ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Τον Μιλτιάδη Κροκίδη είχα την χαρά να τον γνωρίσω περιν περίπου ένα χρόνο όταν τον προσκάλεσα σε μια από τις εκπομπές μου στην ΕΡΤ (“Επόμενη Μέρα”) στο πλαίσιο μιας συζήτησης για την κατάσταση στην Υγεία. Εκεί ήταν ο τότε υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός και εκπρόσωποι από όλους τους φορείς και συλλόγους ιατρών, νοσηλευτών κ.ά αλλά και ειδικοί, όπως ο Ηλίας Μόσιαλος του LSE.
Απηύθυνα την πρόσκληση στον Κροκίδη επειδή μόλις είχε γίνει γνωστό πως εγκαταλλείπει το Ηνωμένο Βασίλειο όπου είχε κάνει σπουδαία καριέρα για να επιστρέψει στην Ελλάδα και να αναλάβει την διεύθυνση κλινικής στο Αρεταίειο.
Δεν επρόκειτο μόνο για “έναν γιατρό που επιστρέφει” αλλά για τον επικεφαλής του “κλαμπ” των 100 σημαντικότερων Ελλήνων επιστημόνων με σημαντικές θέσεις στο NHS ( το βρετανικό ΕΣΥ), ως αγγειακός και επεμβατικός ακτινολόγος στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Cambridge.
Αναγνωρισμένος, δημοφιλής, καλά αμοιβόμενος και με σημαντικές προοπτικές. Παρόλα αυτά αποφάσισε να επαναπατριστεί και να κάνει πράξη το πολυσυζητούμενο “brain gain”.
“Η απόφαση της παλιννόστησης δεν είναι συναισθηματική” διευκρινίζει ο ίδιος, λίγο καιρό μετά την εκπομπή (σε συνέντευξή του στην “Καθημερινή”). Ανέφερε πως αρχικά μετέβη από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ηρακλείου Κρήτης στο Ηνωμένο Βασίλειο για υποειδικότητα.
“Επειτα, όμως, το διάστημα 2011-12 σταμάτησαν να ανοίγουν θέσεις στα ελληνικά πανεπιστήμια” (τότε που ο δημόσιος τομέας κατέρρεε ταχύτατα, μαζί με την πραγματική οικονομία που βρέθηκε στο έλεος του πρώτου εξοντωτικού μνημονίου) υπενθυμίζει ο δρ Κροκίδης, που εξελέγη επίκουρος καθηγητής στο Α’ Εργαστήριο Ακτινολογίας στο Αρεταίειο.
“Θεωρώ υποχρέωση της γενιάς μου να φέρει την τεχνογνωσία και τη μεθοδολογία που απέκτησε εκτός συνόρων στην Ελλάδα” απαντά ο ίδιος, “ο τομέας εξειδίκευσής μου είναι ταχέως αναπτυσσόμενος στο εξωτερικό”. Ο 43χρονος γιατρός δηλώνει έτοιμος να εφαρμόσει πρωτοποριακές θεραπείες στο ελληνικό νοσοκομείο.
Αριστερά, ο Μιλτιάδης Κροκίδης- μαζί με άλλους επιστήμονες που επαναπατρίσθηκαν (από ρεπορτάζ της Καθημερινής)
Ο Κροκίδης αποφάσισε να επιστρέψει στην Αθήνα πριν από ενάμισι χρόνο. Και το έπραξε διότι βρήκε ευήκοα ώτα και προοπτικές.
Μου έλεγε για την επικοινωνία του με κυβερνητικούς παράγοντες της Υγείας και το ενδιαφέρον που έδειξαν από το Αρεταίειο και την Ιατρική Σχολή. Ο Ξανθός έπραξε τότε τα δέοντα χωρίς φανφάρες και επικοινωνιακά κόλπα. Και ο επιτυχημένος Έλληνας γιατρός δεν πήρε την απόφαση του επαναπατρισμού γιατί κάποιοι του υποσχέθηκαν μισθό 3.000 ευρώ για ένα χρόνο. Κάτι είδε, κάτι ένοιωσε. Προσθέστε και την φυσική ανάγκη να φύγει κανείς από το βροχερό Λονδίνο για την ηλιόλουστη Αθήνα και όλα εξηγούνται.
Και δεν είναι ο μόνος.
Το ζήτημα είναι τι μηνύματα στέλνους οι ιθύνοντες σε όλους αυτούς τους Έλληνες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Υπό μία έννοια ο Κροκίδης ήταν τυχερός γιατί βρήκε νοήμονες συνομιλητές. Πως αισθάνονται, όμως, άλλοι επιστήμονες που επιθυμούν να επιστρέψουν, όταν διαπιστώνουν πως αντί να προσφέρονται θέσεις σε λαμπρά μυαλά από το εξωτερικό (χωρίς να υποτιμώ τα λαμπρά μυαλά που έχουν μείνει στην Ελλάδα και συνωστίζονται για μια καλή δουλειά) έχει γεμίσει ο τόπος από τοπικούς κομματάρχες, αποτυχημένους υποψήφιους βουλευτές, “δικά μας παιδιά” και λιβελογράφους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης;
Φανταστείτε τον Κροκίδη σε δημόσιο νοσοκομείο με διοικητή τον 80χρονο Πατέρα, τον πορτιέρη του μπαρ της Λέσβου, τον πρόεδρο της τοπικής ΝΟΔΕ και όλα αυτά τα “λουλούδια” που φύτρωσαν στο κομματικό θερμοκήπιο και άνθισαν στην μετεκλογική μοιρασιά των κρατικών θέσεων. Απλώς, φανταστείτε…
Και διαβάστε ένα παλαιότερο πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Καθημερινής…
Σ.Κ