ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Συνέντευξη Δημ. Παπαδημούλη στον ρ/σ Αθήνα 9.84: «Πρώτη μας προτεραιότητα το πρόγραμμα της προοδευτικής διακυβέρνησης, με το οποίο θα διεκδικήσουμε να είμαστε ο κορμός της κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές».
«Το πολιτικό μας άνοιγμα πρέπει να γίνει με όρους συλλογικότητας, δημοκρατίας, ισότιμης συμβολής των παλιών και νέων μελών του κόμματος – Να αποφύγουμε τον κίνδυνο να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα αρχηγικό κόμμα».
Σε συνέντευξή του στον ρ/σ Αθήνα 9.84 (Β. Πάικο) ο Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Η επιχείρηση ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε εξέλιξη. Θα έλεγα ότι είναι στην αρχή της, καθώς θα κορυφωθεί στο Συνέδριο. Νομίζω ότι χρειαζόμαστε να επιταχύνουμε τους ρυθμούς μας, βάζοντας ως πρώτη προτεραιότητα το πρόγραμμα της προοδευτικής διακυβέρνησης, με το οποίο θα διεκδικήσουμε να είμαστε ο κορμός της κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές. Υπάρχουν κι άλλα θέματα, όχι τόσο σημαντικά κατά τη γνώμη μου, όπως είναι ο τίτλος του κόμματος. Νομίζω το σημαντικότερο είναι το πρόγραμμα, αλλά και το πολιτικό άνοιγμα, το οποίο υποστηρίζω εδώ και χρόνια, από τότε που ήμουν μειοψηφία στο κόμμα μου.
Αυτό το πολιτικό άνοιγμα πρέπει να γίνει με όρους συλλογικότητας, δημοκρατίας, ισότιμης συμβολής των παλιών και νέων μελών του κόμματος. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι θα πρέπει να αποφύγουμε τους κινδύνους ή τους πειρασμούς -στο όνομα του ανοίγματος- να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα αρχηγικό κόμμα. Πιστεύω ότι ούτε ο Τσίπρας το θέλει αυτό. Κι επειδή ενδεχομένως ορισμένοι από τους καινούργιους έχουν άλλου είδους εμπειρίες και παραδόσεις, η γνώμη μου είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πετύχει σε αυτό του το άνοιγμα μόνο αν σεβαστεί απολύτως τους όρους της συλλογικότητας και της δημοκρατίας.
Νομίζω ότι ο διάλογος, τα επίδικα του παρόντος και μέλλοντος και οι όποιες εσωτερικές διαφοροποιήσεις πρέπει να γίνουν όχι με βάση την πολιτική προέλευση, αλλά με βάση προτάσεις για το πρόγραμμα και την πολιτική. Δεν με φοβίζει ο διάλογος και οι διαφορετικές απόψεις, γιατί από τα 18 μου είμαι σε μια Αριστερά που είχε σεβασμό στην εσωτερική δημοκρατία και στον διάλογο.
Αν κάτι με ανησυχεί είναι οι ομαδοποιήσεις με όρους μηχανισμών, που δεν αντιστοιχούν σε ανάλογες διαφορές πολιτικής και στρατηγικής, γιατί αυτό δεν παράγει θετική εικόνα, ώστε να γραφτεί κάποιος στο κόμμα. Κι επίσης διάφορες φωνές, του τύπου «δεν μας χρειάζεται συλλογικότητα, δημοκρατία κι ένα οργανωμένο κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς. Έχουμε αρχηγό κι αυτό μας αρκεί». Αυτά τα ακούω από κάποιους καινούργιους και τους λέω ότι δεν κάνουν καλό ούτε στον Τσίπρα, ούτε στους εαυτούς τους με αυτόν τον τρόπο.