνια τα μάτια της στην ουσία και στις δικές της ευθύνες δεν καθιστά το θέμα “μη επιλύσιμο” (όπως επιπόλαια είπε ο κ. Χρυσοχοϊδης). Ούτε οι διαρκείς επικκλήσεις στην ανάγκη επίδειξης αλληλεγγύης εκ μέρους των εταίρων είναι αρκετές.
Η πρόσφατη ιστορία μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα νέο “χάρτη πορείας” που δεν θα αφορά, μάλιστα, μόνο τον πρωθυπουργό και τους αμήχανους επιτελείς του αλλά το σύνολο του πολιτικού συτήματος της χώρας. Διότι, εν τέλει, το πρόβλημα των κατοίκων της Σάμου, ή της Λέρου, είναι πρόβλημα των Βρυξελλών. Και οι εγχώριοι “Μπογδάνοι” και “Βελόπουλοι” -είτε βρίσκονται στο Κοινοβούλιο, είτε εκτός- που ζητούν…ξερονήσια, είναι το ίδιο πράγμα με τον εμφανή αλλά και τον υποδόριο “Ορμπανισμό” στους διαδρόμους της Κομισιόν, των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων και ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Στις 4 Μαρτίου 2016, με τον “βαλκανικό διάδρομο” να κλείνει, την Μέρκελ να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και να εγκαταλείπει άρον- άρον την πολιτική των “ανοικτών συνόρων” (αφού είχε υποδεχθεί περίπου 800.000 ανθρώπους), την Ειδομένη (όπως και το Καλαί) να μετατρέπονται σε “μνημεία απανθρωπιάς” και χάους, και με το ελληνικό κράτος να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τα ακραία φαινόμενα, ο τότε πρωθυπουργός ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκληθεί το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών. Ζητούμενο, να εξουσιοδοτηθεί ο ίδιος από τις πολιτικές δυνάμεις ώστε να ανεβάσει τους τόνους έναντι της ευρωπαϊκής αβελτηρίας.
Εκείνο ήταν το πρώτο Συμβούλιο Πολιτικων Αρχηγών στο οποίο συμμετείχε -ως νέος αρχηγός της Ν.Δ- ο Κυριάκος Μητσοτάκης και είναι γνωστές στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ και η αμηχανία του και η έλλειψη εμπιστοσύνης ακόμα και στην διαμόρφωση της ανακοίνωσης μετά το πέρας της σύσκεψης (χρειάστηκε πολύς χρόνος συνεννόησης με τον τότε εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Γιώργο Κουμουτσάκο).
Τελικά οι πολιτικές δυνάμεις, αν και με επιφυλάξεις, κατέληξαν σε μια ανακοίνωση που εξουσιοδοτούσε τον Αλέξη Τσίπρα να διατυπώσει το αίτημα των πολιτικων δυνάμεων προς τους εταίρους. Ένα αίτημα προς την Κομισιόν που συμπυκνώθηκε στην εξής παράγραφο:
Να επιβάλλει σ’ όλα, ανεξαιρέτως, τα Κράτη-Μέλη της τον πλήρη σεβασμό των υποχρεώσεών τους, ως προς τον δίκαιο και αναλογικό επιμερισμό των Προσφύγων, καθιστώντας σαφές ότι μονομερείς ενέργειες δεν είναι επιτρεπτές και ότι όσοι τις επιλέγουν θα έχουν τις ανάλογες συνέπειες. Στο πλαίσιο αυτό, οφείλει επίσης να καταστήσει σαφές προς όλα τα Κράτη-Μέλη ότι οι χώρες πρώτης γραμμής, και ειδικότερα η Ελλάδα, δεν μπορούν ν’ αναλάβουν όλο το βάρος της φιλοξενίας των Προσφύγων που εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μόνο το βάρος που τους αναλογεί με βάση τον πληθυσμό τους
Ο υπογράφων θεωρεί πως έφτασε η ώρα για κλιμάκωση της ελληνικής στάσης έναντι της Ευρώπης. Όχι, τον Μάϊο, όχι τον Φεβρουάριο αλλά τώρα!
