Newsroom Team Κορυφαίοι εμπειρογνώμονες στον τομέα της υγείας ζητούν την επανεκκίνηση και περισσότερα χρήματα για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), έτσι ώστε η καταπολέμηση του κορονοϊού να μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία και στις φτωχότερες χώρες.
«Η κατάσταση στο νότιο ημισφαίριο είναι δραματική, πολλές χώρες εκεί στερούνται ακόμα και των στοιχειωδών μέσων για την υγειονομική περίθαλψη και τους εμβολιασμούς μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Ο ΠΟΥ πρέπει να παρέμβει επειγόντως», δήλωσε ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Ιατρικού Συλλόγου, Φρανκ Ούλριχ Μοντγκόμερι, στη «Neue Osnabruecker Zeitung» (ΝΟΖ).
«Για να γίνει αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέσουν περισσότερα χρήματα στον ΠΟΥ αυτή τη στιγμή. Διότι εάν χαθεί ο αγώνας εναντίον του κορονοϊού στον νότο της Αφρικής, θα χαθεί για ολόκληρο τον κόσμο. Δεν μπορούμε να κλειδώσουμε τον ιό σε μια ήπειρο, θα βρίσκει πάντα τον δρόμο του προς εμάς», πρόσθεσε.
Ο επιδημιολόγος και βουλευτής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) Καρλ Λάουτερμπαχ επισήμανε στην ίδια εφημερίδα ότι «ο ΠΟΥ έχει υποστεί αφαίμαξη τόσο χρηματοδοτική όσο και του προσωπικού του. Ο διεθνής οργανισμός διαδραματίζει τώρα σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του κορονοϊού στις αναπτυσσόμενες χώρες και στην πρόληψη μελλοντικών πανδημιών. Δεν μπορούμε να περιμένουμε έως ότου ο Τραμπ και ο Σι δεν θα διαφωνούν πλέον και οι ΗΠΑ επανέλθουν στον ΠΟΥ. Οι υπόλοιπες χώρες πρέπει να αυξήσουν αμέσως τις εισφορές τους. Δεν υπήρξε ποτέ μια χρονική στιγμή κατά την οποία η ενίσχυση του οργανισμού να είναι πιο σημαντική»,τόνισε.
Ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός επισήμανε επίσης ότι «ένα “ΝΑΤΟ Υγείας” για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αυτό διακηρύχθηκε από τον χριστιανοδημοκράτη (CDU) ομοσπονδιακό υπουργό Υγείας Γενς Σπαν, δεν πρέπει να στρέψει το βλέμμα εκτός Ευρώπης. Κορυφαίοι εκπρόσωποι της ιατρικής έρευνας επισημαίνουν ότι: “Είτε κράτη όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, είτε άνθρωποι όπως ο Μπιλ Γκέιτς μπορούν όλοι τους να ασκήσουν πίεση με τα χρήματα”. Σε αυτό πρέπει να δοθεί ένα τέλος. Εκτός αυτού, υπάρχουν πολλές διπλές αρμοδιότητες όπως λ.χ. με τις υπηρεσίες του ΟΗΕ, UNAIDS (Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το HIV/AIDS) και UNFPA (Το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό). Μεγαλύτερο νόημα θα είχε ένα προφίλ του ΠΟΥ, το οποίο να βασίζεται στη δικτύωση των υπαρχόντων κέντρων ελέγχου των επιδημιών σε διάφορες περιοχές του κόσμου», κατά τον Λάουτερμπαχ.
Και ο Φρανκ Ούλριχ Μοντγκόμερι παρότρυνε επίσης μέσω της συνέντευξής του στην ΝΟΖ «να απελευθερωθεί ο ΠΟΥ από την πολιτική επιρροή, να εξελιχθεί σε μια Παγκόσμια Υπηρεσία Υγείας και να ενισχυθεί η επιστημονική του ικανότητα. Η επανεκκίνηση πρέπει να καταστήσει τον ΠΟΥ έναν ισχυρό, αλλά καθαρά επιστημονικό και ιατρικό φορέα», τόνισε.
Ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Ιατρικού Συλλόγου κατηγόρησε τέλος την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ότι, «εκτός από τις εισφορές τις οποίες καταβάλλει στον ΠΟΥ, είναι απλός θεατής». Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Ακόμη και αν δει κανείς την ιστορική του διαδρομή, η σημασία του ΠΟΥ δεν μπορεί να εκτιμηθεί αρκετά. Ο ΠΟΥ είχε τεράστιες επιτυχίες: την εξάλειψη της ευλογιάς, την σχεδόν πλήρη εξάλειψη της πολιομυελίτιδας, τον περιορισμό της ελονοσίας. Τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατά χωρίς τον ΠΟΥ και δεν νοείται να αμφισβητείται τώρα», κατέληξε.
Πηγή: Neue Osnabruecker Zeitung(ΝΟΖ)