ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας και η απειλή ότι η Άγκυρα θα ξεκινήσει έρευνες νοτίως της Κρήτης (εντός της περιοχής που αποτυπώνεται στους χάρτες των δύο memoranda που έχει συνάψει με τη Λιβύη του Σάρατζ) μεταβάλλει άρδην τα δεδομένα της προεδρικής εκλογής τον ερχόμενο Φεβρουάριο.
Έτι δε περαιτέρω καθώς έχει ήδη εισαχθεί στον δημόσιο διάλογο η διαμόρφωση εθνικού σχεδίου για να πιεστεί ο Ταγίπ Ερντογάν να συναινέσει σε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το ερώτημα, ωστόσο, που προκύπτει είναι με ποια ακριβώς περιγραφή του συνυποσχετικού που θα προτείνει η Ελλάδα. Κι αυτό διότι άλλοι θεωρούν πως δεν πρέπει να υπάρξει παρέκκλιση από τη βασική αρχή ανάγνωρισης μόνο του θέματος υφαλοκρηπίδας ως διαφορά και όχι οποιασδήποτε άλλης απαίτησης των Τούρκων που θα επιχειρήσουν αναμφίβολα να θέσουν το θέμα των “γκρίζων ζωνών”, έχοντας ως στόχο την συνεκμετάλλευση.
Ποιος θα είναι λοιπόν ο ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου που θα μπορεί και να χειριστεί τέτοια θέματα, έχοντας τη γνώση και την σχετική εμπειρία; Και, ακόμα περισσότερο, ποια ακριβώς “σχολή σκέψης” στα θέματα αυτά θα εκπροσωπεί. Είναι για παράδειγμα γνωστό πως ο νυν ΠτΔ Προκόπης Παυλόπουλος είναι κάθετος στο ότι δεν πρέπει να υπάρξει άλλη διάσταση σε ένα τέτοιο συνυποσχετικό πλην του θέματος της υφαλοκρηπίδας.
Στο πλαίσιο αυτό το γεγονός ότι έπεσε στο τραπέζι ένα ακόμα όνομα αυτές τις μέρες -και εν αναμονή της επιλογής του πρωθυπουργού εντός των εορτών- που συνδέεται με όλα τα παραπάνω προκαλεί προβληματισμό στα πολιτικά γραφεία. Γιατί, όπως λένε ορισμένοι, πρόκειται για μια περίπτωση “αντι Παυλόπουλου”.
Το όνομα είναι του καθηγητή-και πρώην Προέδρου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου-Βασίλη Σκουρή, ο οποίος είχε οριστεί και υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών επί Κώστα Σημίτη, το όνομά του είχε ακουστεί για υπηρεσιακός πρωθυπουργός-πριν τελικά αναλάβει ο Λουκάς Παπαδήμος το 2012, κατόπιν πρότασης του Ευ. Βενιζέλου, καθώς τους δυο άνδρες συνδέει στενή φιλία.
Ο καθηγητής Βασίλης Σκουρής δύσκολα θα απορριφθεί από τη Χαριλάου Τρικούπη, ενώ γνωρίζει άριστα τις νομικές πλευρές των ελληνοτουρκικών θεμάτων, ενόψει και της πιθανής -μελλοντικής-προσφυγής της Αθήνας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Μια τέτοια υποψηφιότητα θα συνιστούσε, βεβαίως, άνοιγμα προς την πλευρά Σημίτη και θα συγκέντρωνε τις ψήφους των βουλευτών του ΚΙΝΑΛ, είναι μάλλον βέβαιο όμως πως δεν θα τον στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει πως “θα πάει μέχρι τέλους με τον Παυλόπουλο, αρκεί να το θέλει ο ίδιος”.
Παρά την ονοματολογία, ωστόσο, οι πιθανότητες για επανεκλογή του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, συνεχίζουν να αυξάνονται, ιδίως μετά την επαναβεβαίωση της στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αυτή τη στιγμή αποτελεί το μόνο πρόσωπο που μπορεί να συγκεντρώσει τόσο μεγάλη πλειοψηφία-ίσως και μεγαλύτερη των 240 βουλευτών- ενώ διασφαλίζει απολύτως την ενότητα του κυβερνώντος κόμματος στην ψηφοφορία.
Στο πλαίσιο αυτό έχει ενδιαφέρον ότι συνεργάτες του πρωθυπουργού που δεν επιθυμούν την επανεκλογή του Πρ. Παυλόπουλου του εισηγούνται πως θα αποτελεί προσωπική του ήττα τυχόν πρότασή του για επανεκλογή του νυν Προέδρου, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπήρξε ο μόνος “γαλάζιος” βουλευτής που δεν τον ψήφισε το 2015. Άλλα, ωστόσο, στελέχη εκτιμούν πως η πρόταση για τον Προκόπη Παυλόπουλο θα αποδεικνύει “πολιτική γενναιότητα” του πρωθυπουργού, που θα θέσει υπεράνω όλων το συμφέρον της χώρας.
Το σχετικό πρωτοσέλιδο της “Εστίας”