Πάγια το ένταλμα σύλληψης του κάθε ανακριτή για τον οποιοδήποτε ύποπτο τέλεσης κακουργημάτων στο ένταλμα σύλληψης που εκδίδεται εμπεριέχεται η εντολή της κατ’ οίκον έρευνας και της κατάσχεσης ηλεκτρονικού και οποιουδήποτε άλλου υλικού θεωρείται αξιόλογο και προς τη διερεύνηση αποδεικτικών στοιχείων.
Στην περίπτωση Λιγνάδη δεν έγινε κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με πληροφορίες του bloko.gr οι εντολή ήταν σαφής. Σύλληψη και μόνο σύλληψη με αποτέλεσμα ο Λιγνάδης να παραδοθεί και μάλιστα με την υποσημείωση να μην τεθεί κανένα ερώτημα από αστυνομικούς προς τον Λιγνάδη, τακτική που ομολογουμένως όταν κάποια υπόθεση βρίσκεται στο στάδιο της ανάκρισης δικαιολογείται σε κάποιο βαθμό. Ποτέ όμως δεν συνοδεύεται με σχετική επισήμανση.
Αναμφίβολα, δε, ο Λιγνάδης είχε μπροστά του όλο το χρονικό περιθώριο προκειμένου να εξαφανίσει ό,τι πίστευε ο ίδιος πως θα τον ενοχοποιεί, πλην όμως άπειρες φορές στο παρελθόν στη διάρκεια της εξερεύνησης και κυρίως από ηλεκτρονικά αρχεία που είτε αποκωδικοποιούνται είτε ανασύρονται στα εγκληματολογικά εργαστήρια εντοπίζονται χρήσιμα αποδεικτικά στοιχεία που ο ύποπτος νομίζει ότι κατέστρεψε.
Στο πλαίσιο αυτό το μέγα ζήτημα που ανακύπτει είναι γιατί σκόπιμα και με απροκάλυπτα, προφανή πρόθεση ο ανακριτής έδωσε την αδιανόητη εντολή για τη μή κατ’ οίκον έρευνα.
Νομίζουμε ότι είναι παραπάνω από εμφανές ότι ο είτε ο ανακριτής δεν έδρασε αφ’ εαυτού του αλλά με άνωθεν εντολή.
Στα αξιοσημείωτα είναι επίσης πως ο Λιγνάδης σύμφωνα με τους αστυνομικούς που ανέλαβαν τη φρούρησή του είναι απόλυτα ψύχραιμος γεγονός που έρχεται σε εμπειρική αναντιστοιχία ειδικά με άτομα που συλλαμβάνονται για τέτοιου είδους αδικήματα και όπως χαρακτηριστικά λέγεται δείχνει την εικόνα ενός ατόμου άριστα προετοιμασμένου από καιρό γι’ αυτά που θα κληθεί να αντιμετωπίσει.
Παραμένει στο κελί του χωρίς ίχνος αντίδρασης και αφοσιωμένος στο διάβασμα των βιβλίων που φρόντισε να έχει μαζί του για το διάστημα της κράτησής του.