Είναι νόμος της πολιτικής: σε ένα κόμμα αν σπείρεις Άδωνι και Βορίδη θα θερίσεις Μπογδάνο. Ο κοντοκουρεμένος νεαρός που υπογράφει ως «Κωνσταντίνος Μπογδάνος» είναι το ανώτερο στάδιο της ομάδας που απέσπασε από τον Γιώργο Καρατζαφέρη ο Σαμαράς το 2012 και τους κληροδότησε στον Μητσοτάκη – που τους κατάπιε αμάσητους. Οι εκπρόσωποι των «άκρων», με τα οποία ο Καραμανλής θεωρούσε ότι δεν έπρεπε να συνεργαστεί ποτέ η ΝΔ, σήμερα βαράνε τα νταούλια και χορεύει το κόμμα που ο ίδιος άφησε Κεντροδεξιό το 2009 και το βλέπει …Νεομητσοτακικο σήμερα.
Του Γιώργου Λακόπουλου
Προέκτασή τους είναι μια ομάδα νέων βουλευτών -πρώην δημοσιογράφων κυρίως- που αφομοίωσαν πλήρως τα διδάγματα του μεγάλου διδασκάλου του είδους. Πώς γίνεται κάποιος γνωστός, πώς μπαίνει στην πολιτική και φτάνει υπουργός και αντιπρόεδρος.
Απλά πράγματα: ασυδοσία, κραυγές, βοθροποίηση του πολιτικού λόγου, αθέμιτες επιθέσεις σε αντιπάλους, μισαλλοδοξία για αδυνάμους και ξένους. Σιγά το δύσκολο. Και θράσος πολύ θράσος. Πώς αλλιώς θα μπορούσε ένα τύπος σαν τον Μπογδάνο να πει ότι «η Ιστορία του ΑΚΕΛ είναι διάσπαρτη από στιγμές ντροπής και δεν θα έπρεπε να μιλά για ελληνικό πατριωτισμό».
Υπάρχει πολύς Μπογδάνος μέσα στον Μπογδάνο. Η εκλογή του αποδεικνύει ότι ο Μητσοτάκης πήρε το 2016 τη ΝΔ για την εκσυγχρονίσει και την μετέτρεψε σε φυτώριο νέων πολιτικών με αποκρουστική παρουσία και απεχθή ρητορική. Δεν είναι πρόσωπα, είναι σχολή πλέον. Και ιδιότητα. Π.χ. λέει ο άλλος: «Μα πόσο Μπογδάνος είσαι;». «Άσε μας, ρε Κυρανάκη».
Ως φιγούρα ο Μπογδάνος για μερικά χρονια ήταν αυτό που δεν έπρεπε να είναι η δημοσιογραφία. Τώρα εκπροσωπεί αυτό πού δεν πρέπει να είναι η πολιτική. Στην πράξη ο Μπογδανισμος αποτελεί κλωνοποίηση του Αδωνισμού. Κακοφορμισμένη.
Όσοι τον στρατολογήσαν είχαν τους λόγους τους. Κανείς δεν κατάλαβε όμως ποιους λόγους είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να τον εντάξει στο ψηφοδέλτιό του- παρότι είχε βάλει την Σπυράκη ως πορτ παρόλ του να πει ότι δεν τον θέλει.
Κακά τα ψέματα. Η μηχανή που βγάζει Μπογδάνους υπήρχε και πριν, θα υπάρχει πάντα. Λίγα παλικάρια της φακής είχε η προδικτατορική Βουλή; Λίγα σούργελα πέρασαν από το έδρανα μετά τη Μεταπολίτευση;
Το θέμα είναι ότι καθένας από αυτούς παίρνει τη θέση κάποιου σοβαρού ανθρώπου που θα μπορούσε να είναι χρήσιμος στο κόμμα του,στη χώρα και στην πολιτική.
Εκτοπίζουν την πραγματική πολιτική τάξη για να βάλουν στη θέση τους ορδές ασύδοτων της μιντιακής εποχής, που κυνηγούν τη δημοσιότητα, όπως τα κοράκια το ψοφίμια. Υποκαθιστούν τον πολιτικό λόγο με την αργκό του πολιτικού περιθωρίου που δεν συγκεντρώνει μόνο νεοδημοκράτες; Ο Ψαριανός καλύτερος ήταν;
Άραγε σήμερα είναι υπερήφανος ο πρόεδρος της ΝΔ που έχει μαζί του στη Βουλή τον Μπογδάνο και 3-4 ομοίους του, χωρίς ιερό και όσιο; Κάπου γράφτηκε ότι ήδη σκέφθηκε να τον θέσει εκτός ΚΟ. Και να το κάνει, το κακό έγινε.Πολλοί πιστεύουν οι ο Μπογδάνος είναι μια φωτοβολίδα που θα σβήσει στην πορεία της. Ένας τύπος μιντιακής παραγωγής με έπαρση που του καλάρεσε αυτό που κάνει και το κάνει όλο και πιο προκλητικά- όσο και ο Τζήμερος. Για αυτό και κάθε φορά που μιλάει ο ένας δίνει την εντύπωση ότι εκπροσωπεί και τον άλλο.
Ο Χατζηνικολάου τον διάβασε σαν προϊόν -κράχτη για την εκπομπή του και τον κατέστησε πιο οικείο στα κατώτερα αισθήματα της κοινωνίας. Μόνο που η τεχνική της εξοικείωσης με το θηρίο οδηγεί εκεί που οδήγησε τον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη η πρόσκληση σε εκπομπές μεγάλων καναλιών.
Τα τελευταία χρόνια όσοι είχαν ακροδεξιές αντιλήψεις τις διοχέτευαν ανωνύμως και κρυφά στους Χρυσαυγίτες, στην κάλπη. Αλλά στις εκλογές του Ιουλίου τους έκλεισε το μάτι ο Μητσοτάκης με δόλωμα τις Πρέσπες και το προσφυγικό.
Ήδη όμως η απογοήτευση για την κυβέρνησή του, δημιουργεί μια κρίσιμη μάζα ακροδεξιών με ονοματεπώνυμο -που πρωτοστατούν επωνύμως σε τοπικά κινήματα μισαλλοδοξίας. Πιθανόν όμως κάποια στιγμή θα χρειαστούν δικό τους κόμμα και ξεχωριστή ηγεσία.
Παλιά έλεγαν κάποιοι ότι «αν η Χρυσή Αυγή είχε αρχηγό κάποιον σαν τον Βορίδη θα κάλπαζε». Η μετα-χρυσαυγίτικη ακροδεξιά θα χρειαστεί κάποιον σαν τον Μπογδάνο. Και ο πρώτος που θα βρεθεί μπροστά στον πειρασμό είναι ο ίδιος ο Μπογδάνος.
Θα μπορεί να εξαργυρώσει τις ώρες πτήσης στην πολιτική που γράφει ως μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κατά τα λοιπά φιλελεύθερου Μητσοτάκη.
Πηγή: anoixtoparathyro.gr