Newsroom Αξιωματούχος της UNHCR στη Λιβύη, δήλωσε σήμερα στο Γαλλικό Πρακτορείο πως η Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σκέπτεται να κλείσει ένα διαμετακομιστικό κέντρο στην Τρίπολη της Λιβύης.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ είχε αποφασίσει στα τέλη Ιανουαρίου να αναστείλει τις επιχειρήσεις της σε αυτό το Κέντρο Συγκέντρωσης και Αναχώρησης (GDF), όταν διαπίστωσε πως ένα πεδίο στρατιωτικής εκπαίδευσης είχε κατασκευαστεί εξωτερικά της δομής, στην πρωτεύουσα της χώρας αυτής που έχει βυθιστεί στο χάος μετά την πτώση του Μουάμαρ Καντάφι το 2011.
Μετά την υπέρβαση αυτής της «κόκκινης γραμμής» η UNHCR εκκενώνει τα πιο ευάλωτα άτομα από την εγκατάσταση αυτή που υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών της Λιβύης και σήμερα έως 119 άτομα παραμένουν στο κέντρο «το οποίο αναμένουμε ότι θα κλείσει την προσεχή εβδομάδα», δήλωσε η Κάρολαϊν Γκλουκ, διερχόμενη από το Παρίσι.
«Ήταν απλώς ανυπόφορο να κρατήσουμε τα πράγματα όπως είχαν, επειδή (το κέντρο) γινόταν στόχος», συνέχισε. Στους πρόσφυγες που αναμένουν να φύγουν για το εξωτερικό και βρίσκονται εκεί θα προσφερθεί οικονομική βοήθεια 450 έως 1.100 λιβυκών δηναρίων (293 έως 718 ευρώ) ανάλογα με την οικογενειακή τους κατάσταση στο πλαίσιο της εξόδου από το κέντρο, κοντά στο οποίο ένας αεροπορικός βομβαρδισμός σκότωσε τουλάχιστον 53 μετανάστες τον Ιούλιο του 2019.
Ωστόσο «εξακολουθούμε πάντα να έχουμε την ελπίδα ότι θα μπορέσουμε να το ξανανοίξουμε εν καιρώ», υπογραμμίζει η Καρολίν Γκλουκ: «Θα ξανανοίξει ως διαμετακομιστικό κέντρο; Ή μήπως ξανανοίξει ως ένα κέντρο ημέρας με πολλές υπηρεσίες του ΟΗΕ που θα λειτουργούν εκεί μαζί με ιατρικές, διατροφικές υπηρεσίες…; Όλα θα εξαρτηθούν από την ικανότητα να διατηρηθεί ο πολιτικός χαρακτήρας της δομής», προειδοποιεί.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της UNHCR, οι έγκλειστοι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο σε κέντρα κράτησης που εξαρτώνται από τη λιβυκή κυβέρνηση αποτελούν μόλις το 5% των 47.000 εκτοπισμένων στη Λιβύη.
Η Λιβύη μοιράζεται ανάμεσα στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και εδρεύει στην Τρίπολη, και την εξουσία που αντιπροσωπεύει ο ισχυρός άνδρας της Ανατολής, ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ.
«Η Λιβύη είναι πιθανόν το χειρότερο μέρος του κόσμου για έναν πρόσφυγα ή αιτούντα άσυλο», εκτιμά ακόμη η Καρολίν Γκλουκ. «Καθημερινά, αν είστε από την υποσαχάρια Αφρική, κινδυνεύετε να έχετε μια επώδυνη στιγμή στη Λιβύη: ρατσισμό, παρενόχληση, απειλές, βιαιότητες, κλοπές…»
Παρ’όλ’αυτά, προσθέτει, 1.000 νέοι αιτούντες άσυλο εισρέουν από την υποσαχάρια Αφρική στη Λιβύη κάθε μήνα.