«Φεμινιστική απεργία» σήμερα, Κυριακή 8 Μαρτίου, διοργανώνεται και στη χώρα μας από συλλογικότητες, φεμινιστικές οργανώσεις, συνδικάτα και φορείς, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών – Στις 2 το μεσημέρι η συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος
Η 8η Μάρτη υπενθυμίζει τον καθημερινό αγώνα του φεμινιστικού κινήματος για ελευθερία και ισότητα, τη διεκδίκηση ελεύθερης πρόσβασης και ίσης αντιμετώπισης των γυναικών σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας και για όλες τις γυναίκες του κόσμου.
Είναι ημέρα μνήμης και αφύπνισης όλων μας για την προάσπιση και προστασία των γυναικών που καθημερινά επωμίζονται τις πολλαπλές ιδιότητες και τους ετερόκλητους ρόλους τους : μητέρες, κόρες, μαθήτριες και φοιτήτριες, αδελφές, σύζυγοι, εργαζόμενες και άνεργες, επιστημόνισσες και γυναίκες της γης, μονογονείς, προσφύγισσες και μετανάστριες, φυλακισμένες και αποφυλακισμένες, τοξικοεξαρτόμενες, γυναίκες με αναπηρία, καθώς και όλες οι γυναίκες που μάχονται για την ανεμπόδιστη άσκηση των δικαιωμάτων τους.
Παραμένει τραγικά επίκαιρη και σημαντική, καθώς, σχεδόν το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού, ανεξαρτήτως φύλου, εμφορείται από προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών.
Και φέτος, για δεύτερη συνεχή χρονιά στη χώρα μας, συλλογικότητες και οργανώσεις καλούν σε απεργιακές διαδηλώσεις.
Στην Αθήνα, η πορεία θα ξεκινήσει από την πλατεία Κλαυθμώνος στις 2 το μεσημέρι της Κυριακής, ενώ συγκέντρωση και πορεία θα γίνει και στη Θεσσαλονίκη, στις 12μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου.
Στην οργάνωση της απεργίας πρωτοστατεί μεταξύ άλλων το «Ελληνικό Δίκτυο για την φεμινιστική απεργία στις 8 Μαρτίου» ενώ σημειώνουμε ότι η απεργία δεν προκηρύχτηκε ούτε από τη ΓΣΕΕ, ούτε από την ΑΔΕΔΥ.
Οι γυναίκες διεκδικούν:
· Ίση συμμετοχή γυναικών και ανδρών στα κέντρα λήψης αποφάσεων (50-50)
· Εξάλειψη βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Όχι άλλες γυναικοκτονίες.
· Δημόσιες πολιτικές και ισχυρό συμπεριληπτικό κράτος πρόνοιας για όλες τις γυναίκες χωρίς διακρίσεις.
· Πλήρη εργασία και ίση αμοιβή, με ασφάλιση και ίσα εργασιακά δικαιώματα.
· Δωρεάν ιατροφαρμακευτική φροντίδα και περίθαλψη.
· Προστασία της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.
· Ένταξη της σεξουαλικής αγωγής στη μαθησιακή ύλη όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων.
· Δικαίωμα στην αντισύλληψη, την άμβλωση και τη γέννα.
· Εξάλειψη του σεξισμού και των διακρίσεων με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου.
· Συμμετοχή των γυναικών στο σχεδιασμό, στην ανάπτυξη και στις εφαρμογές των προγραμμάτων της τεχνητής νοημοσύνης.
· Ενσωμάτωση του φύλου στις περιβαλλοντικές και κλιματικές αλλαγές.
· Υποδοχή στην Ευρώπη όλων των προσφυγισσών-μεταναστριών.
Σε δυναμική παρουσία στη διαδήλωση της Κυριακής 8/3 καλεί και το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως αναφέρει:
«Ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή εκατομμυρίων γυναικών στην Ευρώπη και τον κόσμο και αξιοποιώντας τις συλλογικές μας εμπειρίες, αγωνιζόμαστε από κοινού για τα φεμινιστικά προτάγματα της απελευθέρωσης των γυναικών από κάθε μορφή καταπίεσης και κοινωνικής υποτίμησης από τα κοινωνικά στερεότυπα με βάση το φύλο και για την κατάργηση των πατριαρχίας, ενάντια στις έμφυλες ανισότητες και διακρίσεις, στο σεξισμό, τον ρατσισμό και την ομοφοβία».
Ανάλογο κάλεσμα απευθύνει και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς σημειώνοντας ότι η Φεμινιστική Απεργία «πηγαίνει πέρα από την απεργία για την ανισότητα στη μισθωτή εργασία. Αυτή η απεργία τοποθετεί την εργασία για τη φροντίδα στο προσκήνιο: καθημερινή, απλήρωτη και αόρατη, αλλά εξακολουθεί να είναι ο κινητήρας της οικονομίας».
Θυμίζουμε ότι η φεμινιστική απεργία οργανώθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία στην Αργεντινή το 2017 και στην Ισπανία το 2018 και 2019. Είχε προηγηθεί η απεργία γυναικών στην Πολωνία ενάντια στην κατάργηση του δικαιώματος στην έκτρωση το 2016. Ήταν όμως στην Ισπανία που εμφανίστηκε με πρωτοφανή ορμή και ευρηματικότητα κινητοποιώντας εκατομμύρια γυναίκες. Οι Ισπανίδες απέργησαν από το σπίτι και τη φροντίδα, τους χώρους εργασίας, την εκπαίδευση και την κατανάλωση.
Οι μέχρι στιγμής καταγεγραμμένες κινητοποιήσεις για την 8η Μάρτη με απεργιακό χαρακτήρα γίνονται στο Μεξικό, Χιλή, Γαλλία, Τουρκια, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Ελβετία, Γερμανία, Αυστρία Ιταλία, Σουηδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ισπανία και Ελλάδα.
«Από την Ισπανία, μέχρι τη Χιλή, από την Ελβετία μέχρι τη Γαλλία και από την Τουρκία μέχρι την Ελλάδα, νέες γενιές γυναικών μαθαίνουν να αμφισβητούν την αδικία, το σεξισμό, τη βία, τις πατριαρχικές δομές, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Καθώς οργανώνουν τη φεμινιστική απεργία, με τα μάτια στραμμένα στις άλλες, ανακαλύπτουν δυνατότητες, δημιουργούν νέα σύμβολα καθώς και μια κοινή γλώσσα. Και έτσι το «ούτε μια λιγότερη» , το «εγώ σε πιστεύω αδερφή», το « αν σταματήσουμε εμείς, σταματά ο κόσμος» μεταφράζονται και αποκτούν νέα ζωή διαρκώς», αναφέρει σε άρθρο της στην «Εφ.Συν.» η Κατερίνα Σεργίδου, μέλος της «Συνέλευσης 8 Μάρτη» στην Αθήνα, η οποία επίσης καλεί στις διαδηλώσεις.