ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ (“Bombshell”, Τζέι Ρόουτς, 1ω48λ)- Καστ: Σαρλίζ Θερόν, Νικόλ Κίντμαν, Μάργκο Ρόμπι, Τζον Λίθγκοου
Η πρόσφατη αληθινή ιστορία του σεξουαλικού σκανδάλου στο Fox News, το δεξιό αμερικάνικο ειδησεογραφικό δίκτυο του Ρούπερ Μέρντοχ. Η ταινία ακολουθεί τρεις ρεπόρτερ του καναλιού, την Μέγκαν Κέλι (Σαρλίζ Θερόν), την Γκρέτσεν Κάρλσον (Νικόλ Κίντμαν) και την μη υπαρκτή στην πραγματικότητα Κάιλα (Μάργκο Ρόμπι) καθώς προσπαθούν να επιβιώσουν επαγγελματικά μέσα σε ένα περιβάλλον τοξικό, και χτισμένο υπέρ της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών, από τον διευθυντή του δικτύου, Ρότζερ Άιλς (Τζον Λίθγκοου).
Το πρώτο πράγμα που θα προσέξει κανείς, ιδιαίτερα αν αναζητήσει εικόνες της αληθινής Μέγκαν Κέλι, είναι πόσο ίδια έχει μετατραπεί με αυτήν η Σαρλίζ Θερόν για τις ανάγκες της ταινίας. Ο εντυπωσιασμός από τέτοιου τύπου πανομοιότητες ποτέ δεν ήταν κάτι που έβρισκα εντυπωσιακό, είτε μιλάμε για “πώς μοιάζει!” είτε για “την παίζει ΙΔΙΑ!”, ωστόσο η προσοχή στη λεπτομέρεια εδώ είναι μια αξία απολύτως αντιπροσωπευτική των προθέσεων του φιλμ, το οποίο παίρνει ένα σκάναλο από τους τίτλους των -πρόσφατων!- εφημερίδων και το κάνει ταινία με μια μέθοδο Α -> Β -> Γ. Ο σκηνοθέτης, Τζέι Ρόουτς, είναι έτσι κι αλλιώς εξπέρ σε τέτοιους είδους αναπαραστατικά, “να-πως-συνέβη” τηλεδράματα, έχοντας γυρίσει μπόλικες αντίστοιχες τηλεταινίες για το ΗΒΟ. Το δε σενάριο είναι του Τσαρλς Ράντολφ του «Big Short», το οποίο αποτελεί κύρια στυλιστική έμπνευση σχετικά με το πώς παρουσιάζονται τα γεγονότα: Η ταινία τελικά μοιάζει περισσότερο με επεξηγηματικό βίντεο ειδησεογραφικού σάιτ, παρά με κινηματογράφο.
Το πρόβλημα πάντως δεν είναι τόσο αυτή η επίπεδη ευθύτητα, όσο όλα εκείνα τα επίπεδα της ιστορίας που τελικά αγνοούνται για χάριν αυτής της ευθύτητας. Οι γυναίκες χωρίζονται σε στρατόπεδα με εντελώς μονόπατα άσπρο-μαύρο τρόπο και η συστημικότητα του προβλήματος σχεδόν αγνοείται καθώς το πρόβλημα της αισχρής σεξουαλικής εκμετάλλευσης στον εργασιακό χώρο εντοπίζεται από το φιλμ σαν, περίπου, πρόβλημα που αφορά ή τελοσπάντων προέρχεται κατά βάση από μια σκιώδη απολυταρχική, σιχαμένη φιγούρα. Ο τρόπος που ο χαρακτήρας της Μάργκο Ρόμπι (απελευθερωμένη από την ανάγκη δεσίματος στην όποια αλήθεια, ως η μόνη κατασκευασμένη ηρωίδα) καταλήγει στο φιλμ να κουβαλά κάθε απλούστευση και ευκολία στις πλάτες της προς ένα καθαρό, εύκολο φινάλε, είναι άκρως προβληματικός.
Εξίσου προβληματικός με την ισοπέδωση των δύο κεντρικών γυναικών-σταρ-κατηγόρων (της Κάρλσον και της Κέλι) σε σχετικά αγνές ηρωίδες, των οποίων η πολιτική (πλήρως συνακόλουθη, φυσικά, του ίδιου του Fox News) απουσιάζει. Δεν υπάρχει καμία ουσιαστική εσωτερική ηθική σύγκρουση, καμία εμβάθυνση στη συστημικότητα του τρομερά σημαντικού προβλήματος που η ταινία απεικονίζει. Είναι εκεί απλώς για να παρακολουθήσουμε τα γεγονότα όπως θα τα διαβάζαμε σε άρθρο ημερήσιας εφημερίδας. Αυτό έχει φυσικά έχει από μόνο του τεράστια αξία- ωστόσο το ζήτημα αξίζει μια ματιά πολύ πιο διεισδυτική.
Πηγή: news247.gr