ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Δύσκολη κρίνεται αντικειμενικά η συνάντηση μεταξύ του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Τούρκου Προέδρου Recep Tayyip Erdogan σήμερα το απόγευμα στο Λονδίνο, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.
ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΙΔΕΡΗ
Η νέα ελληνική Κυβέρνηση, παρότι έχει ήδη 5 μήνες στην εξουσία, δεν έχει ακόμα πατήσει σταθερά στα πόδια της, ούτε όμως έχει ξεκάθαρη εξωτερική πολιτική με ευθύνη του Έλληνα Πρωθυπουργού. Η ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη έγκειται στο ότι επέλεξε να ασκεί Εξωτερική πολιτική η Διευθύντρια του Διπλωματικού του γραφείου και το Μαξίμου κι όχι το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Εξωτερικών.
Αποδυναμώνοντας το ΥΠΕΞ και τον Υπουργό, το μόνο που καταφέρνει η Κυβέρνηση είναι να μην έχει τη δυνατότητα να ασκήσει με διπλωματικούς όρους εξωτερική πολιτική. Δεν είναι σύνηθες στις διεθνείς επαφές του Πρωθυπουργού να μην είναι δίπλα του ο αρμόδιος Υπουργός, κάτι που συνέβη στις περισσότερες διεθνείς συναντήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο Τούρκος Πρόεδρος ενώ για παράδειγμα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην πολιτική της Τουρκίας, σχεδόν πάντα έχει μαζί του στις διεθνείς συναντήσεις όχι μόνο τον Υπουργό Εξωτερικών, αλλά και τον Υπουργό Άμυνας και τον Διοικητή των μυστικών υπηρεσιών.
Η συνάντηση του Λονδίνου, η οποία ακόμα δεν διευκρινίστηκε επαρκώς ποιος την προκάλεσε, καθώς η Τουρκία λέει ότι την ζήτησε η Ελλάδα, ενώ η ελληνική πλευρά ότι την ζήτησε η Τουρκία, είχε αρκετές παλινωδίες από την πλευρά της Ελλάδας, που δείχνει αν μη τι άλλο, τουλάχιστον πανικό. Έναν πανικό που γίνεται συνήθως κακός σύμβουλος.
Η απόσυρση του παγώματος των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης μέσα σε διάστημα 2 ωρών και η αποδοχή της πρότασης για διευρυμένη συνάντηση Μητσοτάκη Erdogan, δείχνει έλλειψη συντονισμού και σχεδιασμού. Οι ερασιτεχνισμοί της Κυβέρνησης προμηνύουν ότι τα αποτελέσματα της συνάντησης θα έχουν αρνητικό πρόσημο για την ελληνική πλευρά.
Στη συνάντηση της Νέας Υόρκης, ο Erdogan μέτρησε καλά τον Έλληνα Πρωθυπουργό και διαμόρφωσε την πολιτική του, η οποία παρουσιάζεται στην πολιτική και διπλωματική σκακιέρα το τελευταίο διάστημα από την πλευρά του Τούρκου Προέδρου.
Η επικοινωνιακή προπαγάνδα της Κυβέρνησης περί απομόνωσης από τη Διεθνή Κοινότητα του Erdogan, ακούγεται πλέον ως ανέκδοτο, καθώς οι εξελίξεις μόνο αυτό δεν αποδεικνύουν.
Επιπροσθέτως άστοχη ήταν και η προσέγγιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Emmanuel Macron, για το προσφυγικό και τη Λιβύη, σε μια περίοδο που ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει βάλει στο στόχαστρο τον Γάλλο Πρόεδρο και εξυμνεί τον Τούρκο Πρόεδρο, ο οποίος είναι ορκισμένος εχθρός του Macron.
Ο Erdogan είναι ρεαλιστής και πολύ καλός τακτικιστής, ενώ σέβεται απόλυτα όσους θεωρεί ότι είναι πολιτικοί ηγέτες. Θέλει προτάσεις και θέσεις για να διαπραγματευτεί, κατάλοιπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κάποτε ήταν θιασώτης της.
Στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που έχασε την πρώτη ευκαιρία στη Νέα Υόρκη να κερδίσει τον Erdogan, δίνεται η δυνατότητα να το πράξει στο Λονδίνο, αλλιώς η συνάντηση θα εξελιχθεί σε συνάντηση της γάτας με το ποντίκι, με ότι αυτό συνεπάγεται.
- Ο Σπύρος Σιδέρης είναι δημοσιογράφος, διπλωματικός αναλυτής και διατηρεί τον πιο ενημερωμένο ιστότοπο περί τα βαλκανικά και τα ελληνοτουρκικά ibna.gr