Στο χθεσινό της editorial η “Καθημερινή” επιχειρεί να εκφράσει τον “αμυνόμενο φιλελευθερισμό” έναντι ενός ογκούμενου κύματος υπερεθνικισμού που βρήκε εύφορο έδαφος να αναπτυχθεί ταχέως με αφορμή την οργανωμένη “επίθεση” του Ερντογάν με την μετακίνηση μεταναστευτικών ροών στον Έβρο.
Γράφει συγκεκριμένα η εφημερίδα:
” Τις τελευταίες ημέρες αποδείχθηκε ότι οι άμυνες της συντεταγμένης πολιτείας λειτουργούν. Οι Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας εκπληρώνουν την αποστολή τους. Η αποστολή αυτή είναι αποκλειστικά δική τους. Δεν είναι πεδίο ακτιβισμού ή πατριωτικού ενθουσιασμού. Η φύλαξη των συνόρων είναι δουλειά των εντεταλμένων δημόσιων λειτουργών – όχι των εθελοντών, όσο αγνά κι αν είναι τα κίνητρά τους. Η κατάσταση είναι πολύ εύφλεκτη και η παραμικρή αστοχία μπορεί να αποβεί μοιραία. «Πατριωτικότερη» του ενθουσιασμού είναι η ψυχραιμία”.
Επιεικής και προσεκτική στις εκφράσεις της η εφημερίδα. Ωστόσο επισημαίνει αυτό που η σοβαρή εκφορά του φιλελευθερισμού και η κεντροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ διαγιγνώσκουν ως κίνδυνο ιδεολογικής εκτροπής. Εις μάτην; Πιθανότατα.
Είναι σαφές πως μια μερίδα του κυβερνώντος κόμματος με την σκόπιμη ανοχή του κυβερνητικού μηχανισμού επενδύουν σε ένα κλίμα δήθεν εθνικής ρητορικής. Η χώρα βρίσκεται σε “πόλεμο” επισημαίνουν βαρύγδουπα φίλα προσκείμενοι στην κυβέρνηση αρθρογράφοι και αναλυτές, την ώρα που κυβερνητικά στελέχη ανασύρουν το σχέδιο για εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών σε ξερονήσια.
Η επίσημη κυβέρνηση απαντά σε σκληρούς τόνους -και ορθώς- στην επιχείρηση προπαγάνδας της Τουρκίας, υποτιμά ή αγνοεί, ωστόσο, την απόβαση γερμανών και αυστριακών νεοναζί στη Λέσβο, κυρίως, όμως, υποθάλπει το “ηρωϊκό” κίνημα της…συνοριοφυλακής. Οι πληροφορίες θέλουν συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη, όπως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, να αντιδρούν σε όλα αυτά. Αποτελούν, όμως, μια σκεπτόμενη μειοψηφία που δεν δύναται να επιβάλλει την “ψυχραιμία” και τη λογική που επικαλείται και η “Καθημερινή”.
Πρωτοσέλιδα εφημερίδων “αγιογραφούν” υπέρ των αυτόκλητων “σωτήρων” του Έβρου, των νέων ταγμάτων προστασίας των συνόρων που προβαίνουν ευθέως σε…αντιποίηση αρχής και υποδύονται συμπληρωματικά τμήματα των ενόπλων δυνάμεων, της εθνοφυλακής και των σωμάτων ασφαλείας. Και σύλλογοι…κυνηγών στη Βόρεια Ελλάδα εξοπλίζονται και εκπαιδεύονται, έτοιμοι να προελάσουν κατά προσφύγων και μεταναστών!
“Μα, πάντοτε, οι Εβρίτες έσπευδαν στο πλευρό του στρατού”, λένε κάποιοι υπερεθνικιστές αναλυτές για να δικαιολογήσουν το …πηγαίο κίνημα του λαού. Και θυμίζουν την επιστράτευση του 1974, ή άλλες στιγμές πολεμικής εμπλοκής με την Τουρκία. Το γεγονός πως η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε πόλεμο αλλά, ως οφείλει, προστατεύει τα σύνορά της έναντι μιας μεθοδευμένης μετακίνησης μεταναστικού πληθυσμού, είναι κάτι που εύκολα το αντιπαρέρχονται.Το ότι αυτό είναι δουλειά του κράτους και των επίσημων δομών εθνικής ασφαλείας και όχι αποτέλεσμα μιας καλλιέργειας “ηρωϊσμού” δεν φαίνεται να τους απασχολεί.
Όπως αντιπαρέρχονται τον άγριο ρατσισμό που εκδηλώνουν ορισμένοι στην Λέσβο και την προσπάθεια να μετατραπούν σε “εχθροί” οι πρόσφυγες και μετανάστες.
Η επίσημη κυβέρνηση υποχωρεί έναντι της ευρωπαϊκής υποκρισίας που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της έναντι του εκβιασμού του Ερντογάν αλλά, ταυτόχρονα, φλερτάρει με την ιδέα του κινήματος της συνοριοφυλακής που “μπετονάρει” υπέρ της ένα τμήμα της κοινής γνώμης με εθνικιστικά αντανακλαστικά. Οι θιασώτες των συλλαλητηρίων για την Μακεδονία, τώρα που η “προδοτική” Συμφωνία των Πρεσπών τηρείται και “τιμάται” από την κυβέρνηση μετατρέπονται σε ένα δημοσκοπικό ακροατήριο που καλύπτει κενά, αμηχανίες, ολιγωρίες και κυρίως την έλλειψη εθνικής στρατηγικής.
Θα ήταν ευκολότερο εάν το editorial της “Καθημερινής” ήταν μόνο ένα μικρό και ανώδυνο “ξεκαθάρισμα λογαριασμών” μεταξύ του τι είναι πραγματικά “φιλελευθερισμός” και τι είναι ροπή σε έναν επικίνδυνο εθνικισμό που φλερτάρει με την ακροδεξιά. Είναι, όμως, κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η ίδια η υπόσταση της χώρας, είναι η δομή του συλλογικού μας υποσυνείδητου, είναι μια διαστροφή που μπορεί να οδηγήσει σε νέες τερατογεννέσεις.
Μια κοινωνία που άκουγε με χάχανα μέχρι πρότινος τα περί συνδιαχείρισης στο Αιγαίο (κάποιοι τα έβρισκαν και λογικά…) και τώρα σπεύδει να πάρει τις καραμπίνες, ή να βάλει στη διαπασών τα πολεμικά εμβατήρια. Έχουν καταλάβει, άραγε, τι ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε σε λίγους μήνες από σήμερα με προμετωπίδα την επιτροπή “Ελλάδα 2021”;
Σ.Κ