“O πρωθυπουργός ούτε εκβιάζεται, ούτε φοβάται”, ήταν το μήνυμα του Μεγάρου Μαξίμου (δια του Γιώργου Γεραπετρίτη) στον Αντώνη Σαμαρά μετά την απειλητικού ύφους και περιεχομένου συνέντευξη του δεύτερου στην “Καθημερινή”. Και, αναμφίβολα, συνιστά αναβάθμιση από την πρώτη μάλλον αμήχανη τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Χρήστου Ταραντίλη ότι “οι απόψεις του πρώην πρωθυπουργού είναι γνωστές”. Είχε προηγηθεί, βεβαίως, η Ντόρα Μπακογιάννη που ευφυώς υπενθύμισε τις διερευνητικές επαφές με τον Ερντογάν που έγιναν κατά την πρωθυπουργία Σαμαρά, με την παρουσία, μάλιστα, μιας δεκάδας Τιύρκων υπουργών στην Αθήνα.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Το εάν, ωστόσο, “ο πρωθυπουργός ούτε εκβιάζεται, ούτε φοβάται” είναι κάτι που μπορεί να λέγεται αλλά για να ισχύει πρέπει και να αποδειχθεί. Διότι, η προκλητική σιγή που επικράτησε στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ σχετικά με τη συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού προδίδει εκ των πραγμάτων αιφνιδιασμό και αμηχανία.
Ο Αντώνης Σαμαράς, άλλωστε, δεν διαθέτει την ευγενή μετριοπάθεια και προσήλωση στην παραταξιακή νομιμότητα του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος έχει αποφασίσει να μην μιλά ακόμα κι όταν διαφωνεί με κεντρικές κυβερνητικές επιλογές. Ο Μεσσήνιος πολιτικός είναι αψύς και απρόβλεπτος, αισθάνεται, δε, ιδιαίτερα άβολα χωρίς ουσιαστικό θεσμικό ρόλο και περιορισμένος ως “ομαδάρχης” μιας μερίδας βουλευτών. Και αυτό τον καθιστά “παράφρονα μεταβλητή” του συστήματος και βαθιά ρωγμή στην εικόνα της ενότητας της κυβερνώσας παράταξης.
Υπάρχει, ως εκ τούτου, μόνο ένας τρόπος να αποδειχθεί πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από τον πρώην πρωθυπουργό και να αποδείξει πως δεν τελεί σε μια ιδιότυπη πολιτική ομηρεία, όπως του καταλογίζει ο Αλέξης Τσίπρας αλλά επισημαίνουν και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ο Αντώνης Σαμαράς έριξε το γάντι στον πρωθυπουργό καθιστώντας σαφές πως δεν θα ψηφίσει τα μνημόνια που αφορούν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την Συμφωνία των Πρεσπών. Τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, πρέπει να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση εάν θέλει να “τιμήσει” τη συμφωνία, όπως έχει δηλώσει, και, κυρίως, να δύναται να απαιτήσει από τη Βόρεια Μακεδονία την πιστή τήρηση των συμφωνηθέντων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί, λοιπόν, να φέρει γρήγορα στη Βουλή τα σχετικά νομοσχέδια και να μετρήσει μία προς μία τις 157 ψήφους του κόμματός του που θα πουν “ναι”. Έτσι, ο Αντώνης Σαμαράς θα βρεθεί (ως ο 158ος) μόνος του χωρίς υποστηρικτές. Θα αποδειχθεί ότι είναι “ομαδάρχης” χωρίς ομάδα.
Βαρτζόπουλος, Γκιουλέκας, Μπογδάνος, Κυρανάκης, Κατσανιώτης, Καραγκούνης, ή ακόμα και Γεωργιάδης και Βορίδης δεν θα διανοηθούν να καταψηφίσουν δημιουργώντας συνθήκες απώλειας της δεδηλωμένης. Εικάζω πως το αντίθετο ούτε καν το σκέφτονται στο Μέγαρο Μαξίμου. Διότι εάν ισχύει το αντίθετο, τότε επιβεβαιώνεται το ερεβώδες σενάριο της ομηρείας…
Θα είναι, εν τέλει, όντως, ένας πρώην πρωθυπουργός με γνωστές απόψεις αλλά χωρίς απήχηση. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα μπορεί να υποστηρίζει όσα λέει περί πολιτικής ομηρείας. Αυτή θα ήταν μία κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη που θα αφόπλιζε τον Αντώνη Σαμαρά και θα ενίσχυε την κυριαρχία του στη Ν.Δ που σήμερα αμφισβητείται.