Ο πρωθυπουργός πρέπει να ζητήσει τη σύγκλιση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με σκοπό:
- Να εξουσιοδοτηθεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις να ζητήσει αμέσως -πριν τις γιορτές- την σύγκλιση εκτάκτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το προσφυγικό,
- Να ζητήσει την άμεση ενεργοποίηση του άρθρου 80 που περιγράφεται ως ” Η αρχή της αλληλεγγύης & της δίκαιης κατανομής ευθυνών (άρθρο 80 ΣΛΕΕ) στο πεδίο του ασύλου, της μετανάστευσης και των συνόρων” , το οποίο προβλέπει άμεσα κυρώσεις σε κράτη- μέλη που δεν σέβονται τα προβλεπόμενα από την Ευρωπαϊκή Συνθήκη. Πρέπει να σημειωθεί πως έως τώρα επίκληση αυτού του άρθρου δεν έχει γίνει παρά τις έμμεσες απειλές του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, του Ντόναλντ Τουσκ της Άνγκελα Μέρκελ και άλλων Ευρωπαίων κατά των κρατών του Βίζεγκραντ και όσων άλλων δεν την εφαρμόζουν.
- Η Ελλάδα να καταστήσει σαφές πως θα μπλοκάρει σειρά αποφάσεων στις Συνόδους Κορυφής εφόσον δεν υλοποιηθεί άμεσα η δίκαιη και ισότιμη κατανομή των προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται ή θα έρθουν προσεχώς στην χώρα μας.
- Βαγγέλης Μεϊμαράκης και Δημήτρης Παπαδημούλης να αναλάβουν πρωτοβουλία συγκρότησης κοινού μετώπου των Ελλήνων Ευρωβουλευτών για παρέμβαση -στην ίδια γραμμή- στο Ε.Κ και στις πολιτικές ομάδες.
Η Φώφη Γεννηματά ζήτησε ήδη την σύγκλιση Συμβουλίου Αρχηγών. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα αρνηθεί- άλλωστε έχοντας χειριστεί το θέμα δεν θα εδικαιούτο να πει όχι σε αυτό που ο ίδιος είχε ζητήσει το 2016. Ούτε το ΚΚΕ, με τις γνωστές ενστάσεις του για την Ευρώπη, πρόκειται να προβάλλει αντίρρηση. Για τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Ελληνική Λύση είναι, επίσης, ένα θέμα που δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι θα έχει αντίθετη άποψη, αλλά ακόμα κι αν έχει, μικρό το κακό.
Μόνο με τις πολιτικές δυνάμεις σε κοινή γραμμή έναντι της Ε.Ε, οι τοπικές κοινωνίες μπορεί να ελπίσουν πως μπορεί να υπάρξει σύντομα διέξοδος. Και μόνο έτσι μπορούν να απορροφηθούν ακραίες φωνές πολιτικών προσώπων, ιεραρχών, δημάρχων και άλλων δημοσιολογούντων που βυθίζουν εκ νέου την κοινωνία σε έναν δεύτερο διχασμό μετά από εκείνον των Πρεσπών.
Κύριε πρωθυπουργέ, έχετε μια κάποια λύση.
Εγκαταλείψτε τις εμμονές ενός κυβερνητικού σχεδίου που ήδη θεωρείται επικίνδυνο και ατελέσφορο από διεθνείς οργανισμούς, ΕΕ, ΟΗΕ και μην κρύβεστε πίσω από τις δημοσκοπήσεις που το “αποθεώνουν”. Όταν ζητάτε ευρωπαϊκή λύση και αλληλεγγύη -και ορθώς-, εξασφαλίστε εγχώρια συναίνεση και αλληλεγγύη πολιτικών δυνάμεων και κοινωνίας. Και όποιος σας την αρνηθεί θα αναλάβει την ευθύνη…