Ευθύνες στην κυβέρνηση για την ύφεση που κατέγραψε η ελληνική οικονομία, αποδίδουν σε κοινή ανακοίνωσή τους οι τομεάρχες Οικονομικών, Έφη Αχτσιόγλου και Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης του ΣΥΡΙΖΑ, και προσθέτουν ότι η ευθύνη για το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο βαραίνει ακέραια την κυβέρνηση της ΝΔ.
Στην ανακοίνωσή τους αναφέρουν: “Η ελληνική οικονομία κατέγραψε νέα βαθιά ύφεση, 11,7%, στο 3ο τρίμηνο του 2020, γεγονός που τη φέρνει στην τελευταία θέση της Ευρώπης. Τούτο επιβεβαιώνει ότι δεν ελήφθησαν μέτρα, στην κατάλληλη ποσότητα και ποιότητα και στον σωστό χρόνο, για τη στήριξη της οικονομίας, όπως επισημαίναμε διαρκώς από την έναρξη της πανδημίας”. Ακολούθως οι τομεάρχες υποστηρίζουν ότι “το αφήγημα της ΝΔ ότι “είμαστε στον Μ.Ο. της Ευρώπης και κάνουμε σωστή οικονομική διαχείριση” καταρρέει. Αποδεικνύεται, επίσης, ότι η οικονομία δεν μπορεί να ανακάμπτει από μόνη της μετά το λοκ-ντάουν, αλλά χρειάζεται πολιτική ουσιαστικής στήριξης”. Στην σύγκριση του ΑΕΠ για τα τρία τρίμηνα του 2020 η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης, αναφέρουν ακόμη και προσθέτουν: “παρότι η χώρα μας είχε μια σειρά από πλεονεκτήματα: εισήλθε αργότερα στην πανδημική κρίση και είχε τις οικονομικές δυνατότητες, λόγω του αποθεματικού ασφαλείας, της ρευστότητας από την ΕΚΤ και της αναστολής του συμφώνου σταθερότητας, ώστε να εφαρμόσει πολιτική ουσιαστικής στήριξης για τους εργαζόμενους, τα νοικοκυριά, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση δεν το έκανε καταργώντας τα πλεονεκτήματα της χώρας. Η στάση αυτή αποδίδεται σαφώς σε στρατηγική επιλογή”.
Συμπεραίνουν ότι “το χειρότερο είναι ότι οι πολιτικές της ΝΔ δεν δημιουργούν καμία προϋπόθεση για ταχεία ανάκαμψη την επόμενη χρόνια, όπως εξάλλου αποδεικνύουν τα στοιχεία. Ιδίως η πρόβλεψη του ΟΟΣΑ, για ανάπτυξη μόλις 0,9% το 2021,επιβεβαιώνει ότι όχι μόνο απέτυχε η κυβέρνηση φέτος αλλά δημιούργησε και μια κινούμενη άμμο για το επόμενο έτος”. Κλείνοντας αναφέρουν: ” Αφήνουμε ασχολίαστη την πανηγυρική δήλωση του υπουργού Οικονομικών που, αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά το χάσμα που χωρίζει την κυβέρνηση από την πραγματικότητα που βιώνει η κοινωνία”.