Για διάρρηξη της εθνικής στρατηγικής εκ μέρους της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά μετά την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάνουν λόγο ανώτατες πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας τους υψηλούς τόνους παρά το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να δηλώνει πως θα κινηθεί σε συναινετικό πλαίσιο.
“Ο κ. Μητσοτάκης απεμπόλησε το αυτονόητο διαπραγματευτικό όπλο που είχε η χώρα μας προκειμένου να αποσπάσει και τη στήριξη των ΗΠΑ και δημόσιες καταδικαστικές δηλώσεις του κ. Τραμπ για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας και του κ. Ερντογάν”, τονίζουν οι κομματικές πηγές.
“Ο Πρωθυπουργός ικανοποίησε όλα ανεξαιρέτως τα αιτήματα των ΗΠΑ χωρίς να αποκομίσει τίποτα απολύτως για τα εθνικά μας συμφέροντα, σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο όξυνσης της έντασης. Και χωρίς να εξασφαλίσει ούτε μισή αναφορά του Προέδρου Τραμπ κατά της Τουρκίας και των κλιμακούμενων προκλητικών και παράνομων ενεργειών της. Αντίθετα, η μόνη αναφορά του Προέδρου των ΗΠΑ στην Τουρκία ήταν ότι μιλάει με τον φίλο του κ. Ερντογάν! Η οποιαδήποτε αναφορά κατά της Τουρκίας από τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα (που βρίσκεται στις ΗΠΑ) ή μεσαίου βαθμού αξιωματούχους των ΗΠΑ, δεν μπορεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, αφού το μείζον στοίχημα ήταν η στήριξη του Προέδρου, στόχος ο οποίος δεν επετεύχθη. Η κυβέρνηση της ΝΔ, δυστυχώς για τη χώρα, πέρασε κάτω από τον πήχη που είχε η ίδια θέσει για τη συνάντηση με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Η χθεσινή μέρα και το φιάσκο της κυβέρνησης τόσο στην προετοιμασία του ταξιδιού όσο και στην υλοποίηση της συνάντησης ήταν μία μελανή σελίδα στη διπλωματία της Ελλάδας. Η Ελλάδα βγήκε χαμένη.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν άκουσε τις προειδοποιήσεις του κ. Τσίπρα στη Βουλή πριν δύο εβδομάδες αλλά και στη συνέντευξή του στο Βήμα, που καλούσε τον Πρωθυπουργό να μη στείλει μήνυμα πως η Ελλάδα είναι δεδομένη για τις ΗΠΑ. Έσπευσε να καταθέσει το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση της διμερούς αμυντικής μας συνεργασίας σε τέσσερις εγκαταστάσεις πριν τη συνάντησή του με τον κ. Τραμπ, στέλνοντας το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι δεδομένη. Έτσι, απεμπόλησε το αυτονόητο διαπραγματευτικό όπλο που είχε η χώρα μας προκειμένου να αποσπάσει και τη στήριξη των ΗΠΑ και δημόσιες καταδικαστικές δηλώσεις του κ. Τραμπ για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας και του κ. Ερντογάν.
Για την άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συναινέσει στην επέκταση της αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ υπό το φως των εξελίξεων μετά το ταξίδι του πρωθυπουργού, οι ίδιες πηγές αναφέρουν: “Ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει να μην καταλαβαίνει ότι οι διεθνείς σχέσεις βασίζονται στο αμοιβαίο όφελος. Δεν είναι δίνω χωρίς να παίρνω. Είναι δίνω και παίρνω. Ας ελπίσουμε αυτό το έλλειμμα κατανόησης να μην έχει επιπτώσεις στην εθνική μας ασφάλεια”.
Όταν ερωτώνται, μάλιστα, ότι το σχετικό νομοσχέδιο συντάχθηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και, ως εκ τούτου, διαπιστώνεται μια αντίφαση, τονίζουν:
“Είχε συνταχθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ σε μία συγκυρία που ο πρώην Πρωθυπουργός και το υπουργείο Εξωτερικών είχαν εξασφαλίσει αναβάθμιση των σχέσεων με καθιέρωση στρατηγικού διαλόγου, δημόσια και σαφή στήριξη των ΗΠΑ υπέρ του ΕastΜed, ενώ το σχήμα 3+1 με το Ισραήλ, την Κύπρο και τις ΗΠΑ είχε καθιερωθεί και ο Αμερικανός ΥπΕξ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ θα στηρίξουν και θα προστατέψουν το έργο. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα συμφώνησε στην αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, προκειμένου να θωρακίσει έτι περαιτέρω τις συμμαχίες της για τα εθνικά και κυριαρχικά της δικαιώματα. Δύο χρόνια μετά, αυτό που βλέπουμε είναι τον Έλληνα Πρωθυπουργό να παρακολουθεί ως θεατής τον κ. Τραμπ να στηρίζει ουσιαστικά την Τουρκία και παρόλα αυτά να προχωρά κανονικά στην υλοποίηση της αναβάθμισης της αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, απεμπολώντας έτσι ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. Με τα νέα αυτά διπλωματικά δεδομένα, η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει κρατήσει το διαπραγματευτικό όπλο της αμυντικής συνεργασίας, προκειμένου να πιέσει για τη στάση των ΗΠΑ στα ελληνοτουρκικά.”
Κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, με γνώση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής αναφέρουν αναλυτικότερα:
“Ο Πρωθυπουργός ικανοποίησε όλα ανεξαιρέτως τα αιτήματα των ΗΠΑ χωρίς να αποκομίσει τίποτα απολύτως για τα εθνικά μας συμφέροντα, σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο όξυνσης της έντασης. Και χωρίς να εξασφαλίσει ούτε μισή αναφορά του Προέδρου Τραμπ κατά της Τουρκίας και των κλιμακούμενων προκλητικών και παράνομων ενεργειών της. Αντίθετα, η μόνη αναφορά του Προέδρου των ΗΠΑ στην Τουρκία ήταν ότι μιλάει με τον φίλο του κ. Ερντογάν! Η οποιαδήποτε αναφορά κατά της Τουρκίας από τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα (που βρίσκεται στις ΗΠΑ) ή μεσαίου βαθμού αξιωματούχους των ΗΠΑ, δεν μπορεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, αφού το μείζον στοίχημα ήταν η στήριξη του Προέδρου, στόχος ο οποίος δεν επετεύχθη. Η κυβέρνηση της ΝΔ, δυστυχώς για τη χώρα, πέρασε κάτω από τον πήχη που είχε η ίδια θέσει για τη συνάντηση με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Η χθεσινή μέρα και το φιάσκο της κυβέρνησης τόσο στην προετοιμασία του ταξιδιού όσο και στην υλοποίηση της συνάντησης ήταν μία μελανή σελίδα στη διπλωματία της Ελλάδας. Η Ελλάδα βγήκε χαμένη.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν άκουσε τις προειδοποιήσεις του κ. Τσίπρα στη Βουλή πριν δύο εβδομάδες αλλά και στη συνέντευξή του στο Βήμα, που καλούσε τον Πρωθυπουργό να μη στείλει μήνυμα πως η Ελλάδα είναι δεδομένη για τις ΗΠΑ. Έσπευσε να καταθέσει το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση της διμερούς αμυντικής μας συνεργασίας σε τέσσερις εγκαταστάσεις πριν τη συνάντησή του με τον κ. Τραμπ, στέλνοντας το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι δεδομένη. Έτσι, απεμπόλησε το αυτονόητο διαπραγματευτικό όπλο που είχε η χώρα μας προκειμένου να αποσπάσει και τη στήριξη των ΗΠΑ και δημόσιες καταδικαστικές δηλώσεις του κ. Τραμπ για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας και του κ. Ερντογάν”.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εστιάζει την κριτική του σε τρείς παραμέτρους.
“Ο Πρωθυπουργός οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι στον ελληνικό λαό:
1.Εγκαταλείπει την πάγια εθνική θέση ότι η εξωτερική μας πολιτική έχει ως θεμέλιο λίθο τον απόλυτο σεβασμό του διεθνούς δικαίου; Ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που δεκάδες χιλιάδες ιρακινοί διαδηλώνουν κατά της παρέμβασης οποιωνδήποτε τρίτων χωρών στα εσωτερικά τους;
2.Ταυτίζεται με την πολιτική του Προέδρου Τραμπ (στην οποία υπήρξε σφοδρή κριτική από την αντιπολίτευση στις ΗΠΑ), ή με την σταθερή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και επιλογή του Προέδρου Ομπάμα) για την ανάγκη διάσωσης της συμφωνίας αποπυρηνικοποίησης του Ιράν και αποκλιμάκωση της έντασης στην περιοχή;
3.Είναι παρόμοιες θέσεις υπέρ της ασφάλειας του ελληνικού λαού, της ειρήνης και της πολυδιάστατης πολιτικής που πρέπει να ακολουθεί η χώρα μας;