Newsroom Team Ο Ντιέγκο Μαραντόνα πέθανε την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου του 2020, ακριβώς την ίδια ημέρα με τον Φιντέλ Κάστρο στις 25 Νοεμβρίου του 2016.
Οι δύο άντρες είχαν γνωριστεί για πρώτη φορά το 1987 και ο Αργεντίνος θρύλος αποκαλούσε έκτοτε τον Κουβανό επαναστάτη ως τον «δεύτερο πατέρα» του.
Η συνάντηση τους έγινε μετά την νίκη της εθνικής ομάδας της Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού και τέσσερα χρόνια πριν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Μάλιστα, ο Μαραντόνα είχε δηλώσει για τον Φιντέλ πως «Μου άνοιξε τις πόρτες της Κούβας όταν οι κλινικές στην Αργεντινή μου τις έκλειναν κατάμουτρα διότι δεν ήθελαν να κατηγορηθούν για τον θάνατο του Μαραντόνα», περιγράφοντας την περίοδο που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα λόγω της χρήσης ναρκωτικών.
Ακόμη, εκείνη την περίοδο ο Φιντέλ Κάστρο τηλεφωνούσε κάθε μέρα νωρίς το πρωί στον Μαραντόνα για να μιλήσουν για ποδόσφαιρο και πολιτική. Παράλληλα, δεν έπαψε ποτέ να τον ενθαρρύνει να αναρρώσει πλήρως, από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε.
«Μου έλεγε πως μπορούσα να τα καταφέρω. Και τα κατάφερα. Κι είμαι εδώ. Και μιλάω γι’ αυτόν», είχε πει ο Μαραντόνα και είχε συμπληρώσει πως «αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που θυμάμαι από εκείνον».
Επιπλέον, όταν είχε πεθάνει ο Φιντέλ, ο Μαραντόνα είχε συγκινήσει με την ανάρτηση που είχε κάνει στο Facebook, αναφέροντας ότι «αγαπήθηκε από εκατομμύρια. Παρεξηγήθηκε από λίγους. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει κανείς, είναι να τον αγνοήσει».
Ακολουθεί η ανάρτηση που είχε κάνει ο Ντιέγκο Μαραντόνα για τον φίλο του Φιντέλ Κάστρο:
«Ποτέ δεν έκανε λάθος, για μένα ο Φιντέλ ήταν και θα είναι αιώνιος, ο μοναδικός, ο μεγαλύτερος. Η καρδιά μου πονάει, γιατί ο κόσμος χάνει των σοφότερο όλων.
Δεν μπορεί ο καθένας να θάψει μία δικτατορία και να αμφισβητήσει αντιμετωπίζοντας την, την αμερικανική αυτοκρατορία.
Δεν μπορεί ο καθένας να εξαλείψει τον αναλφαβητισμό σε ένα χρόνο.
Δεν μπορεί o καθένας να χαμηλώσει την παιδική θνησιμότητα από 42% σε 4%.
Δεν μπορεί ο καθένας να παρουσιάσει περισσότερους από 130.000 γιατρούς, εξασφαλίζοντας 1 γιατρό για κάθε 130 άτομα, με το υψηλότερο ποσοστό των γιατρών ανά κάτοικο στον κόσμο.
Δεν μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ιατρική σχολή του κόσμου, με 1500 ξένους γιατρούς ανά έτος και 25.000 απόφοιτους ιατρικών σχολών από 84 χώρες.
Δεν μπορεί ο καθένας να στέλνει περισσότερους από 30.000 γιατρούς να εργάζονται σε περισσότερες από 68 χώρες σε όλο τον κόσμο, σε περίπου 600.000 αποστολές.
Δεν μπορεί ο καθένας να ‘φτιάξει’ τη μόνη χώρα της Λατινικής Αμερικής, χωρίς παιδικό υποσιτισμό.
Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει να δημιουργήσει τη μόνη χώρα της Λατινικής Αμερικής, χωρίς πρόβλημα των ναρκωτικών.
Δεν μπορεί ο καθένας να πετύχει 100% σχολική εκπαίδευση.
Δεν μπορεί ο καθένας να ταξιδέψει στη χώρα του χωρίς να δει ένα παιδί να κοιμάται στο δρόμο.
Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει να παρουσιάσει τη μόνη χώρα στον κόσμο που συναντά την οικολογική βιωσιμότητα.
Δεν μπορεί ο καθένας να επιτυγχάνει για το λαό του 79 χρόνια προσδόκιμο ζωής.
Δεν μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει εμβόλια κατά του καρκίνου.
Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει να έχει τη μόνη χώρα που εξαλείφθηκε η μετάδοση του ιού HIV από τη μητέρα στο παιδί.
Δεν μπορεί ο καθένας να καταφέρει τα περισσότερα Ολυμπιακά μετάλλια στη Λατινική Αμερική.
Δεν μπορεί ο καθένας να έχει δεχθεί πάνω από 600 απόπειρες κατά της ζωής του και 11 πρόεδροι των ΗΠΑ να προσπαθούν να τον ανατρέψουν.
Δεν μπορεί ο καθένας να επιβιώνει μετά από 50 χρόνια αποκλεισμού και οικονομικού πολέμου.
Δεν μπορεί ο καθένας να φτάνει τα 90 του χρόνια, με πολύ εξέχουσα θέση στην παγκόσμια ιστορία.
Αγαπήθηκε από εκατομμύρια. Παρεξηγήθηκε από λίγους. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει κανείς, είναι να τον αγνοήσει».
