Τα social media και εν γένει το διαδίκτυο είναι χώρος “βαθύς”, ενίοτε ερεβώδης και παραγωγός μιας στρεβλής πραγματικότητας. Άναρχος και διχαστικός. Είναι, όμως, και τόπος όπου τα πράγματα προβάλλονται αφτιασίδωτα και πρωτόλεια.
Στην περίπτωση της έξαλλης και χουλιγκάνικης αστυνομικής εκτροπής των τελευταίων ημερών στη Λέσβο και τη Χίο, ωστόσο, ήταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι ιστότοποι των νησιών που αποκάλυψαν την γέννηση των γεγονότων και ανάγκασαν τα κεντρικά μέσα ενημέρωσης να ακολουθήσουν. Η τάση για υποβάθμιση, ακόμα και για συγκάλυψη, κατέρρευσε μπροστά στις εικόνες και τα βίντεο που ήρθαν να αναδείξουν τις πραγματικές διαστάσεις και να εκθέσουν την επιχειρούμενη πολιτική χειραγώγηση.
Τα συγχαρητήρια του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα στην αστυνομία για την “ψυχραιμία” και την “αυτοσυγκράτησή” της μεταβλήθηκαν σε καρτούν. Και η δήλωση του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη ότι “τα ΜΑΤ αποχώρησαν από τα νησιά επειδή έληξε η αποστολή τους” και δεν ετράπησαν σε φυγή μετά τις ογκώδεις αντιδράσεις των πολιτών μόνο ως κυβερνητικός αυτοσαρκασμός μπορεί να εκληφθεί.
Η κυβέρνηση, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η Αστυνομία έγιναν πρωταγωνιστές ενός διαδικτυακού φιάσκου. Προσπάθησαν να αναιρέσουν μια συντριπτική εικόνα που ταξίδεψε παντού την ώρα που τα κυρίαρχα (;) μέσα ενημέρωσης, πλην εξαιρέσεων, έκαναν ότι μπορούσαν για να την διαστρέψουν.
“Δεν φταίνε οι άνδρες των ΜΑΤ”, ισχυρίστηκαν κάποιοι με μεγάλη επιείκεια. Ψευδές.
Η Αστυνομία απαρτίζεται από επαγγελματίες της πρόληψης, της διατήρησης της τάξης, ακόμα και της καταστολής. Και οι επαγγελματίες δεν μετατρέπονται σε χούλιγκανς, δεν ξυλοκοπούν διαδηλωτές, δεν μετατρέπονται σ’ αυτό που υποτίθεται πως έχουν αναλάβει να αντιμετωπίσουν. Ο αστυνομικός δεν δέρνει κόσμο απρόκλητα, δεν σπάει αυτοκίνητα ανυποψίαστων πολιτών, δεν βρίζει συνέλληνες “τουρκόσπορους”, δεν μεταβάλλεται σε αγέλη έξαλλων “λύκων”, δεν μεταβάλλει το νόμο σε ρόπαλο και δεν εκδικείται. Όταν το κάνει γίνεται κάτι πολύ χειρότερο απ΄ αυτό που διώκει.
Προφανώς φταίνε, λοιπόν, οι άνδρες των ΜΑΤ. Φταίνε ακόμα περισσότερο, όμως, η της φυσικής και της πολιτικής ηγεσίας τους. Είτε γιατί δεν έδωσαν τις σωστές εντολές, είτε γιατί έδωσαν ακριβώς αυτές τις εντολές. Να ξεσπάσουν, να εκτραπούν σε βία, να γίνουν όργανα μιας εκτεταμένης επιχείρησης επιβολής.
Και στις δύο περιπτώσεις οι ευθύνες είναι αναμφίβολα πολιτικές, ίσως, όμως, είναι και κάτι περισσότερο. Όταν “ντρεσάρεις” κάποιον σε αντιλήψεις ότι μπορεί να πράξει ελεύθερα, να εκδηλώσει κάθε άγριο και αντιδημοκρατικό του ένστικτο, έχει ευθύνες. Γίνεσαι ηθικός αυτουργός των ποινικών αδικημάτων που συνέβησαν στη Λέσβο και τη Χίο.
Το γεγονός ότι κάποιοι πολίτες επιτέθηκαν σκαιά, άνανδρα, εγκληματικά σε βάρος αστυνομικών στα δωμάτια των ξενοδοχείων τους, δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση ούτε όσα προηγήθηκαν, ούτε, κυρίως, όσα ακολούθησαν. Ο αστυνομικός εντοπίζει αυτόν που εγκληματεί και τον συλλαμβάνει για να τον φέρει στη Δικαιοσύνη. Δεν βανδαλίζει, δεν δέρνει (δέκα μαζί εναντίον ενός), δεν πετάει πέτρες, δεν παίρνει τους λοστούς. Όταν ο αστυνομικός γίνεται εγκληματίας η Δανιμαρκία δεν είναι μόνο σάπια, είναι μια αντιδημοκρατική άβυσσος.
Μέχρις ώρας η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δεν έχουν αναλάβει την παραμικρή ευθύνη. Τουναντίον καλύπτουν την ανελέητη αστυνομική βία. Και ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου δίνοντας “επιχειρήματα” σε κάθε ανεκπαίδευτο αγροίκο να ξανακάνει τα ίδια.
Κι όταν αυτή η σιωπή επιβάλλεται παρά το γεγονός ότι οι εικόνες και τα βίντεο αποτελούν πειστήρια όλων των παραπάνω, κάποιοι χλευάζουν το ίδιο το πολίτευμα. Εάν δεν υπήρχαν κάποια περιφερειακά μέσα ενημέρωσης και, κυρίως, τα social media, μπορούμε να αντιληφθούμε τι θα είχε συμβεί…
Υ.Γ Και μια παραίνεση: Όσοι αναμοχλεύουν τον καταγγελτικό λόγο περί “χούντας” ας κοπάσουν. Είναι μέγα σφάλμα, όπως ήταν και όταν χρησιμοποιούσε την ίδια καταγγελία η άλλη πλευρά (Πρέσπες κ.ά). Δεν θα “αποενοχοποιήσουμε” τη Χούντα με την αντίληψη πως οποιαδήποτε εκλεγμένη κυβέρνηση με αντιπροσώπευση σε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας μας είναι καθεστώς που κατέλυσε τη δημοκρατία. Είναι σπίρτο στη νιτρογλυκερίνη κάτι τέτοιο. Αφελές, ανόητο, ισοπεδωτικό, διαβρωτικό και επικίνδυνο. Προσοχή.
Σ.Κ