panos_drivas Έκανε μία μεγάλη αποκάλυψη χθες η εφημερίδα Washington Post, την εγκυρότητα της οποίας δεν μπορούν να αμφισβητήσουν ούτε οι ψεκασμένοι εθνικιστές-υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ. Οτι σχεδόν από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντα του, ο Πρόεδρος Τραμπ ακολούθησε μια θεωρία που συγκλόνισε τους ανώτερους βοηθούς του: Τους είπε ότι η Ουκρανία, και όχι η Ρωσία, ήταν αυτή που δήθεν προσπάθησε να σταματήσει την πορεία του προς το Λευκό Οίκο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, μετά από μία ιδιωτική συνάντηση, τον Ιούλιο του 2017, με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στη σύνοδο των G20, στο Αμβούργο, ο Τράμπ υποστήριξε με μεγαλύτερη επιμονή ότι η Ουκρανία εργάστηκε για να τον νικήσει στις προεδρικές εκλογές του 2016.
Ο κάθε άνθρωπος που έχει ελάχιστη γνώση για την ανύπαρκτη ισχύ της Ουκρανίας θα μπορούσε να πείσει οποιονδήποτε -αλλά προφανώς όχι τον πρόεδρο Τραμπ- ότι η εν λόγω χώρα δεν μπορεί να επηρεάσει κανέναν, πόσο μάλλον τους Αμερικανούς ψηφοφόρους, ακόμα και αν διαθέτει τους καλύτερους χάκερ… Η Ρωσία ήταν αυτή που «καθοδήγησε» το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, και μάλιστα το επηρέασε υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ και εναντίον των Δημοκρατικών.
Εχει σημασία, βεβαίως, σύμφωνα με τους συνεργάτες του Αμερικανού προέδρου, ότι τον έπεισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος κατάφερε να στρέψει τις υποψίες -που αποδείχθηκαν αργότερα- εναντίον της Ρωσίας προς μία άλλη χώρα, και μάλιστα την «εχθρική» Ουκρανία, η οποία δεινοπαθεί από τη στιγμή που επέλεξε την Αμερική και την Ευρώπη, και όχι τη Μόσχα.
Από τότε έχουν κυκλοφορήσει πολλά σενάρια για την επιρροή του κ. Πούτιν προς τον Ντόναλντ Τραμπ, και μάλιστα σε αυτά αναμείχθηκε και το όνομα του Ταγίπ Ερντογάν, ως του ανθρώπου που έκανε το «προξενιό» μεταξύ των προέδρων της Ρωσίας και της Αμερικής.
Έχει επίσης σημασία ότι ο κ. Τραμπ δεν πίστεψε τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες που παλεύουν με όλους τους εχθρούς των ΗΠΑ και έλαβε υπόψη όσα ισχυρίστηκε ο κ. Πούτιν, ο οποίος είχε συμφέρον να στρέψει την προσοχή του Αμερικανού προέδρου μακριά από τη Ρωσία.
Πιστεύεται ότι όλη η ιστορία της Ουκρανίας, που οδήγησε στην παραπομπή του κ. Τραμπ σε δίκη από τη Γερουσία, ξεκίνησε από την υποψία ότι ο πρώην αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο υιός του που εργαζόταν για Ουκρανό ολιγάρχη συνωμότησαν με άλλους Ουκρανούς για να επηρεάσουν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές υπέρ της Χίλαρι Κλίντον. Με βάση αυτή την υποψία, ο κ. Τραμπ με τον δικηγόρο του Ρούντι Τζουλιάνι και άλλους συνεργάτες τους εκβίασαν τον πρόεδρο της Ουκρανίας, παρακρατώντας την αμερικανική βοήθεια, για να τον αναγκάσουν να διατάξει έρευνα εναντίον του Μπάιντεν, που πιθανότατα θα είναι ο αντίπαλός του στις εκλογές του 2020.
Από την άλλη πλευρά, ο άλλος ηγέτης που φέρεται να επηρεάζει τον κ. Τραμπ είναι ο πρόεδρος της Τουρκίας. Δεν έχουν μόνο δείγματα αυτού του επηρεασμού, αλλά καραμπινάτες αποδείξεις. Η υπόθεση της Συρίας είναι το πιο φρέσκο στοιχείο αυτής της ερμαφρόδιτης σχέσης.
Ο Ερντογάν έπεισε τον Αμερικανό πρόεδρο να προδώσει τους Κούρδους της Συρίας, που του χάρισαν μια μεγαλοπρεπή νίκη στον πόλεμο εναντίον των τζιχαντιστών. Επίσης, του έδωσε το πράσινο φως για την εισβολή, που προκάλεσε εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες πρόσφυγες στον κουρδικό πληθυσμό της περιοχής.
Η μεγαλύτερη ίσως αθλιότητα από την πλευρά του κ. Τραμπ, είναι η αποδοχή της αγοράς από την Τουρκία του ρωσικού συστήματος S-400. Ενώ έπρεπε να του επιβάλει αμέσως κυρώσεις, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές αρνείται να το πράξει παραβιάζοντας τους αμερικανικούς νόμους. Οι λόγοι είναι ήδη γνωστοί.