Σ Ψυρράκη «Είναι απορίας άξιο γιατί το υπουργείο επιλέγει με αυτήν την αμφιλεγόμενη διάταξη να ανοίξει τον δρόμο για νέες δικαστικές διαμάχες χωρίς ουσιαστικό λόγο», αναφέρει η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καταγγέλλοντας εκ νέου το αναχρονιστικό μέτρο της διαγωγής.
«Το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για την εκπαίδευση που ψηφίζεται σήμερα περιλαμβάνει μια διάταξη που επαναφέρει το καθεστώς της αναγραφής της διαγωγής των μαθητών στους τίτλους σπουδών, συμπεριλαμβανομένων των απολυτηρίων, των αποδεικτικών απόλυσης και λοιπών αποδεικτικών και πιστοποιητικών σπουδών. Εκτός αυτού, όπως αναφέρεται στις μεταβατικές διατάξεις, η διάταξη έχει και αναδρομική ισχύ. Παρά τις αντιδράσεις από την εκπαιδευτική κοινότητα, η οποία επεσήμανε τον αναχρονιστικό και αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα της εν λόγω διάταξης, το υπουργείο επέμεινε στην απόφασή του χωρίς να εξηγεί ουσιαστικά το σκεπτικό της, το οποίο θα μπορούσε να στηριχθεί μόνο στη θεωρία του ηθικού πανικού για τη νεολαία, όπως καταγράφηκε τη δεκαετία του 1960», τονίζει η ΕλΕΔΑ.
Όπως σημειώνει, «η αναγραφή της διαγωγής των μαθητών στα απολυτήρια θυμίζει την περίπτωση της αναγραφής του θρησκεύματος και της ιθαγένειας για τα οποία το υπουργείο υποχρεώθηκε να τα αφαιρέσει ύστερα από τις αποφάσεις της ΑΠΔΠΧ και του ΣτΕ, μετά από προσφυγές, μεταξύ άλλων και της ΕλΕΔΑ. Είναι απορίας άξιο δε ότι ενώ και η επιστημονική υπηρεσία της Βουλής διατύπωσε επιφυλάξεις για την εν λόγω διάταξη τονίζοντας ότι «θα πρέπει να διευκρινισθεί κατά πόσον σχετίζεται η αναγραφή της διαγωγής των κατόχων των εν λόγω τίτλων µε τους σκοπούς έκδοσής τους, οι οποίοι συνίστανται στην απόδειξη της επιτυχούς ολοκλήρωσης ενός σταδίου εκπαίδευσης, καθώς και κατά πόσον η εν λόγω αναγραφή σε δηµόσια έγγραφα εξυπηρετεί θεµιτό σκοπό δηµόσιου συµφέροντος και τηρεί την αρχή της αναλογικότητας λαµβανοµένου υπόψη ότι η αναγραφόµενη στο απολυτήριο διαγωγή κατά τον χρόνο κτήσης του τίτλου θα αποκαλύπτει στο διηνεκές στοιχεία που µπορούν να οδηγήσουν σε δυσµενή αξιολόγηση, στιγµατισµό ή ακόµη και δυσµενή διακριτική µμεταχείριση, ιδίως σε διαδικασίες πρόσληψης», το Υπουργείο δεν φαίνεται να τις έλαβε υπόψη».
Η ΕλΕΔΑ θέτει τα εξής ερωτήματα:
«Έχει αναρωτηθεί το υπουργείο αν η αναγραφή της διαγωγής οδηγήσει σε αντίστοιχες προσφυγές και το υποχρεώσει σε άλλη μια υποχώρηση; Έχει βεβαιωθεί ότι το εν λόγω μέτρο δεν συνιστά παραβίαση προσωπικών δεδομένων; Έχει υπόψη του το άρθρο 28 παρ. 2 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού σύμφωνα με την οποία «τα Συμβαλλόμενα Κράτη παίρνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή της σχολικής πειθαρχίας με τρόπο που να ταιριάζει στην αξιοπρέπεια του παιδιού ως ανθρώπινου όντος, και σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση»; Είναι απορίας άξιο γιατί το Υπουργείο επιλέγει με αυτήν την αμφιλεγόμενη διάταξη να ανοίξει τον δρόμο για νέες δικαστικές διαμάχες χωρίς ουσιαστικό λόγο. Υπάρχει, όμως, προηγούμενο. Από το θρήσκευμα και την ιθαγένεια στη διαγωγή είναι μια προσφυγή δρόμος», καταλήγει η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.